پایگاه خبری فولاد ایران- خودروسازان و دولت ها میلیاردها دلار هزینه کرده اند تا مردم را از بنزین به برق بکشانند، اما پیشرفت متوقف شده است.
به گزارش فولاد ایران، پس از اینکه نیسان اولین خودروی الکتریکی تولید انبوه جهان را در سال 2010 عرضه کرد، مصرف کنندگان در بسیاری از نقاط جهان هنوز سرسختانه تمایلی به تغییر خودروهای موتور احتراقی به خودروهای کاملاً الکتریکی ندارند. آنچه که خودروسازان در ابتدا به عنوان یک تکامل ضروری پذیرفته بودند، به طور فزاینده ای به یک بحران وجودی برای صنعتی تبدیل شده است که ده ها میلیارد دلار برای توسعه وسایل نقلیه الکتریکی و باتری هایی که آنها را تغذیه می کنند، با این امید که مصرف کنندگان این فناوری را خریداری کنند، هزینه کرده است.
هفته گذشته، Northvolt، قهرمان برجسته باتری اروپا، اعلام ورشکستگی کرد و کل استراتژی صنعتی این قاره را زیر سوال برد. مالک واکسهال، Stellantis، روز سه شنبه اعلام کرد که قصد دارد کارخانه ون خود را در لوتون تعطیل کند و حدود 1100 شغل در بریتانیا را در معرض خطر قرار دهد، تنها چند هفته پس از هشدار فولکس واگن در مورد تعطیلی بی سابقه کارخانه. فورد همچنین اخیراً از برنامههای خود برای کاهش حدود 4000 شغل در اروپا برای رسیدگی به تقاضای کمتر از حد انتظار برای خودروهای برقی رونمایی کرده است.
Umicore که در ژانویه به تامین کننده خودرو آلمانی ZF Friedrichshafen ملحق می شود، می گوید که خودروسازان و تامین کنندگان اروپایی احتمالاً به جای ساخت و ساز در سال آینده بر روی کاهش تمرکز پیشروری خواهند کرد.
با توجه به وعدههای دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب، مبنی بر حذف یارانههای وسایل نقلیه الکتریکی، آمریکا احتمالاً از انتقال سبز خود عقبتر خواهد بود. علیرغم هدف بلندپروازانه رئیس جمهور جو بایدن مبنی بر اینکه خودروهای برقی نیمی از تمام خودروهای جدید فروخته شده در ایالات متحده را تا سال 2030 تشکیل می دهند، آنها در سال گذشته تنها 10 درصد از بازار را تشکیل می دادند. بر اساس برآوردهای برنشتاین، انتظار میرود ظرفیت صنعت برای ساخت خودروهای برقی در سال آینده کاهش بیشتری پیدا کند، زیرا خودروسازان برنامههای تولید خودروهای برقی خود را 50 درصد در ایالات متحده و 29 درصد در اروپا بازنگری کردهاند. انتظار می رود نفوذ خودروهای برقی در اروپا به 23 درصد و در سال 2025 در ایالات متحده به 13 درصد برسد.
دلایل کاهش رشد فروش خودروهای برقی از هزینه های اولیه بالا همراه با نگرانی در مورد مسافت رانندگی و زیرساخت شارژ متغیر است. وعده کاهش قیمتهای انرژی با جنگ در اوکراین محو شد، در حالی که نرخهای بهره بالا در سطح جهانی، پرداختهای ماهانه را افزایش داده است.
بر اساس تجزیه و تحلیل گروه غیر دولتی حمل و نقل و محیط زیست، میانگین قیمت یک خودروی برقی در اروپا در سال 2020 حدود 40000 یورو قبل از مالیات بود. امروز قیمت آن حدود 45000 یورو است. اما مدیران خودرو همچنین سیاست های دولت در کشورهای مختلف را مقصر می دانند که علیرغم داشتن هدف مشترک طولانی مدت یعنی کربن زدایی، سازگار نبوده است. مدیران خودرو احساس میکنند که دولتها در اروپا در حال عقبنشینی از مشوقها هستند قبل از اینکه مصرفکنندگان به طور کامل با خودروهای الکتریکی اخت بگیرند. بیش از نیمی از خودروهای جدید فروخته شده در چین امروزی خودروهای برقی یا پلاگین هیبریدی هستند، در حالی که خودروهای الکتریکی در نمایشگاههای چین به قیمت خودروهای بنزینی نزدیک میشوند. برای پکن، سیاست برقرسانی بخش خودرو برای کمک به چین در خلاصی از شهرها از شر آلودگی خفهکننده و مقابله با وابستگی فلجکننده به نفت خارجی طراحی شد. اما اکنون به عنوان وسیله ای برای حمایت از کربن زدایی و همچنین برای شرکت های چینی راهی برای سلطه جهانی می شود.
پکن برنامه های آزمایشی را در 10 شهر در سراسر کشور برای ترویج استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی در سال 2009 با هدف جاه طلبانه سرمایه گذاری 100 میلیارد یوان (13.8 میلیارد دلار) در "وسایل نقلیه با انرژی جدید" در دهه بعد آغاز کرد.
بر اساس تحلیل شرکت حقوقی آکین گامپ، از قطعات و باتریها گرفته تا مواد و امکانات شارژ، با شبکههای هوشمند و همچنین انرژیهای تجدیدپذیر، کل زنجیره تامین خودروهای برقی چین در یک استراتژی صنعتی دوخته شده است که از سر به انتها به هم متصل شده است. اندرو برگبام، مدیر عامل AlixPartners می گوید: اروپا چیزی شبیه به آن ندارد. بازار آزاد اروپا نمی تواند و نمی خواهد با سرمایه داری دولتی به سبک چین رقابت کند.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا با این استدلال که یارانه های سنگین به خودروسازان محلی رقابت عادلانه را برای رقبای اروپایی دشوارتر می کند، با اعمال تعرفه های 45 درصدی بر واردات خودروهای الکتریکی چین موافقت کردند.
Shawn Xu، مدیر اجرایی برندهای Omoda و Jaecoo در خودروساز چینی چری، استدلال میکند که موفقیت خودروسازان این کشور تنها نتیجه سیاستهای دولت نبوده است. شو میگوید: «همه برندهای چینی، بهویژه برندهای برتر، سرمایهگذاری زیادی برای توسعه فناوری جدید انجام میدهند. این نوع نوآوری در فناوری می تواند برای مصرف کنندگان مفید باشد و این می تواند در بازارهای بریتانیا و اروپا نیز اتفاق بیفتد.»
نروژ، تنها کشوری در اروپاست که انتقال برق را با موفقیت انجام داد. در ماه اکتبر، 94 درصد از خودروهای فروخته شده در این کشور الکتریکی بودند، که این کشور را در مسیری قرار داد که در سال آینده به هدفی برسد که خودروهای سواری سوخت فسیلی جدید نداشته باشد. اما کشوری که ثروتش بر پایه سوختهای فسیلی است، با معافیتهای مالیاتی و هزینههای بسیار فراتر از هر چیزی که در سایر نقاط اروپا ارائه میشود، به این رونق دست یافته است. زیرساخت شارژ نیز به لطف حمایت دولت در همه جا وجود دارد. با این حال، حتی در کشوری با یک صندوق ثروت دولتی عظیم، این سطح از حمایت ناپایدار است. با توجه به اینکه هزینه یارانه های برق رسانی در سال 2022 به بیش از 4 میلیارد دلار رسید، نروژ شروع به کاهش مزایای سال گذشته کرد.
در بریتانیا، دولت در حال بررسی کاهش الزامات خودروسازان برای رسیدن به اهداف فروش خودروهای الکتریکی است. خودروسازان اروپایی در حال لابی کردن اتحادیه اروپا برای تمدید دوره های انطباق برای دستیابی به اهداف کاهش CO2 هستند. اما برخی در صنعت خودرو خوشبین هستند که انقلاب خودروهای برقی، حتی بدون تغییرات چشمگیر در حمایت دولت، موفق است.
در کوتاه مدت، تمرکز بر روی توسعه خودروهایی با قیمت های مقرون به صرفه خواهد بود، حتی اگر این به معنای تکیه بر تولیدکنندگان باتری چینی برای کاهش هزینه باتری باشد. میدرایچ میگوید: «اکنون، مصرفکنندگان میخواهند یک ماشین خوب بخرند و برایشان مهم نیست که برقی باشد یا نه. بنابراین آنچه که همه خودروسازان در حال حاضر به دنبال آن هستند، هزینه است.»
منبع: فایننشال تایمز