پایگاه خبری فولاد ایران- هند هفته گذشته 77 سال استقلال خود را جشن گرفت. در صدمین سالگرد خود، در سال 2047، نخست وزیر نارندرا مودی می خواهد این کشور به یک "کشور کاملاً توسعه یافته" تبدیل شود. با این حال، بر اساس روندهای فعلی، بر اساس گزارش بانک جهانی، ممکن است 75 سال دیگر طول بکشد تا هند فقط به یک چهارم درآمد سرانه آمریکا برسد.
برای تغییر محاسبات، هند باید از نیروی کار خود - یکی از جوان ترین و بزرگترین در جهان - سرمایه گذاری کند. وجود نیروی کار عظیم بیش از نیم میلیارد، هم فرصت و هم چالش است که می تواند از رشد اقتصادی حمایت کند، مشروط بر اینکه مشاغل ارزشمند کافی برای پر کردن وجود داشته باشد. اما همانطور که مودی پس از از دست دادن اکثریت پارلمانی حزب وی در انتخابات ژوئن در یک انتخابات شوکه کننده، متوجه شد، این فشارهای سیاسی زیادی نیز به همراه دارد.
این رای منعکس کننده افزایش ناامیدی از کمبود فرصت های کاری با دستمزد خوب بود. افزایش قیمت مواد غذایی اوضاع را بدتر کرد. میانگین نرخ بیکاری در 12 ماه منتهی به ژوئن حدود 8 درصد بوده است.
چالش شغلی هند جدی است. یک مطالعه اخیر توسط بانک Natixis تخمین زده است که این کشور باید تا سال 2030 115 میلیون شغل ایجاد کند تا جمعیت رو به رشد خود را جذب کند. این بدان معناست که اقتصاد 16.5 میلیون شغل در سال ایجاد کند که یک گام قابل توجه نسبت به میانگین سالانه 12.4 میلیون شغل در دهه گذشته است.
به گزارش فولاد ایران، بودجه دولت ماه گذشته چندین ابتکار را برای شروع سریع رشد مشاغل ترسیم کرد. 24 میلیارد دلار برای ایجاد شغل اختصاص داده است که مشوق های اشتغال و آموزش را پوشش می دهد. این یک شروع است، اما هیچ راه حل سریعی وجود ندارد. با این حال، هند موقعیت خوبی برای بهره مندی از تغییرات اقتصادی جهانی دارد که می تواند در طول زمان از آن برای ایجاد مشاغل بیشتر استفاده کند. این کشور به عنوان بخشی از استراتژی‌های «چین پلاس وان»، کسب‌وکارهایی را جذب می‌کند که مشتاق هستند زنجیره‌های تأمین تولید خود را متنوع کنند. کارخانه‌ها مشاغلی را در مقیاس ایجاد می‌کنند، به ویژه برای کارگران با مهارت پایین.
هند به جای هدر دادن بودجه برای یارانه ها، می تواند با سرمایه گذاری در جاده ها، راه آهن و بنادر خود و کاهش تعرفه های وارداتی که به نفع اقتصاد گسترده تر این کشور است، تولیدکنندگان بیشتری را جذب کند. اما تمرکز بیشتری نیز باید بر روی ایجاد فرصت‌های شغلی با مهارت و دستمزد بالا باشد.
هند به خوبی برای بهره مندی از تجارت جهانی رو به افزایش در خدمات با ارزش افزوده بالاتر آماده شده است. دانشگاه آن دارای یکی از بیشترین تعداد فارغ التحصیل در زمینه های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات در جهان است. شرکت‌های چندملیتی از گوگل گرفته تا والمارت «مراکز قابلیت‌های جهانی» را در هند راه اندازی کرده‌اند که از استعداد آن برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و تحقیق و توسعه بهره می‌برد. با این حال، سازمان بین المللی کار اخیراً نرخ بیکاری فارغ التحصیلان را حدود 29 درصد تخمین زده است.
هند پتانسیل تبدیل شدن به قطب تحقیقاتی جهان را دارد. اما رسیدن به این هدف مستلزم ادامه تلاش‌ها برای حمایت از بخش خصوصی، از جمله با ساده‌سازی تشریفات اداری در مورد برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری خارجی است. ارتباط نزدیک‌تر بین دانشکده‌های فنی، کارفرمایان و سرمایه‌گذاران هند می‌تواند به حمایت از تطابق بهتر شغل، توسعه مداوم مهارت‌ها و رشد استارت‌آپ ها کمک کند.
در بلندمدت، هند باید در آموزش بهتر سرمایه‌گذاری کند و از زنان برای ورود به نیروی کار رسمی حمایت کند تا جمعیت بیشتری را از کار پرمخاطره دور کند. این امر از رشد درآمد حمایت می کند و به نوبه خود باعث ایجاد شغل بیشتر می شود. داشتن میلیون‌ها کارگر با دستمزد ضعیف، کار غیررسمی، و فارغ‌التحصیلان با استعداد با مشاغل بسیار کم، مشکل بزرگی برای حزب سیاسی هند است. این همچنین هدر دادن عظیمی از استعداد برای هند و جهان است. همانطور که این کشور در دهه 1990 به جهانی شدن دست زد تا مشاغل و رشد را به پیش ببرد، باید بار دیگر بر موج روندهای جهانی سوار شود تا از "سود جمعیتی" خود استفاده کند.
منبع: فایننشال تایمز