پایگاه خبری فولاد ایران- نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در روز استقلال 2023 سخنرانی کرد و گفت: "من اعتقاد دارم که در سال 2047، زمانی که کشور صدمین سال استقلال خود را جشن می گیرد، کشور من یک هند توسعه یافته خواهد بود."
آیا آرزوی او عملی است؟
هنوز این احتمال وجود دارد که هند تا آن زمان به یک ابرقدرت تبدیل شود، با اقتصادی، در معیار، به بزرگی اقتصاد ایالات متحده. بنابراین، چگونه ممکن است هند به آنجا برسد؟ با چه چالش هایی مواجه خواهد شد؟ این چه معنایی ممکن است برای جهان داشته باشد؟
به گزارش فولاد ایران، در سال 2023، تولید ناخالص داخلی سرانه هند بر اساس برابری قدرت خرید PPP کمتر از یک چهارم یونان بود. اگر تولید ناخالص داخلی سرانه یونان تنها 0.6 درصد رشد کند و تولید ناخالص داخلی هند 4.8 درصد رشد کند، تولید ناخالص داخلی سرانه هند تنها 60 درصد یونان در سال 2047 خواهد بود. اگر تولید ناخالص داخلی سرانه آن تا سال 2047 با تولید ناخالص داخلی یونان برابری کند، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه باید به 7.5 درصد در سال افزایش یابد. این نرخ رشد از سال 1990 تا 2012 که به نرخ سالانه خیره کننده 9 درصد دست یافت، چندان کمتر از چین نخواهد بود.
پیش بینی های سازمان ملل نشان می دهد که تا سال 2050، جمعیت هند به 1.67 میلیارد نفر خواهد رسید، در مقابل 1.32 میلیارد در چین و 380 میلیون نفر در ایالات متحده. با بیش از چهار برابر جمعیت، رسیدن هند به کل تولید اقتصادی ایالات متحده دشوار نخواهد بود. در واقع، اگر قرار بود تولید ناخالص داخلی هند تا سال 2047 تنها 5 درصد در سال رشد کند و تولید ناخالص داخلی ایالات متحده 2.3 درصد، بر همین اساس، اقتصاد هند در PPP با اقتصاد ایالات متحده برابری می کند.
ایالات متحده همچنان از نظر فناوری پیشرفته تر خواهد بود و بهره وری بسیار بالاتری خواهد داشت. همچنین بعید است که قدرت تولیدی هند هرگز با چین برابری کند: سهم بخش صنعتی آن در تولید ناخالص داخلی نه تنها بسیار کمتر از چین است، بلکه در حال کاهش است. با این حال، اندازه مهم است: هند با جمعیت عظیم و اقتصاد بزرگ خود یک ابرقدرت خواهد بود، نه به طور کامل با چین یا ایالات متحده، اما بدون شک یک قدرت بزرگ است. نمودار خطی سهم تولید ناخالص داخلی جهانی در برابری قدرت خرید (٪) که نشان می دهد تولید ناخالص داخلی هند در PPP می تواند به طور قابل قبولی با تولید ناخالص داخلی ایالات متحده تا سال 2050 مطابقت داشته باشد.
چه چیزی ممکن است از این اتفاق جلوگیری کند؟ یکی از دلایل ممکن است کاهش رشد اقتصادی جهانی باشد که در چشم انداز اقتصاد جهانی آوریل 2024 صندوق بین المللی پول ذکر شده است. تأثیر و گستردگی این کندی ساختاری می‌تواند با یک جهش بزرگ در حمایت‌گرایی ناشی از انتخاب مجدد احتمالی دونالد ترامپ بدتر شود. بحران آب و هوا نیز ممکن است در بلندمدت بر رشد اقتصادی و همچنین رفاه به طور گسترده‌تر تأثیر بگذارد. همچنین جنگ بین ابرقدرت ها غیر قابل تصور نیست. در مقابل این، برخی امیدوارند هوش مصنوعی دوباره رشد اقتصادی را شعله ور کند. اما این جای سوال دارد.
یک نکته مهم این است که هندی ها نیاز دارند که اقتصادشان حداقل دو برابر سریعتر از تولید جهانی رشد کند. این بدان معناست که اگر قرار باشد نسبت تجارت کاهش نیابد، صادرات آن نیز باید حداقل دو برابر تولید جهانی رشد کند، در غیر این صورت، اقتصاد هر چه بیشتر بسته خواهد شد. برخی استدلال می کنند که "صادرات برای رشد هند مهم نبوده است". اما صادرات در واقع بسیار مهم بوده است، نه تنها به این دلیل که هزینه واردات ضروری را پرداخت می کند، رقابت را افزایش می دهد و دسترسی به دانش جهانی را فراهم می کند.
هند دارای نقاط قوت است. هند روابط خوبی با غرب دارد از نظر استراتژیک مهم است. این می تواند همان چیزی باشد که صندوق بین المللی پول آن را "کشور اتصال دهنده" در اقتصاد جهانی می نامد.
هند همچنین مزیت دیاسپورای خود را دارد که به ویژه در ایالات متحده بسیار تأثیرگذار است. حداقل، منابع انسانی هند به آن ظرفیت می دهد تا اقتصاد را در طول زمان متنوع و ارتقا دهد و باید از این بهره برداری کند.
به طور خلاصه، اندازه به کشور وزن می دهد. با این حال، آنچه که بسیار مهم است این است که هند چگونه خود را مدیریت می کند. بزرگترین چالش های آن حفظ ثبات داخلی، بهبود آموزش؛ دفاع از حاکمیت قانون؛ ارتقاء زیرساخت ها؛ فراهم کردن یک محیط درجه یک برای سرمایه گذاری؛ تشویق سرمایه گذاری داخلی؛ و تسریع حرکت آن به سمت انرژی پاک است.
هند می تواند یک نیروی با نفوذ و بسیار مهم ثبات دهنده در جهان باشد. همه ما باید امیدوار باشیم که به این مناسبت برسد.
منبع: فایننشال تایمز