پایگاه خبری فولاد ایران- در سیزدهمین کنفرانس وزیران (MC) ، 166 عضو سازمان تجارت جهانی نتوانستند به یک زمینه مشترک برای حل مسئله امنیت غذایی، تقاضایی که به طور برجسته توسط هند مطرح شده است، و محدود کردن یارانه هایی که منجر به صید ظرفیت بیش از حد می شود، برسند. این امر همچنین شامل عدم ارائه راه‌حل دائمی در مورد سهامداری عمومی، یا مکانیسم حفاظتی ویژه، یا نظم‌های مربوط به یارانه‌های پنبه است. موضوع یارانه‌های هنگفتی که به تولیدکنندگان پنبه در کشورهای توسعه یافته داده می‌شود، به‌ویژه برای چهار کشور آفریقایی (بنین، بورکینافاسو، چاد و مالی و همچنین برای سایرین) که به شدت آسیب‌رسان شده است.
برنامه PSH یک ابزار سیاستی است که بر اساس آن دولت محصولاتی مانند برنج و گندم را با حداقل قیمت حمایتی (MSP) از کشاورزان تهیه می کند و غلات غذایی را بین فقرا توزیع می کند.
به گزارش فولاد ایران، مذاکرات در کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی بدون تصمیم گیری در مورد موضوعات کلیدی مورد علاقه هند از جمله یافتن راه حلی دائمی برای برنامه سهامداری عمومی مواد غذایی (PSH) و محدود کردن یارانه های شیلات که منجر به افزایش ظرفیت و ماهیگیری بیش از حد می شود، پایان یافت. با این حال، اعضای سازمان تجارت جهانی موافقت کردند که مهلت قانونی اعمال تعرفه واردات بر تجارت الکترونیک را برای دو سال دیگر تمدید کنند.
کشورهای جنوب جهانی خواستار نتایجی در مورد این مسائل اجباری شده اند تا فضای سیاستی مورد نیاز را برای رفع نگرانی های امنیت غذایی و معیشتی خود به دست آورند. بسیاری از این دستورات بیش از یک دهه قدمت دارند.
گروه Cairns، متشکل از کشورهایی مانند استرالیا و برزیل، ادعا کرده است که این سیاست ها سهام عمومی بازار را مختل می کند و نباید محدودیتی برای صادرات وجود داشته باشد. کشورهای واردکننده مواد غذایی مانند ژاپن و سنگاپور برای تجدیدنظر در سیاست های کشاورزی اصرار دارند.
از سوی دیگر، ایالات متحده خواهان دسترسی به بازار برای کالاهای کشاورزی خود است و اتحادیه اروپا خواهان کاهش یارانه ها است.
منبع: بلومبرگ