پایگاه خبری فولاد ایران- یک قانون برای بهره برداری از منابع وجود دارد: ابتدا دنبال چیزهای آسان بروید. اگر این کار را نکنید، رقبایتان شما را با قیمت های پایین تر از بین خواهند برد. اما وقتی چیزهای آسان تمام می شود کجا می روید؟ (و چیزهای آسان همیشه تمام می شوند.)
ادعاهای اخیر ایالات متحده در مورد بستر اقیانوس ها نشان می دهد که چیزهای آسان تمام شده اند یا به زودی تمام خواهند شد.
پاسخ واضح برای بدست آوردن منابع بیشتر این است که شروع به حفاری چیزهای سخت تر کنید. گاهی اوقات این فناوری جدید است که استخراج چیزهای سخت تر را مقرون به صرفه می کند.
البته این مشکل جدی وجود دارد که کف اقیانوس متعلق به چه کسی است. یا بهتر است بگوییم چه کسی «حقوق انحصاری» در قعر اقیانوس ها در سراسر جهان را دارد. از آنجایی که ادعاهای ایالات متحده با ادعاهای روسیه، کانادا، ژاپن (به دلیل دارایی های ایالات متحده در اقیانوس آرام) و باهاما همپوشانی دارند، از کمیسیون خواسته می شود تا یک تخصیص پیشنهادی را بررسی کند.
به گزارش فولاد ایران، درک این موضوع که در رقابت برای مواد معدنی ضروری برای آینده جامعه پیچیده و مبتنی بر فناوری ما، دشوار نیست، به جای قانون، زور ممکن است بر این موضوع حکم کند که چه کسی مواد معدنی را در ته دریا به دست می آورد. فقط آنچه احتمالاً نگران کننده نخواهد بود، اثرات زیست محیطی چنین معادنی بر زندگی دریایی و تأثیرات ضربه ای آن بر تغییرات آب و هوایی است.
منبع: Oilprice