[ سبد خرید شما خالی است ]

سیاست های متفاوت آمریکا در خاورمیانه، اوکراین و تایوان

پایگاه خبری فولاد ایران- سه روز پس از عبور جنگنده های حماس از حصار امنیتی نوار غزه که منجر به کشته شدن بیش از 1400 نفر شد، ناو آمریکایی جرالد آر. فورد، مدرن ترین ناو هواپیمابر آمریکا، به همراه ناوگان خود وارد مدیترانه شرقی شد. پس از آن، هواپیماها و سامانه‌های پدافند هوایی به منطقه اعزام می‌شوند و نیروها نیز در حال آماده‌باش هستند.
به گزارش فولاد ایران، این یک نمایش چشمگیر از سرعت و مقیاسی است که آمریکا می تواند با آن قدرت نظامی خود را دور از خانه مستقر کند.
ظاهرا رئیس جمهور جو بایدن به این ترتیب به یک رئیس جمهور بعید در زمان جنگ تبدیل می شود. او وقتی در یک سخنرانی تلویزیونی اخیر به آمریکایی ها گفت که جهان در نقطه عطف قرار دارد، اغراق نکرد. زمانی که آمریکا برای کمک به اوکراین برای مقاومت در برابر تهاجم روسیه اقدام کرد، بسیاری از آنها پرسیدند که آیا این کشور ابزاری برای جلوگیری از حمله احتمالی چین به تایوان دارد یا خیر. اکنون که آمریکا نیز به دنبال دفاع از اسرائیل است، این سوال حادتر شده است. از نظر آقای بایدن، کمک به دوستان نه تنها ممکن است بلکه ضروری است.
در مقام ریاست جمهوری، اولویت آقای بایدن احیای اقتصاد آمریکا بوده است. او ذهنیت حمایت گرای سلف خود، دونالد ترامپ را وام گرفت و مقادیر زیادی یارانه و سیاست صنعتی را برای ترویج، از جمله، فناوری سبز و ساخت نیمه هادی ها، اضافه کرد.
در خارج از کشور، آقای بایدن به دنبال احیای اتحادهایی بود که ترامپ یا نادیده گرفته بود یا تهدید به لغو آن کرده بود. او توافقنامه شروع جدید با روسیه را تمدید کرد و تسلیحات هسته ای دوربرد را به عنوان بخشی از تلاش خود برای ایجاد "روابط با ثبات و قابل پیش بینی" با ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه، محدود کرد.
مهمتر از همه، سیاست خارجی آقای بایدن به معنای انجام کارهای بسیار کمتر در خاورمیانه بود، منطقه ای که انرژی بسیاری از یک رئیس جمهور آمریکا را مصرف کرده بود. او به دنبال پایان دادن به "جنگ های همیشه" در عراق و افغانستان بود. او قول داد توافق هسته ای با ایران را که باراک اوباما در سال 2015 امضا کرده بود و دونالد ترامپ در سال 2018 آن را رها کرد، بازگرداند. او به حمایت دیرینه آمریکا از «راه حل دو کشوری» یعنی ایجاد یک کشور فلسطینی در کنار اسرائیل بازگشت، هرچند تلاش کمی برای آن انجام داد.
آقای بایدن در ژوئیه سال گذشته به شهر جده عربستان سعودی رفت تا با محمد بن سلمان، ولیعهد، در مورد مناقشات نفتی مذاکره کند، اما رئیس جمهور نتوانست حاکم واقعی بزرگترین صادرکننده نفت جهان را برای کمک به تعدیل قیمت نفت متقاعد کند. در عوض، عربستان سعودی برای بالا نگه داشتن قیمت ها به توافق تولید با روسیه پایبند بود.
کوری شاک از مؤسسه امریکن انترپرایز، یک اندیشکده آمریکایی، می گوید که متحدان آمریکا در سراسر جهان، به ویژه در آسیا، دو سؤال به ظاهر متناقض می پرسند. اول، آیا منابع و توجه آمریکا به خاورمیانه معطوف خواهد شد؟ دوم، آیا تصمیم آمریکا در این یا بحران دیگر شکست خواهد خورد؟
آقای بایدن می گوید: "حماس و پوتین تهدیدهای متفاوتی را نمایندگی می کنند، اما آنها در این مشترک هستند: هر دو می خواهند یک دموکراسی همسایه را به طور کامل نابود کنند." با این حال، جنگ اسرائیل از چندین جنبه با جنگ اوکراین متفاوت است. آمریکا به نام منشور سازمان ملل متحد، نقض ناپذیری مرزهای مستقل و حقوق بشر به اوکراین کمک می کند. در دفاع از اسرائیل، آمریکا از کشوری حمایت می‌کند که با ساختن شهرک‌های یهودی در سرزمین‌های اشغالی، قوانین بین‌المللی را زیر پا می‌گذارد، دولت فلسطینی‌ها را رد می‌کند و متهم است که در بمباران و محاصره غزه، علیه فلسطینیان مجازات‌های دسته‌جمعی اعمال می‌کند.
در حالی که متحدان غربی تقریباً در دفاع از اوکراین متحد هستند، در مورد فلسطین اختلاف نظر دارند. قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که خواستار «وقفه های بشردوستانه» در جنگ غزه شده بود، مورد حمایت فرانسه و 11 کشور دیگر قرار گرفت، اما بریتانیا (در کنار روسیه) رای ممتنع داد و آمریکا به دلیل به رسمیت نشناختن این قطعنامه کاملاً وتو شد.
عامل دوم نقش خود آمریکاست. در اروپا دست به کار می شود و سلاح، اطلاعات و پول به اوکراین می فرستد، اما سرباز نمی فرستد. در خاورمیانه نیروهای خود را برای محافظت از اسرائیل مستقر می کند. حمایت آقای بایدن از اسرائیل کاملا احساس می شود.
آقای بایدن در یک سخنرانی تلویزیونی، آمریکا را به عنوان «ملت ضروری جهان» مطرح کرد. در اروپا و اقیانوس هند و اقیانوس آرام، دولت او زیرکانه عمل کرده است، اتحادهای موجود را محکم‌تر می‌بندد و شراکت‌های جدیدی ایجاد می‌کند، با این حال، در خاورمیانه، آمریکا بیشتر در دفاع از اسرائیل تنها است و بیشتر در معرض از دست دادن دوستان و شرکای خود است تا اینکه بر سر شرکای جدید برود.


منبع: اکونومیست

۶ آبان ۱۴۰۲ ۱۲:۵۴
تعداد بازدید : ۴۳۹
کد خبر : ۶۷,۵۲۶

نظرات بینندگان

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید