پایگاه خبری فولاد ایران- مطالعه‌ای که بر تبدیل زباله های پلاستیکی به گرافن با ارزش متمرکز شده بود، راه جدیدی برای تولید هیدروژن را باز کرد که می‌تواند این صنعت نوپا را متحول کند و در مقیاس بزرگ‌تر، مسیرهای کربن‌زدایی پیش‌بینی‌شده را به طور مثبت تغییر دهد. این پیشرفت می تواند یک برد-برد برای محیط زیست باشد، بازیافت زباله های پلاستیکی - که در جهان تقریباً 6.3 میلیارد تن است - در حالی که گاز هیدروژن با بازده بالا را فراهم می کند، می تواند به عنوان سوخت پاک استفاده شود.
تا به حال، فرآیند نسبتاً پرهزینه ایجاد هیدروژن سبز (در مقایسه با سوخت‌های فسیلی قابل احتراق) مانع بزرگی برای رساندن این صنعت به مقیاس تجاری بوده است. در حالی که مقدار زیادی هیدروژن در حال حاضر تولید شده و در کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد، جز بخش کوچکی از این هیدروژن خاکستری یا هیدروژن تولید شده از سوخت های فسیلی از جمله زغال سنگ و گاز است. هیدروژن سبز از انرژی های پاک تولید می شود و تنها بخشی از بازار هیدروژن فعلی را نشان می دهد.
اما اگر هیدروژن سبز به عنوان محصول جانبی تولید گرافن تولید شود، سوخت پاک هزینه خود را می پردازد و همچنان سود قابل توجهی را به همراه دارد.
این فرآیند شامل تکنیکی به نام گرمایش ژول فلاش است که در رایس توسعه یافته است که شامل آسیاب کردن پلاستیک به قطعاتی به اندازه کانفتی، مخلوط کردن آن با یک ماده رسانا، قرار دادن آن در یک لوله و سپس عبور دادن ولتاژ بسیار بالا از آن است. این ماده تنها در 4 ثانیه مخلوط را تا حدود 5000 درجه فارنهایت گرم می کند و باعث می شود اتم های کربن موجود در پلاستیک به گرافن تبدیل شوند و مخلوطی از گازهای فرار آزاد شود. در این گازها، مقدار قابل توجهی هیدروژن بسیار خالص وجود دارد. علاوه بر این، از آنجایی که تمام کربن گازها به گرافن تبدیل می شود، این فرآیند هیچ دی اکسید کربنی آزاد نمی کند.
به گزارش فولاد ایران، علیرغم شروع آهسته آن، صنعت هیدروژن سبز نویدبخش تلاش جهانی کربن زدایی است، زیرا می توان از آن در صنایعی مانند فولادسازی و کشتیرانی استفاده کرد که تمیز کردن آنها بسیار سخت است. بر خلاف انرژی خورشیدی و باد، هیدروژن می تواند به عنوان منبع سوخت قابل احتراق استفاده شود، به این معنی که می تواند جایگزین سوخت های فسیلی در کوره های صنعتی شود و در هنگام سوزاندن چیزی جز بخار آب باقی نماند.
با این حال، در حالی که به نظر می رسد تبدیل همه این صنایع سنگین به هیدروژن سبز در اسرع وقت یک پیروزی آشکار برای محیط زیست باشد، واقعیت به این سادگی نیست. تولید هیدروژن سبز به مقادیر زیادی انرژی پاک نیاز دارد که ممکن است در کاربردهای دیگر بهتر استفاده شود. گزارش ۲۰۲۲ آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر (IRENA) نسبت به «استفاده بی‌رویه از هیدروژن» هشدار می‌دهد و به سیاست‌گذاران هشدار می‌دهد که استفاده بیش از حد از هیدروژن سبز «ممکن است با الزامات دنیای کربن‌زدایی همخوانی نداشته باشد».
بنابراین، مقیاس بندی هیدروژن سبز باید با یک تحلیل دقیق و در زمینه های مختلف سنجیده شود. اما حذف اضافی زباله های پلاستیکی و ایجاد درآمد، مطمئناً مزایای جدیدی را به فهرست اضافه می کند.
منبع: Oilprice