پایگاه خبری فولاد ایران- غنا با رهبری موج کشورهای آفریقایی جنوب که بیش از شش دهه پیش استقلال را به دست آوردند، تاریخ ساز شد. اکنون این کشور ممکن است به عنوان اولین مورد آزمایشی برای رویکردی جدید برای کاهش بدهی، دوباره تاریخ ساز شود. چین و دولت های غربی ظاهرا قرار است بر یک مانع برای بازسازی میلیاردها دلار بدهی کشورهای دارای بدهی های ناپایدار غلبه کنند.
در هفدهم ماه مه، هیئت مدیره صندوق بین‌المللی پول کمک مالی 3 میلیارد دلاری برای غنا را امضا کرد و بلافاصله اولین قسط 600 میلیون دلاری مورد نیاز را آزاد کرد. این امر تنها با اطمینان از اعتباردهندگان دوجانبه غنا به ویژه چین، باشگاه پاریس، که یک گروه غیررسمی متشکل از کشورهای عمدتاً ثروتمند غربی، امکان پذیر شد.
این اولین قدم خوشایند است. اما بسیاری از کشورهای آفریقایی دیگر به کمک بیشتری نیاز دارند. خطر این است که بار فزاینده بدهی، دولت های آفریقایی را مجبور به کاهش سرمایه گذاری های ضروری در آموزش و بهداشت کند و پیشرفت سال های اخیر را تضعیف کند.
به گزارش فولاد ایران، دولت‌های غربی مدت‌هاست که از وام‌دهی چین به آفریقا گلایه می‌کنند و این کشور را متهم می‌کنند که کشورهای آفریقایی را به دام بدهی می‌اندازد تا سیاست‌هایشان را کنترل کنند یا دارایی‌هایشان را تصرف کنند. اگرچه برخی از وام ها در واقع سنگین بودند، این انتقاد تا حد زیادی ناعادلانه است. چین جاده‌ها، بنادر، راه‌آهن و سایر زیرساخت‌های مورد نیاز را تأمین مالی کرده است، در حالی که وام‌دهندگان خصوصی و سایر کشورها اغلب تمایلی به انجام این کار نداشتند.
با این حال، زمانی که صندوق بین‌المللی پول و طلبکاران غربی سعی کرده‌اند قایق‌های نجات را برای کشورهایی مانند زامبیا و مالاوی ترتیب دهند که در بدهی‌ها غرق شده‌اند، چین را می‌توان به درستی متهم کرد که اخیراً پارو خود را نکشیده است. چین استدلال کرده است که نباید در بازسازی بدهی متحمل ضرر شود، زیرا وام‌های این کشور اغلب به پروژه‌های خاصی مانند جاده‌ها، راه‌آهن یا بنادر گره خورده است. این کشور همچنین مجبور به ضربه زدن به وام های خود در کنار سایر طلبکاران دوجانبه و خصوصی شده در حالی که بانک جهانی باید وام های خود را به طور کامل بازپس بگیرد. این امر چین را در تضاد با کشورهای غربی قرار می دهد که به درستی می گویند بانک های چندجانبه باید وضعیت ترجیحی خود را حفظ کنند تا رتبه اعتباری بالایی که به آنها امکان می دهد وام بگیرند و ارزان وام دهند را حفظ کنند.
به نظر می رسد چین و باشگاه پاریس این بن بست را حل کرده اند. انتظار می‌رود در ازای موافقت چین با ضرر و زیان، بانک جهانی کمک‌های بلاعوض و وام‌های جدید با بهره کم ارائه کند. غنا اولین آزمایش این مصالحه است. این کشور حدود 1.9 میلیارد دلار یا کمتر از یک سوم از 6 میلیارد دلاری که زامبیا به چین بدهکار بود، بدهکار است، که بیش از دو سال پیش نکول کرده بود. از آن زمان، زامبیا در بلاتکلیفی گیر کرده است، در حالی که چین و سایر طلبکارانش بر سر نحوه تقسیم زیان‌ها با هم بحث کرده‌اند.
اکنون امیدوار است ظرف یک ماه یا بیشتر به توافق برسد.
برای جلوگیری از تکرار، کشورهای آفریقایی باید ابتدا به منابع خود نگاه کنند. در بیشتر موارد درآمدهای دولت به میزان تاسف باری از تولید ناخالص داخلی پایین است.
جمع آوری مالیات باید مورد تجدیدنظر قرار بگیرد و مالیات دهندگان گاهی نیاز به دریافت وام و کمک‌های بلاعوض دارند. و در جایی که بدهی ها ناپایدار هستند، باید ساختار آنها را بازسازی کرد، به این معنی که چین باید با صندوق بین المللی پول همکاری کند و ضرر کند. پیشرفت در غنا نشان می دهد که این ممکن است در اصل امکان پذیر باشد. اکنون این طرح باید عملی شود.
منبع: اکونومیست