پایگاه خبری فولاد ایران- چین که در دو دهه گذشته بخش بزرگی از رشد تقاضای جهانی نفت را بر دوش داشت، اکنون به دلیل تغییرات در بخش‌های مختلف اقتصادی و افزایش تولید خودروهای برقی، از وضعیت خود در بازارهای جهانی نفت فاصله می‌گیرد. کاهش در بخش ساخت و ساز املاک که زمانی بخش زیادی از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌داد، یکی از دلایل اصلی این کاهش است.
به گزارش فولاد ایران، واردات نفت خام چین در سال گذشته، که ۱.۹٪ یا معادل ۲۴۰,۰۰۰ بشکه در روز کاهش داشت، برای اولین بار در دو دهه گذشته (به جز اختلالات ناشی از پاندمی کووید) رخ داده است.
طبق گزارش شرکت ملی نفت چین، فروش سوخت‌های جاده‌ای نیز در سال ۲۰۲۳ به اوج خود رسید و پیش‌بینی می‌شود که این فروش‌ها در دهه آینده ۲۵-۴۰٪ کاهش یابد.
رکود اقتصادی چین و همچنین رونق خودروهای برقی (EV)، به‌ویژه افزایش تولید و فروش این خودروها، به کاهش تقاضای نفت در چین کمک کرده‌اند. چین اکنون در حال از دست دادن موقعیت خود به‌عنوان یک عامل اصلی در رشد تقاضای جهانی نفت است. پیش‌بینی می‌شود که تقاضای نفت هند برای اولین بار در سال ۲۰۲۴ از چین پیشی بگیرد.
کاهش تقاضای نفت در چین با خطر دارایی‌های معلق برای شرکت‌های نفتی همراه است. کارشناسان هشدار می‌دهند که اگر روند فعلی ادامه یابد، ممکن است شرکت‌های نفتی که سالانه ۵۰۰ میلیارد دلار برای اکتشاف نفت هزینه می‌کنند، با مشکلاتی مواجه شوند.
با این حال، برخی از آژانس‌های انرژی هنوز نسبت به تقاضای بلندمدت نفت خوشبین هستند. آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده است که اوج تقاضای نفت تا سال ۲۰۵۰ خواهد رسید، در حالی که اوپک این پیش‌بینی را پنج سال زودتر می‌داند. استاندارد چارترد نیز پیش‌بینی کرده است که تقاضای نفت جهانی در سال ۲۰۳۰ به ۱۱۰.۲ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و تا سال ۲۰۳۵ به ۱۱۳.۵ میلیون بشکه در روز خواهد رسید.
در حالی که برخی تحلیل‌گران بر این باورند که چین دیگر به‌عنوان یک موتور رشد تقاضای جهانی نفت عمل نخواهد کرد، دیگران پیش‌بینی می‌کنند که تقاضای جهانی نفت در آینده همچنان افزایشی خواهد بود.
منبع: Oilprice