پایگاه خبری فولاد ایران- فروش داخلی خودروهای برقی چین سالانه حدود 20 درصد رشد داشته است و انتظار می‌رود امسال به 12 میلیون دستگاه برسد که بیش از دو برابر فروش 5.9 میلیون دستگاهی در سال 2022 است.
در همین حال، پیش‌بینی می‌شود که فروش خودروهای مجهز به موتور ICE در سال 2025 بیش از 10 درصد کاهش یابد و به کمتر از 11 میلیون دستگاه برسد، یعنی حدود 30 درصد کمتر از سال 2022. اگر این پیش‌بینی درست باشد، فروش خودروهای برقی در چین به 50 درصد کل فروش در سال جاری خواهد رسید. یک دهه جلوتر از هدف تعیین شده در سال 2020.
گرسنگی برای خودروهای الکتریکی دو پیامد مهم دارد. اول، این تغییر فروش خودروهای خارجی در چین را تحت تأثیر قرار می دهد. بر اساس گزارش Automobility، یک شرکت مشاوره مستقر در شانگهای، تولیدکنندگان چینی سهم 63 درصدی از فروش خودروهای سواری داخلی را دارند که نسبت به سال 2020 افزایشی 27 درصدی داشته است.
بسیاری از اين تغییر نشان دهنده توجهی است که سازندگان چینی به بازار خودروهای الکتریکی به آن اختصاص داده اند. چین حدود 100 برند EV دارد و آنها ادعا می کنند حدود 80 درصد از بازار خودروهای الکتریکی جدید را در اختیار دارند. پنج شرکت از جمله BYD و تسلا 60 درصد از بازار را در اختیار دارند. آنها پرانرژی و مبتکر هستند. طبق یک ارزیابی، خودروسازان چینی قصد داشتند حدود 90 مدل جدید را در سه ماهه چهارم سال 2024 عرضه کنند که حدود 90 درصد از آنها خودروهای برقی بودند.
این بدان معناست که صحبت های شرکت های خارجی در مورد تسخیر چین برای تامین مالی فرصت های آینده خالی از لطف نیست. شرکت‌های چینی از مزایای آن بازار وسیع بهره می‌برند و از این فروش برای ارتقاء زنجیره ارزش استفاده می‌کنند. خودروسازان غربی به جای انتظار برای تسلط بر چین، باید برای هجوم خودروهای برقی چینی در بازارهای داخلی خود آماده شوند.
دوم، افزایش فروش خودروهای الکتریکی به این معنی است که بسیاری از ظرفیت موتور احتراق داخلی ICE چین استفاده نمی شود. این امر باعث افزایش صادرات گسترده شده است و از 1.1 میلیون دستگاه به 4.9 میلیون دستگاه از سال 2017 تا 2023 افزایش یافته است و به چین اجازه می دهد تا در سال 2023 از ژاپن پیشی بگیرد و به بزرگترین صادرکننده خودرو در جهان تبدیل شود.
خارجی ها ادعا می کنند که یارانه های دولتی به تولیدکنندگان چینی مزیت ناعادلانه ای می دهد. چین بهره‌مندی تولیدکنندگانش از مزیت ناعادلانه را انکار می‌کند و اصرار دارد که تمام یارانه‌های صنعتی آن «معقول و مشروع» است.
به گزارش فولاد ایران، مسئله واقعی و مهم‌ترین نگرانی، توانایی چین برای تسلط بر فناوری است که نظم اجتماعی و اقتصادی را بازنویسی می‌کند. این یک شاهکار فناوری، یک موفقیت تجاری، یک ابزار اجرای قانون، یک پیروزی برای مدل سیاسی-اقتصادی آن و یک کودتای «قدرت نرم» چین به عنوان رهبر فناوری سبز است.
منبع: Japan Times