پایگاه خبری فولاد ایران- جهان با بحران اقلیمی مواجه است و کمتر کشوری تاثیر آن را شدیدتر از افغانستان احساس می کند. این کشور در حال حاضر در شاخص جهانی سازگاری نوتردام در رتبه هفتم کشورهای آسیب پذیر و با آمادگی کم برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی قرار دارد. جمعیت افغانستان در چرخه معیوب سیل، خشکسالی، سرما و موج گرما و ناامنی غذایی گرفتار شده است. برای کشوری که سهم کمتر سرانه در انتشار کربن جهانی را دارد، مقیاس عواقبی که با آن مواجه است، این یک بی عدالتی غم انگیز است.
به گزارش فولاد ایران، در سال 2024، افغانستان با سیل شدید مواجه شد که زمین های کشاورزی حیاتی را در استان های شمالی ویران کرد و صدها نفر کشته شدند. پیش از این کشور برای سه سال متوالی دچار خشکسالی شد. محصولات زراعی از بین رفتند و میلیون ها نفر بدون منبع درآمد و غذای اولیه رها شدند. با این حال، علیرغم تأثیر فزاینده مشهود تغییر اقلیم بر مردم افغانستان، این کشور از زمان تسلط طالبان در ماه آگوست، از نمایندگی تحت کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی (UNFCCC) مستثنی شده است. منابع اصلی بودجه برای سازگاری آب و هوا نیز به حالت تعلیق درآمده است.
در کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد COP29، این کشور بار دیگر از مذاکرات کنار گذاشته شد. با این حال، در یک گام مثبت به سمت شمولیت، آژانس ملی حفاظت از محیط زیست افغانستان به عنوان مهمان کشور میزبان دعوت شده است و امیدواریم که این فرصت برای ارائه برنامه اقدام آب و هوایی به روز شده افغانستان به او داده شود. این کشور همچنین توسط نمایندگانی از دو سازمان جامعه مدنی افغانستان که به عنوان ناظر معتبر هستند، نمایندگی می شود.
خودداری از کمک های اقلیمی به معنای مجازات مردم افغانستان به خاطر اعمال رهبران آن است. افغانستان از دسترسی به صندوق آب و هوای سبز که یک منبع حیاتی مالی برای کشورهای در حال توسعه برای سازگاری با اثرات تغییرات آب و هوایی است، محروم است. این محرومیت مستقیماً به آسیب پذیرترین افراد در افغانستان ضربه می زند و در زمانی رخ می دهد که حمایت بین المللی از افغانستان به طور کلی به سرعت در حال کاهش است.
بر اساس گزارش برنامه جهانی غذا (WFP) در مجموع 12.4 میلیون نفر در این کشور با ناامنی غذایی حاد مواجه هستند و چهار میلیون نفر از جمله 3.2 میلیون کودک زیر پنج سال از سوء تغذیه حاد رنج می برند.
کشاورزان به سیستم‌های آبیاری پایدار و محصولات مقاوم‌تر نیاز دارند و جوامع به آمادگی قوی‌تری در برابر بلایا. بدون این سرمایه‌گذاری‌ها، فقر عمیق‌تر می‌شود و میلیون‌ها نفر با بحران انسانی حتی شدیدتری مواجه خواهند شد. زنان و کودکانی که در حال حاضر بیشترین آسیب ناامنی غذایی را متحمل می شوند بیشترین آسیب را خواهند دید.
بی میلی در میان دولت های عمدتاً غربی برای تعامل با طالبان نباید به ضرر مردم افغانستان تمام شود. کارشناسان و سازمان های غیردولتی راهبردهای مشخصی را پیشنهاد کرده اند تا اطمینان حاصل شود که بودجه آب و هوا بدون مشروعیت بخشیدن به طالبان، از طریق مشارکت سازمان های غیردولتی بین المللی و ملی به مردم افغانستان می رسد. جامعه بین المللی باید به توصیه های آنها گوش دهد و متعهد به یافتن راهبردهای سازنده و بلندمدت برای ارائه حمایت شود. اگر کاری انجام نشود، مشکلات افغانستان با خشکسالی و سیل بیشتر بدتر خواهد شد.
بر اساس گزارش مرکز نظارت بر جابجایی داخلی، افغانستان در سال 2023 با بیش از 700000 کودک در اثر آب و هوای شدید آواره شده است. همین ماه گذشته، WFP هشدار داد که تداوم الگوهای آب و هوای لا نینا تا زمستان 2024 احتمالاً منجر به بارش باران و برف کمتر در افغانستان می شود و برداشت بعدی گندم را به خطر می اندازد و حتی بیشتر مردم را به سمت گرسنگی سوق می دهد.
تغییرات اقلیمی مرز نمی شناسد و جامعه بین المللی باید با آسیب پذیرترین قشر همبستگی خود را نشان دهد. ما نمی توانیم به افغانستان پشت کنیم. هر روز بی عملی فاجعه آب و هوایی افغانستان را عمیق تر می کند.
منبع: الجزیره