پایگاه خبری فولاد ایران- حداقل 1.1 میلیارد نفر در سراسر جهان در حال حاضر فقر را تجربه می کنند که بسیاری از آنها در کشورهای با درآمد کم و یا متوسط هستند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چنین محرومیتی اغلب به دلیل کمبود چشمگیر منابع، فرصت‌ها و قابلیت‌هایی مانند فقدان شغل یا حقوق مالکیت، کمبود یا نداشتن دارایی، طرد اجتماعی و مهارت‌های ناکافی برای اشتغال ایجاد می‌شود.
به این ترتیب، کسب و کارهای انتفاعی می‌توانند و باید نقشی مرکزی در تلاش برای کاهش فقر ایفا کنند. تحقیقات اخیر ما به این موضوع می‌پردازد که چگونه اقتصادهای مبتنی بر بازار می‌توانند برای همه عادلانه تر شوند. چند عامل اصلی وجود دارد که سازمان های انتفاعی می توانند برای کمک به کاهش فقر از آنها استفاده کنند.
در این راستا، همکاری با طیفی از ذینفعان حیاتی است، به ویژه زمانی که سازمان ها فاقد قابلیت های لازم برای کاهش فقر هستند، دولت و سازمان های جامعه مدنی می توانند دامنه این ابتکارات را گسترش دهند، به عنوان مثال با افزایش خدمات محلی یا متناسب کردن محصولات با نیازهای محلی.
به عنوان مثال، سازمان‌هایی که از صندوق تعهدات خدمات جهانی هند حمایت می‌کنند – که خدمات موبایلی و دیجیتالی مقرون‌به‌صرفه و باکیفیت را در مناطق دورافتاده ارائه می‌کند – می‌توانند از طریق مشارکت دولتی به مزایایی مانند بازیابی هزینه، یارانه‌ها و انحصار بازار دسترسی داشته باشند.
به گزارش فولاد ایران، با درک این محرک‌ها، کسب و کارها می‌توانند به ایجاد راه های موفق تر برای کاهش فقر کمک کنند. تنها با شناخت کامل نقشی که کسب‌وکارها در کاهش - بلکه تشدید فقر ایفا می‌کنند، است که می‌توانیم جرقه بحث‌ها و تغییرات مهم سیاستی را برانگیزیم که باعث تغییر در نحوه فکر و عمل شرکت‌ها و دولت‌ها در هنگام تلاش برای کاهش فقر می‌شود.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد