پایگاه خبری فولاد ایران- آیا هند به پتانسیل خود دست می یابد؟ در سال منتهی به سه ماهه سوم سال 2023، این کشور با نرخ 8.4 درصدی رشد کرد. انتظار می‌رود در نیم دهه آینده، رشد آن به 6.5 درصد در سال برسد که آن را به سریع‌ترین رشد اقتصاد بزرگ جهان تبدیل می‌کند. اما همانطور که منتقدان اشاره می کنند، مشکل این است که چین، ژاپن و کره جنوبی همگی در طول دوره های رشد سریع خود حدود 10 درصد در سال رشد کردند. بخشی از دلیل ارقام کمتر چشمگیر هند کاهش سرعت جهانی شدن آن است.
اما یک کتاب جدید توسط Karthik Muralidharan از دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، با نام "شتاب بخشیدن به توسعه هند"، استدلال می کند که مانع اساسی برای توسعه سریعتر، فقدان "ظرفیت دولتی" است.
آقای Muralidharan این مفهوم را به عنوان "اثربخشی" دولت توصیف می کند. پرتاب پول به سمت ایالتی که ظرفیتش کم است مانند پمپاژ سوخت به خودرویی است که در حال خرابی است.
به گزارش فولاد ایران، در حال حاضر، دولت هند در ماه آوریل باید بزرگترین تمرین دموکراتیک در تاریخ را انجام دهد، زیرا رای دهندگان یک نخست وزیر را انتخاب می کنند. در عین حال، با جنبه‌های روزمره حکومت، مانند آموزش و سلامت مبارزه می‌کند.
آقای Muralidharan در کتاب ۸۰۰ صفحه‌ای خود، اصلاحاتی را ارائه می‌کند. این کتاب مملو از جزئیات در مورد نحوه عملکرد سیستم هند است که می تواند بهبود یابد. سه ایده برجسته در این کتاب، نحوه مدیریت مردم، استفاده از فناوری و بهبود سیستم فدرال مربوط می شوند.
او در کتاب خود می گوید، هند تنها 16 کارمند دولتی به ازای هر 1000 نفر دارد که یکی از پایین ترین نسبت ها در جهان است. مقامات هندی نیز به طور متوسط هر 15 ماه یک بار در سطوح مختلف دولتی از موقعیتی به سمت دیگر حرکت می کنند، این بدان معنی است که آنها زمان بسیار کمی برای توسعه تخصص مناسب در هر زمینه دارند. بنابراین مشکلات حل نشده باقی می مانند.
موضوعی که در سراسر کتاب وجود دارد، نیاز به توجه به ساختار فدرال هند است. این کشور دارای 28 ایالت بسیار متنوع است که 15 ایالت آن به اندازه ای بزرگ هستند که از نظر جمعیت در رتبه پنجم کشورهای جهان قرار گیرند. از لحاظ تاریخی، سیاستمداران هندی طعمه چرخه‌های فساد شده‌اند که در آن شرکت‌ها به رهبران در ازای امتیازات رشوه می‌دهند و رهبران سپس از این پول برای تأمین بودجه کمپین‌های گران‌قیمتی استفاده می‌کنند که در واقع شامل رشوه دادن به رأی‌دهندگان است. با این حال، پیشرفت در "لایه سوم" دولت، که از روستاها و شهرها تشکیل شده است، کمتر چشمگیر بوده است. دنگ شیائوپینگ، رهبر چین از سال 1978 تا 1989، اصلاحاتی را ارائه کرد که به مقامات محلی برای عملکرد اقتصادی آنها پاداش داد. هند می تواند از چیزی مشابه استفاده کند، به خصوص اگر دولت ها منابع و قدرت بیشتری به مقامات محلی خود بدهند. از 18 کشور مشابهی که توسط آقای مورالیدهران مورد بررسی قرار گرفت، هند از نظر مالی کمترین تمرکز را داشت.
در کتاب آقای مورالیدران چیزهای زیادی وجود دارد. اما تغییرات در پرسنل، داده ها و فدرالیسم با هم نشان دهنده آغاز یک بسته اصلاحی است که می تواند برای حکومت هند و در نتیجه رشد آن معجزه کند. در واقع، تفاوت محض در عملکرد در شهرها و ایالت های هند، مزایای بالقوه را نشان می دهد. کارناتاکا، یک ایالت بزرگ و با مدیریت منطقی، شش برابر ثروتمندتر از بیهار، فقیرترین ایالت کشور برای هر نفر است و هند را به یکی از نابرابرترین کشورهای جهان از نظر جغرافیایی تبدیل کرده است. مهاجرت داخلی نسبتاً نادر است، به این معنی که برای رشد سریعتر درآمد، ایالت های فقیر باید دست به کار شوند. اعمال تغییراتی که توسط آقای Muralidharan بیان شده دشوار است، اما غیرممکن نیست.
منبع: اکونومیست