پایگاه خبری فولاد ایران- اوایل این هفته، خبر رسید که دانمارک در حال بررسی آغاز بازرسی ها و محدودیت های احتمالی نفتکش های روسی حامل نفت خام از طریق آب های این کشور در آخرین تلاش اتحادیه اروپا برای اعمال سقف قیمتی بر صادرات نفت از روسیه است. همچنین این هفته، آموس هوخشتاین، مشاور امنیت انرژی کاخ سفید، گفت که دولت فدرال ایالات متحده قصد دارد حلقه تحریم ها را در اطراف ایران تنگ کند و صنعت نفت این کشور را از نزدیک هدف قرار دهد. هوخشتاین گفت که هدف حذف حدود 1 میلیون بشکه در روز از صادرات نفت ایران بود، اما بدون ایجاد اختلال در قیمت ها.
به گزارش فولاد ایران، قیمت نفت اخیراً تضعیف شده است، عمدتاً به دلیل داده‌های اقتصادی ضعیف از دو بازار بزرگ نفت - ایالات متحده و چین. این هم برای ایالات متحده و هم برای اتحادیه اروپا خوب است، اما صحبت در مورد تحریم های نفتی بیشتر و اجرای آنها این روند را تغییر می دهد.
در حقیقت، زمانی که قیمت‌های نفت به طور طبیعی پایین‌تر بود، اعمال این سقف آسان بود، اما زمانی که قیمت ها دوباره شروع به افزایش کردند، قیمت نفت روسیه نیز افزایش یافت.
در حالی که اتحادیه اروپا درباره نحوه برخورد با اجرای سخت‌گیرانه‌تر تحریم های نفتی روسیه بحث می‌کند، ایالات متحده وارد عمل شد و سه شرکت کشتیرانی اماراتی را به دلیل حمل نفت روسیه به قیمت‌های بالای 60 دلار در هر بشکه در هفته جاری تحریم کرد.
تشدید کنترل تحریم ها ممکن است به معنای کاهش جریان نفت روسیه به خارج باشد. در حالی که این امر مطمئناً درآمد حاصل از صادرات مذکور را کاهش می دهد، البته عرضه نفت را نیز کاهش می دهد. شاید همین موضوع بود که اتحادیه اروپا را از اجرای طرح دانمارک دلسرد کرد: یک سوم صادرات نفت روسیه از دریای بالتیک و آب های دانمارک انجام می شود. اجرای این طرح بدون شک تاثیر قابل توجهی بر قیمت های معیار جهانی نیز خواهد داشت.
در همین حال، ایالات متحده در واکنش به حمایت از حماس، صنعت نفت ایران را هدف قرار داده است. اما تاجران نفت از این گزارش ها چشم پوشی کرده و به جای آن بر خرده فروشی ایالات متحده و فعالیت پالایشگاه های چین تمرکز کرده اند. اولی برای اولین بار در هفت ماه گذشته در ماه اکتبر کاهش یافت و دومی نیز عمدتاً به این دلیل که پالایشگاه ها سهمیه صادرات سوخت خود را مصرف کرده اند، کاهش یافته است.
همچنین به نظر می‌رسد معامله‌گران بر آخرین گزارش موجودی هفتگی EIA تمرکز کرده‌اند که بهبود را نشان می‌دهد، و ظاهراً آن را به این معنا می‌دانند که احتمال کاهش عرضه در آینده نزدیک است.
اجرای تحریم ها علیه روسیه و ایران عملاً اقدامی برای کاهش عرضه خواهد بود. البته جای سوال است که آیا در واقع اقدامی غیر از تحریم چند شرکت کشتیرانی انجام می شود یا خیر. همانطور که قبلاً اشاره شد، اتحادیه اروپا و ایالات متحده هر دو به قیمت نفت کمتر نیاز دارند، نه بیشتر. اتحادیه اروپا در حال حاضر با افزایش هزینه های انرژی دست و پنجه نرم می کند و ایالات متحده در تلاش است تا مقداری نفت برای ذخایر استراتژیک خریداری کند، پس از اینکه سال گذشته تقریباً آن را تخلیه کرد.
با این حال، اگر مجریان تحریم تصمیم به اجرایی کردن آن بگیرند، عرضه جهانی نفت می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد. حتی حذف روزانه بین نیم تا یک میلیون بشکه نفت ایران از بازار، عرضه را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
جبران این ضرر بالقوه – بدون در نظر گرفتن هرگونه از دست دادن عرضه از سوی روسیه – به صادرات بیشتری از ونزوئلا نیاز دارد، جایی که دولت بایدن اخیراً تحریم‌ها را به همین منظور کاهش داد. به نظر می رسد تحریم ها و اجرای آن بیشتر به ابزاری برای سیاست انرژی تبدیل شده است تا ابزاری برای مجازات دشمنان. مشکل این ابزار این است که لبه دوطرفه دارد.
منبع: Oilprice