هزینه ناکافی صنعت نفت برای متعادل کردن عرضه و تقاضا

پایگاه خبری فولاد ایران- شرکت‌های نفت و گاز همچنان کمتر از آنچه نیاز است برای عرضه جدید خرج می‌کنند و برای تامین تولیدات جدید هزینه نمی‌کنند.
به گزارش فولاد ایران، پس از سال‌ها هشدار درباره عدم سرمایه‌گذاری در اکتشافات جدید، صنعت شروع به هزینه‌های بیشتر کرده است. با این حال، هنوز هم این هزینه برای تامین عرضه کافی جهت پاسخگویی به تقاضا، کمتر از نیاز است.
امسال سرمایه گذاری در تولید جدید 490 میلیارد دلار بوده است. این رقم به طور قابل توجهی بالاتر از پایین ترین سطح سال 2020 خواهد بود که 370 میلیارد دلار بود، اما کافی نیست. اگرچه صرف هزینه به تنهایی برای تامین عرضه کافی نیست.
گلدمن ساکس ماه گذشته گزارش داد که در حال حاضر 70 پروژه نفت و گاز در مقیاس بزرگ در سطح جهان در حال توسعه است. این رقم نسبت به سال 2020 به میزان قابل توجهی 25 درصد افزایش یافته است، اگرچه به سختی می توان سال 2020 را به عنوان یک سال عادی برای تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری در هر صنعتی به جز شاید فناوری اطلاعات در نظر گرفت.
به گفته بانک سرمایه گذاری، دوره هفت ساله کم سرمایه گذاری منجر به کاهش شدید عمر منابع پروژه های آینده و همچنین عمر میادین در حال تولید شد. با افزایش سرمایه گذاری، این ممکن است تغییر کند. وود مک، از سوی دیگر، نسبت به اوج تقاضا و تغییر اساسی در صنعت نفت و گاز ناشی از چشم انداز آن هشدار می دهد.
به گفته تحلیلگران بالادستی فریزر مک کی و ایان تام، چشم انداز اوج تقاضا برای نفت ناشی از انتقال به منابع انرژی غیر هیدروکربنی است. آنها استدلال کردند که این چشم انداز، تولیدکنندگان نفت و گاز را سرپا نگه می دارد و انضباط مالی آنها را در طولانی مدت حفظ می کند.
در حالی که اوج تقاضا برای نفت چیزی است که بسیاری از پیش بینی ها درباره آن صحبت می کنند و حتی علناً خواستار آن هستند، تقاضای واقعی برای نفت پشت سر هم رکورد می شکند. حتی آژانس بین‌المللی انرژی، یکی از حامیان انتقال و پیش‌بینی اوج تقاضای نفت، گفت که در کوتاه‌مدت تقاضا رشد خواهد کرد و رکورد بیش از 102 میلیون بشکه در روز در سال جاری را به ثبت رساند.
این باعث می‌شود که تعادل جهانی بین عرضه و تقاضا کمی مخاطره‌آمیزتر از تحلیل Wood Mac باشد. در حالی که درست است که دستاوردهای تکنولوژیک نقش مهمی در بالا نگه داشتن تولید و کاهش هزینه ها داشته است، حفاری های شیل ایالات متحده از تنظیمات قبلی خود یعنی "رشد به هر قیمتی" دوری کرده اند.
در همین حال، اوپک با گزینه جدید برای تک تک اعضا، تولید خود را محدود می کند تا هر زمان که تصمیم بگیرند حجم بیشتری را کاهش دهند که قیمت ها را بالاتر ببرند.
صنعت نفت و گاز علیرغم فشارهای انتقالی بیشتر برای تولید جدید هزینه می کند. این بدان معناست که انتظارات این است که اوج تقاضا برای نفت چشم‌انداز نسبتاً دوری است. اگر دوره گذار در میان تورم قابل توجه هزینه ها و خطرات کمبود مواد خام، نشانه هایی از فرسودگی را نشان دهد، حتی ممکن است دورتر شود.

منبع: Oilprice