پایگاه خبری فولاد ایران- پیش‌بینی می‌شود که جمعیت و اقتصاد هند هر دو در دهه‌های آینده به سرعت رشد کنند و وزنه ای برای چین فراهم کند.
دشمن دشمن من دوست من است. بر این اساس، روابط نزدیکتر غرب با هند منطقی است. آغوش گرم جو بایدن از نارندرا مودی که زمانی ممنوع الخروج شده بود، در واشنگتن و آغوش گرم امانوئل ماکرون از رهبر هند در پاریس، با هدف ایجاد رابطه نزدیک با کشوری است که انتظار می رود وزنه ای قوی برای مقابله با چین باشد.
هند در واقع به احتمال زیاد یک قدرت بزرگ در حال ظهور است. اما اینکه چقدر ارزش ها به اشتراک گذاشته می شوند، یک سوال بازتر است. هند اکنون کجاست و ممکن است از نظر اقتصادی و سیاسی به کجا برود؟
امروزه هند پنجمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر قیمت بازار و سومین اقتصاد بزرگ جهان از نظر قدرت خرید است. جمعیت آن 1.43 میلیارد نفر است که تقریباً دقیقاً مشابه چین است. با این حال، طبق پیش‌بینی سازمان ملل، جمعیت هند تا سال 2050 به 1.67 میلیارد نفر در برابر 1.31 میلیارد در چین خواهد رسید.
بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، تولید ناخالص داخلی سرانه هند نزدیک به 40 درصد سطح چین است. در سال 1990، هند و چین هر دو تقریباً به یک اندازه فقیر بودند و تولید ناخالص داخلی سرانه آنها به ترتیب 4.6 و 4.1 درصد از سطح ایالات متحده برآورد می شد.
به گزارش فولاد ایران، تولید ناخالص داخلی سرانه چین در سال گذشته به 28 درصد سطح ایالات متحده رسید، در مقابل 11 درصد هند. با این حال، در حالی که عملکرد نسبی چین به طور غیرقابل مقایسه بهترین بود، هند در میان هفت اقتصاد بزرگ نوظهور دوم شد.
چین نمونه‌ای افراطی از موفق‌ترین استراتژی توسعه دوران مدرن بود. سرمایه‌گذاری بالا، صنعتی‌سازی سریع و ارتقای تدریجی صادرات کارخانه‌ها. این هم مسیر ژاپن بود. هند مسیر بسیار متفاوتی را دنبال کرده است. بین سال‌های 2014 تا 2023، نرخ سرمایه‌گذاری این کشور به طور متوسط فقط 31 درصد تولید ناخالص داخلی، در مقابل 44 درصد چین، و نرخ پس‌انداز ملی آن به طور متوسط 30 درصد در مقابل چین 45 درصد بوده است. جالب‌تر اینکه، سهم تولید در تولید ناخالص داخلی هند در حال کاهش است، نه افزایش، همانطور که در این مرحله از توسعه آن انتظار می‌رفت. این سهم در سال 2022، 13 درصد از تولید ناخالص داخلی، در مقابل 28 درصد چین بود. در حالی که نسبت تجارت به تولید ناخالص داخلی تقریباً برابر شده است. چین در حال حاضر صادرکننده بسیار بزرگتری به بازارهای جهانی است.
پس چه چیزی ممکن است در پیش باشد؟
اجازه دهید با اصول اولیه شروع کنیم. نرخ پس‌انداز ناخالص هند، اگرچه به اندازه چین نیست، به‌ویژه با توجه به امکان واردات سرمایه، به اندازه کافی بالاست تا نرخ رشد حداقل 5-6 درصدی را تامین کند. هند همچنین از ثبات اقتصادی کلان معقولی برخوردار است. کارآفرینی فراوان است و زیرساخت ها در حال بهبود است. هند قطعاً از کمبود نیروی کار رنج نخواهد برد.
هند مکانی آشکار برای شرکت هایی است که از استراتژی "چین به علاوه یک" پیروی می کنند. همچنین نسبت به رقبای آشکار یک بازار بزرگ خانگی مزیت دارد. با این وجود، هند در طول 75 سال گذشته بارها و بارها نتوانسته است از فرصت ها برای رشد سریع صادرات تولیدی استفاده کند. سوء ظن به تجارت آزاد همیشه مانع است.
هند از زمان بحران مالی جهانی از مازاد بدهی بد رنج برده است. این "مشکل دوگانه ترازنامه" یک محدودیت مهم برای رشد بود. اما، طبق نظرسنجی اقتصادی امسال، در طول دهه گذشته، بدهی بخش خصوصی غیرمالی هند و بدهی شرکت‌های غیرمالی به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی نزدیک به 30 درصد کاهش یافته است.
هند کشوری جوان است، با نیروی کار و نرخ پس‌انداز نسبتاً بالا و امیدهای گسترده‌تر برای رفاه بیشتر. با توجه به شکست در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای جهانی، سازگاری زیادی برای رویارویی با چالش تغییرات آب و هوایی لازم است. اما انتقال انرژی همچنین فرصت های بزرگی را برای هند فراهم می کند. در مجموع، هند باید بتواند رشد تولید ناخالص داخلی سرانه را تا سال 2050 تا 5 درصد در سال حفظ کند. بنابراین، اجازه دهید فرض کنیم که تولید ناخالص داخلی سرانه هند به رشد 5 درصدی در سال ادامه می‌دهد، در حالی که رشد تولید ناخالص داخلی آمریکا 1.4 درصد است، تقریباً مانند رشد سه دهه گذشته.
تا سال 2050، تولید ناخالص داخلی سرانه هند (در قدرت خرید) به حدود 30 درصد سطح ایالات متحده خواهد رسید، تقریباً در جایی که چین امروزی است. طبق پیش بینی های متوسط سازمان ملل، جمعیت هند نیز 4.4 برابر جمعیت ایالات متحده خواهد بود. بنابراین، اقتصاد آن حدود 30 درصد بزرگتر از اقتصاد ایالات متحده خواهد بود. در مجموع، کاملاً منطقی است که فرض کنیم هند به یک قدرت بزرگ تبدیل خواهد شد. تصور اینکه اقتصاد این کشور تا سال 2050 به اندازه اقتصاد ایالات متحده خواهد بود، چندان سخت نیست. بنابراین، رهبران غربی شرط بندی معقولی بر روی اتحاد راحت با هند می بندند. اما آیا هند نیز یک لیبرال دموکراسی خواهد بود؟
منبع: فایننشال تایمز