پایگاه خبری فولاد ایران- تعداد کمی می توانند انتظار داشته باشند که از نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در اواخر این ماه در واشنگتن استقبال شود. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، در کاخ سفید برای او یک ضیافت رسمی برگزار می کند. در واقع، مشارکت هند و آمریکا هرگز آنقدر عمیق و نزدیک نبوده است. اما رهبران آمریکا، چه جمهوری خواه و چه دموکرات، دوست دارند که اینطور باشد. آنها هند را شریکی اجتناب ناپذیر در رقابت خود با چین می دانند. از این گذشته، هند اخیراً پرجمعیت ترین کشور جهان شده است. سیاست خارجی آن اخیراً قاطعانهتر و خصمانهتر با چین شده است، حتی اگر با ایده نظم به رهبری آمریکا مخالف باشد.
اما جذابیت هند نیز بر این حس استوار است که اقتصاد این کشور ممکن است در نهایت شروع به تحقق پتانسیل خود کند. این کشور در حال حاضر پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است. آقای مودی وعده رشدی را داده است که آن را به ستونی از اقتصاد جهانی تبدیل می کند، همتراز با آمریکا، چین یا اتحادیه اروپا. علیرغم ناکامی های فراوان مدیریت اقتصادی دولت او، این یک هدف غیرقابل قبول نیست.
آقای مودی استدلال می کند که اقتصاد هند به دلیل نیروی کار جوان، سیاست صنعتی عضلانی و فرصت هایی که با احتیاط ناگهانی شرکت های غربی از چین ارائه می دهد، رونق خواهد گرفت. تولید ناخالص داخلی هند در سه ماهه اول نسبت به مدت مشابه سال قبل 6.1 درصد رشد کرد. سرمایه گذاری به عنوان سهم از تولید ناخالص داخلی در بالاترین سطح خود در بیش از یک دهه گذشته است.
به گزارش فولاد ایران، هند در طول همه گیری به شدت آسیب دید و باعث رنج و عذاب بین فقرا شد. غربی ها فرسایش هنجارهای دموکراتیک توسط آقای مودی و فرقه گرایی رو به رشد را تهدیدی بالقوه برای رشد می دانند. در همین حال مقامات چینی معتقدند هند به اندازه کافی اقتدارگرا نیست. در ماه مارس یکی به مخاطبان روسای جهانی گفت که تنوع زبانی هند، لایههای قانونی و کارگران ضعیف آن، آن را به مکانی غیرجذاب برای تجارت تبدیل کرده است.
اما برای اینکه هند به ستونی از اقتصاد جهانی تبدیل شود، هیچ پیشرفت معجزه آسایی در تمام این امتیازات لازم نیست. فقط باید با سرعت فعلی خود به رشد خود ادامه دهد. گلدمن ساکس پیش بینی می کند که تولید ناخالص داخلی هند در سال 2051 از منطقه یورو و تا سال 2075 از تولید ناخالص داخلی آمریکا پیشی بگیرد. این نرخ رشد 5.8 درصدی را برای پنج سال آینده، 4.6 درصدی در دهه 2030 و کمتر از آن را در نظر می گیرد.
اعتماد گلدمن تا حدی به جمعیت شناسی بستگی دارد. با افزایش سن جمعیت، نیروی کار چین و اتحادیه اروپا در حال کاهش است. اما طبق پیشبینیهای OECD، باشگاهی که بیشتر کشورهای ثروتمند است، جمعیت هند تا اواخر دهه 2040 رشد خواهد کرد. افزایش عرضه نیروی کار یک درصد کامل را در پیش بینی گلدمن از رشد اقتصادی سالانه هند در پنج سال آینده تشکیل می دهد. با این حال، هند نسبتاً فقیر باقی خواهد ماند. حتی تا سال 2075 تولید آن به ازای هر نفر 45 درصد کمتر از چین و حدود 75 درصد کمتر از آمریکا خواهد بود.
در سال 1700 اقتصاد هند بزرگترین اقتصاد جهان بود و حتی چین را تحت الشعاع قرار داد. اما سهم آن از تولید جهانی در طول دوران استعمار کاهش یافت و در سال 1993، پس از یک بحران مالی، هنگامی که با استفاده از نرخ ارز بازار اندازهگیری شد، به پایینترین سطح رسید. از آن زمان به سرعت رشد کرده است، روندی که پس از انتخاب آقای مودی در سال 2014 ادامه یافت. هند اکنون 3.6 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده است، مشابه چین در سال 2000. طبق پیش بینی صندوق بین المللی پول، این رقم تا سال 2028 به 4.2 درصد خواهد رسید.
ارزش سهام هند از جهات دیگری نیز در حال رشد است. بازار سهام آن چهارمین بازار سهام پس از آمریکا، چین و ژاپن است. صادرات سالانه کالاها و خدمات این کشور نسبت به تولید ناخالص داخلی نزدیک به رکورد است. آنها در دهه گذشته 73 درصد رشد داشته اند و در نتیجه سهم هند از صادرات جهانی از 1.9 درصد در سال 2012 به 2.4 درصد در سال 2022 رسیده است.
زیرساخت های حمل و نقل در دوران آقای مودی و اسلاف اخیر او به طرز چشمگیری بهبود یافته است. سرمایه گذاری در آن به عنوان سهم تولید ناخالص داخلی در مقایسه با اواسط دهه 2010 بیش از سه برابر شده است. طول شبکه جادهای از سال 2014 حدود 25 درصد افزایش یافته و به 6 میلیون کیلومتر رسیده است. تعداد فرودگاهها دو برابر شده است و بسیاری از فرودگاههای جدید با بهترین فرودگاهها در جهان ثروتمند رقابت میکنند.
زیرساخت های دیجیتال نیز شکوفا شده است، با 832 میلیون اتصال پهن باند تا سال گذشته و طیف وسیعی از خدمات دیجیتالی تحت حمایت دولت، از بانکداری الکترونیک تا پرداخت های رفاهی، که به صدها میلیون نفر می رسد.
زیرساختهای انرژی نیز ساخته شده است. هند در سال 2023 ظرفیت تولید خورشیدی بیشتری نسبت به هر جای دیگری که آمریکا و چین را محدود کند، اضافه خواهد کرد.
شرکتهای بزرگ خدمات فناوری آن از زمان شروع همهگیری در جهش رشدی بودهاند و مشتاقانه استخدام میکنند و نرمافزار خود را که در سراسر جهان فروخته میشود، تقویت میکنند.
تلاش تولیدی آقای مودی، تحت شعار «ساخت هند»، با هدف استفاده از تمایل شرکتهای غربی برای تنوع بخشیدن به زنجیرههای تامین خود به دور از چین است. زیرساخت های هند بهبود یافته است، بازار داخلی قابل توجهی را ارائه می دهد و مملو از کارگران بالقوه است.
صادرات ماشین آلات، لوازم الکترونیکی و وسایل نقلیه یا قطعات در پنج سال گذشته 63 درصد افزایش یافته است و اکنون یک پنجم کل صادرات کالا است. طبق گزارش بلومبرگ، اپل 7 درصد از گوشی های خود را در هند مونتاژ می کند. شرکت های هندی، از جمله گروه تاتا، در حال سرمایه گذاری در الکترونیک هستند.
حدود یک سوم افزایش صادرات کالاها بر حسب ارزش از سال 2019، منعکس کننده خرید رو به رشد هند از نفت روسیه است که بخشی از آن پالایش شده و مجددا صادر می شود.
انتظار میرود آقای مودی برای سومین دوره ریاست جمهوری سال آینده پیروز شود. این امر تداوم در سیاست گذاری اقتصادی در سطح مرکزی، به ویژه برای انباشت زیرساخت ها را فراهم می کند. روابط نزدیکتر با آمریکا نیز برای اقتصاد مفید است. به هر حال، آمریکا خریدار بسیاری از خدمات صادراتی هند است و با یک سیستم بانکی نسبتا بسته، هند همچنان به شبکه های غربی برای پرداخت های فرامرزی متکی خواهد بود.
منبع: اکونومیست