پایگاه خبری فولاد ایران- هگانگ، شهری با نزدیک به یک میلیون نفر جمعیت در نزدیکی مرز روسیه، زمانی که تقریباً 18 ماه پیش به تیتر خبرها رسید، بیش از دو برابر درآمد مالی خود بدهی داشت. از زمانی که شورای ایالتی در سال 2016 قوانینی را درباره نحوه برخورد دولت‌های محلی با خطرات بدهی‌ها رونمایی کرد، این شهر برای اولین بار یک اداره شهری اقدامات اضطراری رسمی ایجاد کرد.
ساکنان هگانگ اکنون سنگینی فشار مالی را احساس می کنند. در جریان بازدید اخیر از شهر، مردم محلی از نبود گرمایش داخلی در دمای یخبندان زمستانی شکایت کردند. معلمان مدارس دولتی نگران کاهش مشاغل بودند و نظافتچیان خیابان دو ماه تاخیر در حقوق خود را تحمل کردند.
هگانگ تنها نوک کوه یخ مشکل بدهی دولت محلی را نشان می دهد که سرمایه گذاران را به طور فزاینده ای عصبی می کند و تهدید می کند که برای سال های آینده دومین اقتصاد بزرگ جهان در خطر است. گروه گلدمن ساکس کل بدهی دولت چین را حدود 23 تریلیون دلار تخمین می زند، رقمی که شامل استقراض پنهان هزاران شرکت تامین مالی است که توسط استان ها و شهرها راه اندازی شده اند.
در حالی که با توجه به تضمین ضمنی پکن در مورد بدهی، احتمال نکول این شهر در چین نسبتاً کم است، نگرانی بزرگتر این است که دولت های محلی برای ادامه بازپرداخت بدهی خود مجبور به کاهش هزینه ها و یا منحرف کردن پول از پروژه های تقویت کننده رشد هستند. درواقع خطر اصلی برای شی، جاه طلبی او برای دوبرابر کردن سطح درآمد تا سال 2035 و در عین حال کاهش شکاف بین غنی و فقیر است، که برای ثبات اجتماعی کلیدی است زیرا او به دنبال حکومت بر حزب کمونیست احتمالاً در دهه آینده یا بیشتر است.
در استان هیلونگ‌جیانگ، جایی که هگانگ در آن قرار دارد، سرمایه‌گذاران اوراق قرضه در حال حاضر مراقب خطرات مالی هستند. اوراق قرضه هفت ساله معوق استان با بازدهی متوسط 3.53 درصد، 18.8 واحد پایه بالاتر از میانگین کل کشور بود.
تخمین زده شده که 17 شهر در چین بیش از 7 درصد از هزینه های بودجه ای خود را در سال 2020 پرداخت سود اوراق قرضه داشته اند، به این معنی که آنها در آستانه عبور از آستانه 10 درصد هستند. این شهرها عمدتاً در استان های فقیرتری مانند لیائونینگ در شمال شرقی و مغولستان داخلی در شمال قرار دارند.
مشکلات در شهرهای دیگر نیز مشهود است. شانگ کیو، شهری با 7.7 میلیون نفر در استان مرکزی هنان چین، اخیراً پس از تقریباً تعطیل کردن تنها سرویس اتوبوس خود، خبرساز شد. در ووهان و گوانگژو، پیشنهاد کاهش مزایای پزشکی بازنشستگان باعث اعتراضات خیابانی نادر اوایل سال جاری شد. طبق گزارش‌ها، دستمزد کارمندان دولت در شهرهای ثروتمندی مانند شانگهای کاهش یافته است. در استان گوئیژو، مقامات از پکن برای کمک مالی درخواست کرده اند.
به گزارش فولاد ایران، پکن سال‌هاست که دولت‌های محلی را تحت فشار قرار داده است تا ریسک‌های بدهی را محدود کنند، به‌ویژه نوع «پنهان» آن که اشاره به بدهی‌هایی است که توسط تأمین مالی وسایل نقلیه از طرف شهرداری‌ها ایجاد می‌شود، اما در ترازنامه‌های محل‌ها نشان داده نمی‌شود.
ژان اوی، استاد سیاست در دانشگاه استنفورد که در اصلاحات مالی چین تخصص دارد، گفت: «مشکل بدهی دولت محلی در سراسر کشور گسترش یافته است. در حالی که مناطق ساحلی غنی فرصت های بیشتری برای بازپرداخت بدهی های خود و منابع بیشتری برای جذب خواهند داشت و مکان های کمتر توسعه یافته ای مانند هگانگ بسیار محدودتر خواهند بود.»
هگانگ سال‌ها با کاهش درآمد ناشی از صنعت زغال‌سنگ در حال کاهش و از دست دادن مالیات‌دهندگان مواجه شده بود، پس از آن ضربه‌های دوگانه همه‌گیری و سرکوب بازار ملک از سوی پکن وارد شد. در سال 2020، هگانگ گفت که به دلیل کمبود بودجه قادر به پرداخت 5.57 میلیارد یوان سود و اصل بدهی خود نیست. بر اساس داده‌های منابع رسمی و گزارش‌های رسانه‌ای، تا سال 2021، کل بدهی شهر، از جمله منابع خارج از ترازنامه به تقریباً 30 میلیارد یوان یا حدود 230 درصد از کل درآمد مالی آن رسیده است.
هگانگ در کاهش نسبت بدهی خود به 209 درصد تا سال 2022 پیشرفت هایی داشته است، اما تلاش هایش برای خروج از حفره مالی نشان می دهد که هیچ راه حل آسانی برای شی و تیم اقتصادی اش وجود ندارد.
منبع: Japan Times