پایگاه خبری فولاد ایران- در کارخانه فولاد در نزدیکی شهر سالزگیتر آلمان، هفت توربین بادی بر فراز سایت نصب شده اند. طی چند سال، برق تولید شده توسط آنها، به آن نیرو میدهد. هیدروژن جایگزین کک در تبدیل سنگ آهن به آهن در نوع جدیدی از کوره استفاده می شود که در دمای بسیار پایین تر کار می کند و به جای CO2، ترکیب H2O منتشر می کند.
به گزارش فولاد
ایران، فولادسازان بین 7 تا 9 درصد از انتشار سالانه کربن جهانی را به خود اختصاص می دهند. کارخانه فولاد سالزگیتر به تنهایی حدود 1 درصد از کل انتشار آلاینده های آلمان را تشکیل می دهد. گفته می شود اگر انتشار این صنعت بهشدت کاهش نیابد، دستیابی به هدف صفر جهانی امکانپذیر نخواهد بود.
خبر خوب این است که تقاضای جهانی برای فولاد سبز در حال افزایش است. مصرف کنندگان جهان ثروتمند به طور فزاینده ای از تولیدکنندگان انتظار دارند که برای کاهش انتشار کربن تلاش کنند. بنابراین، سازندگان خودروها، لوازم خانگی و سایر محصولاتی که از فولاد استفاده میکنند، به طور جدی به دنبال راههایی برای کربن زدایی زنجیرههای تامین خود بودهاند و مایل به پرداخت هزینه اضافی برای مواد کم آلاینده هستند.
قانون کاهش تورم آمریکا، یک قانون آب و هوای بزرگ که سال گذشته تصویب شد، اعتبار مالیاتی تولید 3 دلار برای هر کیلوگرم هیدروژن ارائه می دهد، همچنین از انرژی های تجدیدپذیر پشتیبانی می کند. به گفته مورگان استنلی، بانک، دولتهای اروپا بخشی از هزینه تجهیزات جدید شرکتهای فولادی خود را پرداخت میکنند که در صورت جایگزینی تمام کورههای بلند قاره به 130 میلیارد دلار میرسد.
فولادسازان اروپایی یک انگیزه قوی دیگر برای کربن زدایی دارند. تحت سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانه ای اتحادیه اروپا، در حال حاضر 80 درصد از مجوزهای خود را برای انتشار CO2 به صورت رایگان دریافت می کنند تا بتوانند با تولیدکنندگان سنتی فولاد در مکان هایی مانند چین و هند رقابت کنند. در طول ده سال آینده، اتحادیه اروپا این موارد رایگان را حذف خواهد کرد و تعرفه کربن بر واردات فولاد سنتی را جایگزین آنها خواهد کرد. مورگان استنلی محاسبه می کند که اگر فولادسازان اتحادیه اروپا در همان متد تولید سنتی بمانند، سود آنها تا 70 درصد کاهش می یابد. اگر سایر فولادسازان از این روند پیروی کنند، این یک انقلاب صنعتی خواهد بود.
منبع: اکونومیست