پایگاه خبری فولاد ایران- افزایش سطح آب دریاها شاید شدیدترین پیامد ناشی از بحران آب و هوایی جاری باشد. اقیانوس ها بیش از 90 درصد از گازهای گلخانه ای را که به جو پمپاژ می شود، جذب می کنند. این باعث انبساط آب دریا می شود. همچنین، با گرم شدن جهان، یخچال ها و صفحات یخی در حال ذوب شدن هستند و به اقیانوس های جهان جاری می شوند.
همه اینها با سرعت نگران کننده ای اتفاق می افتد و دانشمندان نگرانند که اگر اثرات تغییرات آب و هوایی فوراً کاهش نیابد، ممکن است از کنترل خارج شود. حتی اگر با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، انتشار کربن به صفر برسد، سطح دریاها برای قرن ها به افزایش ادامه می دهد.
افزایش اندک سطح دریاها می تواند مناطق خاصی را ویران کند. این بدان معناست که اگر اقدامی انجام نشود، جهان می‌تواند در چند دهه آینده بسیار متفاوت به نظر برسد.
در واقع، اثرات افزایش سطح آب دریاها قبلاً دیده شده است. بالا آمدن سطح دریا می تواند به طوفان های مخرب تر منجیر شود که بسیاری از آنها را در سراسر مناطق ساحلی دیده ایم.
افزایش سطح دریا تهدید قابل توجهی برای مناطق کم ارتفاع ساحلی و جوامع ساحلی است. با ادامه افزایش سطح دریا، مناطق ساحلی در معرض خطر سیل، فرسایش ساحلی و شور شدن خاک و منابع آبی قرار دارند. فرسایش و سیل می تواند به زیرساخت ها آسیب برساند. این شامل مناطقی در امتداد سواحل شرقی و خلیج‌فارس ایالات متحده است.
مطالعه ای که در آوریل 2023 در مجله Nature Communications منتشر شد، نشان داد که میزان افزایش سطح دریا در امتداد این سواحل در حداقل 120 سال گذشته بی سابقه بوده است. انتظار می رود که سیل در سال 2050 به شدت بدتر شود، زیرا سطح دریا همچنان بالا می رود.
سایر مناطق ساحلی کم ارتفاع نیز در معرض خطر هستند. این مناطق آسیب پذیر شامل بنگلادش و ویتنام هستند.
در گزارش بی بی سی در سال 2018 جاکارتا به عنوان "سریع ترین شهر در حال غرق شدن" در جهان شناخته شد. مجمع جهانی اقتصاد در سال 2019 پیش بینی کرد که این شهر ممکن است تا سال 2050 زیر آب باشد.
پانل تغییرات آب و هوایی نیویورک همچنین پیش بینی می کند که آب اطراف شهر نیویورک تا سال 2050 بین 8 تا 30 اینچ افزایش می یابد. به عنوان یکی از پرجمعیت ترین شهرهای جهان، این می تواند ویرانگر باشد.
اثرات افزایش سطح آب دریاها در حال حاضر از افزایش طوفان شروع شده است. به عنوان مثال طوفان سندی، یک طوفان گرمسیری ویرانگر بود که در 29 اکتبر 2012 شهر نیویورک را درنوردید. این طوفان باعث موج‌هایی به سمت رودخانه شرقی شد که متعاقباً باعث شد سیل‌هایی به ارتفاع 14 فوت در برخی مناطق برسد. طوفان های زیادی که با افزایش سطح دریا بدتر شده اند نیز در نیوزیلند رخ داده است.
به گزارش فولاد
ایران، کشورهای جزیره اقیانوس آرام، مانند کیریباتی، تووالو و جزایر مارشال، پست هستند و با خطرات مشابهی روبرو هستند. افزایش سطح آب می‌تواند ساکنان را جابجا کند، به اقتصاد این کشورها آسیب برساند و فرهنگ‌ها و سنت‌های منحصربه‌فرد آنها را تهدید کند.
اکثر کشورها توافقنامه پاریس را تصویب کرده اند که هدف آن حفظ افزایش میانگین دمای جهانی به زیر 2 درجه سانتیگراد (3.6 درجه فارنهایت) بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن است.
اما حتی اگر گازهای گلخانه ای به طور کامل متوقف شود، درجاتی از آسیب وجود دارد که قبلاً هم انجام شده است. حتی اگر فوراً انتشار گازهای گلخانه ای را متوقف کنیم، برای قرن های آینده باید با افزایش سطح آب دریاها مقابله کنیم.
منبع: نیوزویک