نیاز جهان به حفاظت از اقیانوس ها

پایگاه خبری فولاد ایران – نمایندگان بیش از 193 کشور عضو سازمان ملل روز دوشنبه مذاکراتی را در نیویورک آغاز خواهند کرد تا در مورد حفاظت از اقیانوس های جهان در برابر صید بی رویه، آلودگی و سایر تهدیدها به نتایجی برسند.

دریاهای آزاد، تقریباً دو سوم اقیانوس های جهان را تشکیل می دهند و یک توافق جهانی برای حفظ و مدیریت این آب ها و تنوع زیستی آنها ضروری است.

اقیانوس های جهان نقش عمده ای در تنظیم آب و هوای جهانی دارند. آنها اکسیژنی را فراهم می کنند که حیات انسان و حیوان را حفظ می کند، سیستم های آب و هوایی را هدایت می کند و حدود یک چهارم دی اکسید کربن گرم کننده سیاره تولید شده توسط فعالیت های انسانی را ذخیره می کند.

لیز کاران، که کار حفاظت از دریاهای آزاد را رهبری می کند، گفت: "این آب ها سیاره زمین را قابل سکونت می کند و هر ثانیه نفس ما از اقیانوس می آید."

اقیانوس ها همچنین از طیف عظیمی از تنوع زیستی محافظت می کنند، از جمله میلیون ها گونه بالقوه که بشر هنوز آنها را کشف نکرده است. بر اساس فهرست گونه‌های در معرض خطر اتحادیه بین‌المللی، نزدیک به 10 درصد از گیاهان و حیوانات زیر آب که تاکنون ارزیابی شده‌اند در معرض خطر انقراض هستند.

طبق نظر کارشناسان، بزرگترین محرک کاهش زیست محیطی در اقیانوس ها، ماهیگیری بی رویه بوده است. یکی دیگر از تهدیدات مهم برای اقیانوس‌ها آلودگی است، از جمله پلاستیک، فاضلاب و مواد مغذی اضافی که از خشکی شسته می‌شوند و با ایجاد «مناطق مرده» در اقیانوس‌ها باعث رشد بیش از حد باکتری‌ها در کف دریا می‌شوند که اکسیژن مصرف می‌کند و حیات های دیگر را خفه می‌کند.

در عین حال، تغییرات آب و هوایی نیز سلامت اقیانوس ها را تخریب می کند و باعث سفید شدن صخره های مرجانی می شود و ماهی ها را مجبور به مهاجرت به آب های خنک تر می کند.

در جریان مذاکرات سازمان ملل در ماه دسامبر در مونترال، کشورها بر سر یک توافق مهم برای کاهش و معکوس کردن از دست دادن تنوع زیستی در سراسر سیاره، از جمله هدف حفاظت از 30 درصد از زمین ها و دریاهای جهان تا سال 2030 به توافق رسیدند.

حافظان محیط زیست امیدوارند که پیمان طبیعت برای دستیابی به معاهده اقیانوس ها حرکتی ایجاد کند. در حال حاضر 8 درصد از مناطق دریایی جهان محافظت شده است که 1.4 درصد از دریاهای آزاد را شامل می شود.

به گزارش فولاد ایران، مناطق حفاظت شده دریایی (MPAs) با ممنوع کردن فعالیت‌های خاصی مانند ماهیگیری به حفظ طبیعت کمک می‌کنند و چندین مطالعه علمی نشان داده‌ است که این اقدامات محافظتی به خوبی اجرا شده تعداد و تنوع گونه‌ها را در مناطق و فراتر از آن افزایش می‌دهند. با این حال، اثربخشی آنها به داشتن برنامه های مدیریتی برای اطمینان از اجرا بستگی دارد که شامل استفاده از ابزارهایی مانند ماهواره های با وضوح بالا است.

منبع: الجزیره