پایگاه خبری فولاد ایران - مواد معدنی بخش مهمی از راه حل در تغییر جهانی به سمت اقتصاد کم کربن هستند. اما رونق این مواد خطرات زیادی را به همراه دارد که می تواند به جوامع و محیط زیست آسیب برساند.
برای دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس، نیاز فوری به افزایش استقرار فناوری های انرژی کم کربن در سراسر جهان وجود دارد. چنین فناوری هایی به شدت بر مواد معدنی متکی هستند. به گفته آژانس بین المللی انرژی، یک خودروی الکتریکی معمولی به شش برابر ورودی معدنی یک خودروی معمولی نیاز دارد، در حالی که یک مزرعه بادی فراساحلی سیزده برابر بیشتر از یک نیروگاه گازسوز با اندازه مشابه به مواد معدنی نیاز دارد.
در نتیجه، انتظار می رود تقاضا برای مواد معدنی مورد نیاز برای انتقال انرژی در دهه های آینده به میزان قابل توجهی افزایش یابد.
در حالی که افزایش سرمایه‌گذاری در معدن فرصت‌های اقتصادی را برای کشورهای غنی از مواد معدنی از طریق مالیات، مشاغل و زیرساخت‌های جدید ایجاد می‌کند، تجربه گذشته یک داستان هشداردهنده ارائه می‌دهد. گزارش EITI بسیاری از چالش‌های حاکمیتی را که می‌تواند از رونق معدن‌کاری ناشی شود، از آسیب‌های زیست‌محیطی، درگیری‌های اجتماعی و معاملات فاسد گرفته تا شوک‌های قیمتی و اختلال در زنجیره‌های تامین جهانی را ترسیم می‌کند.
به گزارش فولاد ایران، بخش مواد معدنی می تواند از توسعه پایدار و انتقال عادلانه انرژی حمایت کند، اما تنها در صورتی که بخش خصوصی، دولت ها و سایر ذینفعان مایل باشند فساد را جدی بگیرند. اکنون به اقدام جمعی نیاز است تا اطمینان حاصل شود که مبارزه با تغییرات اقلیمی به شیوه ای باز، فراگیر و مسئولانه مدیریت می شود که برای مردم و کره زمین مفید باشد.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد