پایگاه خبری فولاد ایران – سیاست گذاران در سراسر اروپا و آسیا در وحشت خود برای روشن نگه داشتن چراغ ها، معادن زغال سنگ را بازگشایی می کنند، نیروگاه های آلاینده را زنده نگه می دارند و قراردادهای واردات گاز طبیعی مایع (LNG) را امضا می کنند. غول‌های نفتی دولتی، مانند adnoc امارات و آرامکوی سعودی، صدها میلیارد دلار برای افزایش تولید هزینه می کنند. بسیاری از دولت ها با یارانه دادن به مصرف انرژی، مصرف این سوخت های کثیف را تشویق می کنند تا به شهروندان کمک کنند زمستان را پشت سر بگذارند.
با این حال، واقعیت این است که کمیاب‌تر و گران‌تر شدن زغال‌سنگ، گاز و نفت به دنبال تهاجم روسیه به اوکراین، یک مزیت استراتژیک و اقتصادی قابل توجه داده است. مقامات در سرتاسر جهان در حال افزایش اهداف انرژی های تجدیدپذیر و کنار گذاشتن مبالغ هنگفتی برای سرمایه گذاری در این صنعت هستند.
تشخیص اینکه آیا آشفتگی در بازارهای انرژی به این انتقال انرژی کمک کرده یا مانع آن شده، دشوار است. یافته‌ها نشان می‌دهد که بحران ناشی از جنگ در اوکراین، ممکن است در واقع، انتقال سبز را جلو انداخته باشد.
با این حال، قیمت های بسیار بالای گاز، شرکت های برق در اروپا و بخش هایی از آسیا، به ویژه ژاپن و کره جنوبی را به استفاده بیشتر از این مواد سوق داده است.
سیاستمداران عمر کارخانه های زغال سنگ را طولانی کرده اند، کارخانه های بسته را بازگشایی کرده و سقف تولید را برداشته اند. این به تقلا برای عرضه منجر شده است که با ممنوعیت اروپا بر واردات روسیه تشدید شده است.
آژانس بین‌المللی انرژی (iea، پیش‌بینی می‌کند که تقاضای زغال سنگ تا سال 2025 بالا باقی خواهد ماند، اما این افزایش با افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر کاهش می‌یابد.
به گزارش فولاد ایران، قیمت های بالا به این معنی است که مصرف کنندگان و شرکت ها به دنبال کاهش اتکای خود به سوخت های فسیلی هستند. تلاش برای مصرف کمتر در اروپا مشهودتر است. دولت ها نیز به طور فزاینده ای مشوق های سبز ارائه می دهند.
منبع: اکونومیست