پایگاه خبری فولاد ایران - طرح کمربند و جاده چین به عنوان محور تعامل پکن با جهان تلقی می شود. اکنون، یک دهه پس از عرضه آن، ناظران می گویند که راهبرد بلندپروازانه این طرح برای ایجاد پیوندهای تجاری زیرساختی در سراسر اوراسیا و فراتر از آن در حال از دست رفتن است و برخی در مورد ادامه حیات پروژه بزرگ پکن تردید دارند.
طبق گفته این تحلیلگران، بسیاری از وام گیرندگان در راستای این طرح، در بازپرداخت بدهی های پروژه زیرساختی خود به پکن با مشکل مواجه هستند.
زو گونگ، محقق چینی، در ماه مارس خاطرنشان کرد که حرکت پشت این پروژه به دلیل عواقب پایداری بدهی، پیامدهای همه گیر کروناویروس و کندی اقتصادی خود چین در حال کاهش است.
طبق گزارش دانشگاه فودان در شانگهای، از زمان شروع، پروژه‌های انباشته کمربند و جاده چین بالغ بر 962 میلیارد دلار بوده است که شامل 573 میلیارد دلار در قراردادهای ساخت و ساز و 389 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری غیرمالی است. این گزارش می گوید: "پکن با چالش بزرگ بازپرداخت وام مواجه است و این روند وام های پروژه های زیرساختی را کاهش می دهد و وام های نجات اضطراری را افزایش می دهد."
بر اساس این گزارش، چین 128 وام نجات اضطراری به ارزش 240 میلیارد دلار به 22 کشور از جمله پاکستان، سریلانکا و ترکیه و سایر کشورها صادر کرده است، که نزدیک به 80 درصد از وام ها بین سال های 2016 تا 2021 داده شده است. اما این مطالعه اشاره کرد که کمک‌های اضطراری چین ارزان نیستند.
در این گزارش آمده است که وام نجات معمولی توسط بانک‌های چینی به نرخ بهره 5 درصدی نیاز دارد. این نرخ‌ها به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از میانگین نرخ بهره صندوق بین‌المللی پول است. این امر سوالاتی را در مورد پایداری بلند مدت کل ابتکار چین ایجاد می کند.
کندی اقتصاد جهانی، افزایش نرخ بهره و تورم بالا بسیاری از کشورها را برای بازپرداخت بدهی های خود به چین با مشکل مواجه کرده است.
به گزارش فولاد ایران، در جنوب آسیا، بدهی به چین از 4.7 میلیارد دلار در سال 2011 به 36.3 میلیارد دلار در سال 2020 رسیده است. بر اساس گزارش بانک جهانی در مورد آمار بدهی بین المللی برای سال 2022، پکن اکنون بزرگترین طلبکار دوجانبه مالدیو، پاکستان و سریلانکا است.
منبع: CNBC