پایگاه خبری فولاد ایران – از چند کیلومتری برج China 117، ششمین آسمان‌خراش بلند جهان، ساختمان برج نمیه کاره ای در تیانجین پیداست که محلی ها می گویند، هرگز تکمیل نشد. تکه های اسکلت بتنی برج به جای تبدیل شدن به آهنربایی برای تجارت و ثروت، سال ها است که رها شده است. برج‌های متروکه دیگری اطراف ساختمان را احاطه کرده‌اند و گورستان یک منطقه تجاری را تشکیل می‌دهند.
شهرها و استان‌های چین برای ایجاد زیرساخت‌ها و افزایش تولید ناخالص داخلی این کشور بدهی‌های بسیاری انباشته کرده اند. اوراق قرضه معوق این نهادها در پایان سال گذشته به 13.6 تریلیون یوان (2 تریلیون دلار) یا حدود 40 درصد از بازار اوراق قرضه شرکتی چین رسید. اعطای وام از طریق مجاری غیرشفاف و غیررسمی به این معنی است که در واقع بدهی ها بسیار بیشتر است. برآورد در سال 2020 رقمی نزدیک به 50 تریلیون یوان را نشان می دهد.
استقراض در این مقیاس حتی در دوران رشد سریع چین ناپایدار به نظر می رسید. اما سیاست‌گذاری فاجعه‌بار، دولت‌های محلی را به لبه پرتگاه سوق داده است و پس از عجله بازگشایی، چشم‌انداز بلندمدت رشد چین پایین‌تر آمده است.
به گزارش فولاد ایران، سیاست صفر کووید این کشور به روند مصرف لطمه زد، تولید کارخانه‌ها را کاهش داد و شهرها و استان‌ها را مجبور کرد صدها میلیارد یوان برای آزمایش و امکانات قرنطینه هزینه کنند. در همین حال، بحران املاک در سال گذشته منجر به کاهش 50 درصدی فروش زمین شد که دولت های محلی برای درآمد به آن متکی هستند. اگرچه هر دو مشکل اکنون با رها شدن کووید صفر و سست شدن قوانین مالکیت، در حال کاهش هستند، اما ممکن است زنجیره فاجعه‌باری از رویدادها به راه افتاده باشد.
طبق یک نظرسنجی اخیر، حدود یک سوم از مقامات محلی برای پرداخت بدهی ها با مشکل مواجه هستند. این پریشانی خدمات دولتی را تهدید می کند و در حال حاضر اعتراضاتی را برانگیخته است. این نکول ها می تواند برای بازارهای اوراق قرضه چین هرج و مرج به همراه داشته باشد.
برای جلوگیری از نکول، بسیاری در حال حاضر به دنبال کانال‌های غیررسمی استقراض هستند که اغلب به عنوان «بدهی پنهان» شناخته می‌شود، زیرا تشخیص میزان بدهی برای حسابرسان دشوار است. سود این بدهی ها بسیار بیشتر و مدت بازپرداخت کوتاه تر از نرخ های موجود در بازار اوراق قرضه است.
گزارشی که توسط آلن فنگ و لوگان رایت از شرکت تحقیقاتی رودیوم انجام شده است، تخمین می‌زند که 109 دولت محلی از 319 مورد بررسی شده با مشکل پرداخت سود بدهی‌ها مواجه هستند، چه رسد به پرداخت اصل سرمایه.
در سرتاسر چین، فشار بر بودجه های محلی شروع به نمود است. برخی از دولت‌های محلی شروع به فروش دارایی‌ها کرده‌اند تا از نکول جلوگیری کنند. کاهش اخیر قوانین در بورس اوراق بهادار می‌تواند به محلی‌ها کمک کند تا از طریق فهرست‌بندی، سرمایه را از مردم جذب کنند. دولت‌ها همچنین می‌توانند شروع به انتقال دارایی‌ها در معاملات خصوصی کنند. با این حال، مشخص نیست که مقامات تا کجا می خواهند پیش بروند یا چه کسی دارایی های پیشنهادی را خریداری خواهد کرد. ظاهرا پرداخت بدهی های مقامات محلی بیش از حد انتظار زمان می برد.
منبع: اکونومیست