پایگاه خبری فولاد ایران – شرکت های بزرگ فناوری از بزرگترین خریداران انرژی پاک در سال های اخیر و از بزرگترین حامیان جدی انتقال انرژی پاک هستند. اما این داستان جنبه دیگری هم دارد. در حالی که این بخش در تلاش است تا ردپای کربن خود را بهبود بخشد، واقعیت این است که در حال حاضر، صنعت فناوری مسئول بین 5 تا 10 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای در سراسر جهان است.
واقعیت این است که حتی دنیای ابری و خود اینترنت به حجم عظیمی از زیرساخت‌های فیزیکی، از انبارهای پر از سرور گرفته تا کابل‌های فیبر نوری متکی هستند. عبور از کف اقیانوس این کابلها و اجرای تمام این زیرساخت ها انرژی زیادی می طلبد. برخی از بخش‌های فناوری حتی بیشتر از سایر بخش ها تشنه انرژی است.
به گزارش فولاد ایران، ارزهای رمزنگاری‌شده انرژی فراوانی هدر می‌دهند. بیت‌کوین به تنهایی ۲۰۰ میلیون تن دی‌اکسید کربن از زمان آغاز به کار منتشر کرده است. فرآیند تولید انرژی و منابع فشرده تراشه ها آنها را به هدف اصلی انتخاب آگاهانه نسبت به آب و هوا تبدیل می کند. از سوی دیگر، آنها را به نقطه‌ای مهم برای ورود به بخش فناوری برای کارآمدتر کردن انرژی و کاهش ردپای شگفت‌انگیز کربن در این بخش تبدیل می‌کند.
بنابراین جای تعجب نیست که تراشه ها موضوع اصلی گفتگو در بیست و هفتمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP) بود که اواخر سال گذشته در شرم الشیخ مصر برگزار شد. بر اساس گزارش اخیر مک کینزی، بیشتر انتشار کربن نیمه هادی در فرآیندهای تولید در کارخانه ها (35٪) یا در وسایل گرمایشی، برقی، سرمایشی (45٪) اتفاق می افتد. اما نه تنها طراحی مجدد سیستم می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را به طور کلی کاهش دهد، بلکه می‌تواند نیمه‌رساناها را بیش از خنثی کردن اثرات زیست‌محیطی تولیدشان، برای تغییرات آب و هوا مثبت کند. این شامل تمرکز بر تمام جنبه های زنجیره تامین، از تامین کنندگان بالادستی تا کاربر نهایی است.
به گفته فوربس، ردپای کربن صنعت نیمه‌رسانا در ماه‌های اخیر به دلیل مشکلات عمده زنجیره تامین ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ و تحریم‌های اقتصادی مرتبط با جنگ روسیه در اوکراین بدتر شده است. از آنجایی که شرکت‌ها برای عرضه محصولات خود به بازار عجله دارند، مجبورند بخش‌های معیوب زنجیره تامین را دور بزنند و اغلب به گزینه‌های حمل و نقل کمتر سازگار با محیط زیست روی می‌آورند تا کار را سریع‌تر انجام دهند.
به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، انتشار گازهای گلخانه‌ای از دستگاه‌های الکترونیکی و زباله‌های الکترونیکی مرتبط با آنها بین سال‌های 2014 تا 2020 به میزان 53 درصد افزایش یافت و انتشار گازهای گلخانه‌ای آنها تنها در سال 2020 به 580 تن دی اکسید کربن رسید.
منبع: Oilprice