مرکز خدمات فولاد ایران- یکی از مقامات ارشد دانشگاه کمبریج اظهار داشته است که فولادسازان دنیا به منظور کاهش آلاینده های کربنی و بالا نگاه داشتن سوددهی باید ظرفیت تولید فولاد خام خود را کاهش دهند.
روش های پیشین برای کاهش آلاینده های کربنی زیاد کارآمد نیستند و تنها اختلافی 10 تا 18 درصدی میان میزان واقعی مصرف انرژی و حداقل انرژی مصرفی برای تولید فولاد وجود دارد به همین دلیل باید تکنولوژی های جدیدی برای کاهش آلاینده های کربنی به بازار معرفی شود.
اگر میزان استفاده از مواد اولیه برای ساخت پروژه های ساختمانی را پایین آورده و از محصولات حداکثر استفاده را بکنیم، می توانیم میزان آلاینده های کربنی را به نصف کاهش داده و پاسخگوی میزان تقاضا با حجم فولاد کمتری باشیم.
در حدود 26 درصد محصولات تولید شده پیش از تبدیل شدن به محصولات تمام شده اوراق می شوند. اگر عمر محصولات تولیدی افزایش داده شود و محصولات تولیدی قابلیت استفاده مجدد را دارا باشند میزان تولید آلاینده های کربنی کاهش خواهد یافت. برای تولید بیشتر محصولات نهایی می توان از 30 درصد فلز کمتر استفاده کرد که این امر خود منجر به پایین آمدن آلاینده های کربنی خواهد شد.
می توان از مقاطعی همچون تیرآهن که از ساختمان های قدیمی استخراج می شوند نیز مجددا استفاده کرده و از اوراق کردن آنها خودداری کرد.