پایگاه خبری فولاد ایران- در تاریخ 2 آوریل 2025، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ با اعلام وضعیت اضطراری ملی، تعرفه‌های گسترده‌ای بر واردات از تقریباً تمامی شرکای تجاری ایالات متحده اعمال کرد. این تعرفه‌ها شامل 34٪ بر واردات از چین، 20٪ از اتحادیه اروپا و 10٪ به‌عنوان تعرفه پایه بر تمامی واردات می‌شود. هدف اعلام‌شده این سیاست، احیای تولید داخلی و اصلاح کسری‌های تجاری بود.
با این حال، این اقدامات منجر به نگرانی‌های گسترده‌ای در مورد تأثیرات اقتصادی آن شده است. اقتصاددانان هشدار داده‌اند که این تعرفه‌ها ممکن است به افزایش تورم، کاهش رشد اقتصادی و حتی رکود جهانی منجر شود. برآوردها نشان می‌دهد که این سیاست‌ها می‌توانند هزینه‌های سالانه خانوارهای آمریکایی را حدود 3,800 دلار افزایش دهند.
بازارهای مالی نیز واکنش منفی نشان داده‌اند؛ شاخص‌های سهام آمریکا کاهش شدیدی را تجربه کرده‌اند و نگرانی‌ها درباره رکود اقتصادی افزایش یافته است.
به گزارش فولاد ایران، در مجموع، این تعرفه‌ها به‌عنوان یک وضعیت اضطراری اقتصادی برای آمریکایی‌ها تلقی می‌شوند، زیرا تأثیرات آن‌ها بر هزینه‌های زندگی، اشتغال و ثبات اقتصادی کشور قابل‌توجه است.
این تعرفه‌ها بزرگ‌ترین افزایش مالیاتی از زمان وضع مالیات‌ها برای تأمین هزینه جنگ ویتنام در سال ۱۹۶۸ به شمار می‌روند. حدود نیمی از واردات آمریکا شامل کالاهای واسطه‌ای هستند که در تولید کالاهای نهایی در داخل کشور استفاده می‌شوند. تعرفه‌های بالا هزینه‌های تولید را برای شرکت‌های آمریکایی افزایش می‌دهد و باعث کاهش رقابت‌پذیری آن‌ها می‌شود. مثلاً در صنعت فولاد، به ازای هر یک شغل در تولید فولاد، ۸۰ شغل در صنایعی وجود دارد که از فولاد استفاده می‌کنند. ممکن است تعرفه‌های ترامپ به یک تولیدکننده فولاد کمک کنند، اما ۸۰ کسب‌وکار دیگر را که از فولاد استفاده می‌کنند، متضرر خواهند کرد چون کارفرمایان آن‌ها قدرت رقابتی‌شان را از دست خواهند داد.
دو اقتصاددان به نام‌های آرون فلاان و جاستین پیرس برآورد کرده‌اند که در جریان جنگ تجاری ترامپ در دور اول ریاست‌جمهوری‌اش، زیان اشتغال در بخش تولید به دلیل افزایش قیمت نهاده‌ها پنج برابر بیشتر از مزایای حاصل از حمایت وارداتی بود. همچنین زیان ناشی از اقدامات تلافی‌جویانه شرکای تجاری تقریباً سه برابر منافع حمایت وارداتی بوده است.
تحقیقات نشان داده‌اند که در دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ، هزینه‌های اشتغال‌زایی ناشی از تعرفه‌ها بسیار بیشتر از منافع آن‌ها بوده است. حتی شرکت‌هایی که باید از این تعرفه‌ها سود ببرند، مثل تولیدکنندگان فولاد، مجبور به تعدیل نیرو شده‌اند.
همچنین، کسری تجاری آمریکا ناشی از زیاد بودن سرمایه‌گذاری نسبت به پس‌انداز است، نه کم بودن تعرفه‌ها. و برخلاف تصور ترامپ، کسری تجاری الزاماً چیز بدی نیست — چون مصرف‌کنندگان به کالاهای متنوع‌تر دسترسی پیدا می‌کنند و اقتصاد می‌تواند بر تولیدات با ارزش افزوده بالاتر تمرکز کند.
در نهایت، اگر ترامپ بخواهد طبقه کارگر را حمایت کند، بالا بردن هزینه‌های مصرفی آن‌ها برای کاهش مالیات ثروتمندان، سیاستی متناقض است. این اقدامات نه تنها امنیت اقتصادی را تضعیف می‌کند، بلکه ممکن است به زیان سیاسی خود ترامپ و جمهوری‌خواهان در انتخابات‌های آینده منجر شود.
منبع: فایننشال تایمز