پایگاه خبری فولاد ایران- هند داغ ترین بازار نفت جهان در حال حاضر است، زیرا رشد تقاضای چین پس از اوج های بعد از همه گیری کاهش یافته و اقتصاد هند در حال رقابت است. هند که هنوز هم مانند سایر نقاط جهان به شدت به هیدروکربن ها وابسته است، قرار است از یک دوره ریاست جمهوری ترامپ از مزایای قابل توجهی در حوزه انرژی بهره مند شود.
اساس چنین پیش‌بینی‌هایی، سیاست انرژی ترامپ اعلام‌شده است. به گفته آمیت بانداری و آدیتیا شینده، این رویکرد در صنعت انرژی می تواند درهای خاصی را به روی هند باز کند و امنیت عرضه نفت خام این کشور را افزایش دهد.
محققان خاطرنشان می کنند که بر اساس پیش بینی های اوپک از تقاضای نفت، مجموع تقاضای نفت در جهان تا سال 2050 به 120 میلیون بشکه در روز خواهد رسید که در مقایسه با 102 میلیون بشکه در روز در سال 2023 افزایش می یابد و تنها هند رشد تقاضای نفت را به میزان 8 میلیون بشکه در روز تجربه می کند. در طول آن دوره این میزان برابر با 45 درصد رشد کل جهان است که توسط گروه تولیدکننده پیش بینی شده است. هند نمی تواند این نفت را به صورت محلی تولید کند. همچنین نمی تواند نوسانات شدید قیمت نفت بین المللی را در شرایطی که واردات تا 85 درصد از مصرف آن را پوشش می دهد، تحمل کند.
به گزارش فولاد ایران، در سمت عرضه، هند کاملاً متنوع بوده است. پس از رگبار تحریم‌های غرب علیه روسیه در تلافی حمله این کشور به شرق اوکراین در سال 2022، قیمت جهانی نفت افزایش یافت. هند و چین به روسیه روی آوردند زیرا نفت خام آن به دلیل تحریم ها با تخفیف فروخته می شد. در عرض چند ماه، هند به بزرگترین خریدار نفت خام روسیه تبدیل شد، و سپس برخی از آن را به شکل تصفیه شده به اتحادیه اروپا صادر کرد،چراکه اتحادیه اروپا قصد داشت تمام روابط انرژی خود را با روسیه قطع کند.
در شش ماه اول سال مالی هند منتهی به مارس 2025، واردات نفت خام روسیه از شبه قاره با 9.1 درصد افزایش به 1.91 میلیون بشکه در روز رسید. روسیه همچنان بالاتر از عراق و عربستان سعودی بزرگترین تامین کننده نفت هند است. برتری این کشور نسبت به عراق در ماه سپتامبر بیش از دو برابر بود، زیرا هند حدود 867600 بشکه در روز نفت خام از عراق وارد کرد در حالی که واردات نفت روسیه نزدیک به 2 میلیون بشکه در روز بود.
نه تنها این، بلکه یک مقام ارشد دولت هند در اوایل سال جاری اعلام کرد که این کشور سیاست انرژی خود را برای خرید نفت و گاز با کمترین قیمت ممکن تغییر نخواهد داد و به خرید نفت خام ارزان‌تر روسیه ادامه خواهد داد.
هاردیپ سینگ پوری، وزیر نفت هند در ماه سپتامبر به رویترز گفت: «اگر شرکتی تحت تحریم نباشد، شکی نیست که من از ارزان ترین تامین کننده خرید خواهم کرد.»
هند از ونزوئلا نیز نفت وارد می‌کند، هرچند به‌دلیل تحریم‌های آمریکا بر نفت خام ونزوئلا، به‌طور پراکنده‌تر، و امسال قرارداد عرضه نفت با گویان را امضا کرد.
دولت هند پس از امضای این تفاهم نامه در بیانیه ای اعلام کرد: تفاهم نامه پیشنهادی زنجیره ارزش کامل بخش هیدروکربنی از جمله تامین نفت خام از گویان، مشارکت شرکت های هندی در بخش اکتشاف و تولید (E&P) گویان را پوشش می دهد. معامله اولیه این قرارداد برای یک دوره اولیه پنج ساله خواهد بود و در صورت عدم مخالفت دو کشور با تمدید آن، به طور خودکار تمدید خواهد شد.
این نوع معامله دقیقاً همان چیزی است که بنداری و شینده از گیت‌وی هاوس سیاست انرژی هند را در خارج از کشور در دوران ریاست جمهوری ترامپ می‌بینند. آنها استدلال می کنند که راه برای تضمین عرضه بیشتر در درازمدت، سرمایه گذاری در آن است.
این دو محقق همچنین خاطرنشان کردند که این برای شرکت‌های انرژی هندی سود مضاعف خواهد داشت، زیرا شرکت‌های آمریکایی از نظر تحریم‌ها بسیار امن‌تر از شرکت‌های روسی هستند. این اظهارات به موقع است زیرا صنایع Reliance هند اخیراً یک توافق بزرگ با Rosneft روسیه منعقد کرده است، اما اگر دولت ترامپ تصمیم بگیرد رویکرد تحریمی دولت بایدن را ادامه دهد، این توافق ممکن است آسیب ببیند.
ارزش این قرارداد برای نیم میلیون بشکه نفت خام در روز روس نفت، سالانه 13 میلیارد دلار به قیمت فعلی و مدت آن ده سال است. اما اگر واشنگتن در دوران ترامپ تحریم‌ها را بیشتر کند، این توافق ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، زیرا روسنفت به دلیل اندازه و سهم آن در کل تولید نفت روسیه، هدف اصلی تحریم‌های غرب است.
بنابراین، تنوع بخشی برای هند در تامین عرضه نفت خام در بلندمدت کلیدی است. بانداری و شینده نوشتند که این تنوع می‌تواند شامل سهامی در آرامکو باشد و به مزیت افزوده سود سهام بزرگی که شرکت‌های بزرگ نفتی غربی – و شرکت بزرگ دولتی سعودی – تمایل دارند بین سرمایه‌گذاران خود تقسیم کنند، اشاره کردند. محققان استدلال می‌کنند که برخی از این پول می‌تواند برای ایجاد صندوقی مشابه صندوق ثروت مستقل تولیدکنندگان نفت برای مواقعی که قیمت‌های نفت دیگر به اندازه کنونی مقرون به صرفه نیست، استفاده شود.
منبع: Oilprice