پایگاه خبری فولاد ایران- به نظر می رسد که افزایش شدید هزینه های وام دهی در دهه های اخیر، که صندوق بین المللی پول آن را "سخت گیری بزرگ" می نامد، بهتر از آن چیزی بوده است که انتظار می رفت. تورم جهانی به سطوح کمتری کاهش یافته است و بهتر از آن، این بدون افزایش شدید بیکاری یا رکود اقتصادی محقق شده است.
اما با کاهش تورم، معضلات جدیدی پدیدار می شود. آنچه قابل توجه است این است که چقدر وضعیت در دو طرف اقیانوس اطلس متفاوت است. سیاست گذاران اروپایی که با پدیده جدید تورم بالا دست و پنجه نرم می کنند، اکنون نگران هستند که به مشکل آشناتری بازگردند: تورمی که بسیار پایین است، زیرا رشد اقتصادی این قاره به طور فزاینده ای ضعیف به نظر می رسد. همزمان، بانک‌های مرکزی آمریکا متوجه می‌شوند که اگرچه پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند، اما تورم همچنان بالاتر از آن چیزی است که می‌خواهند، درحالیکه اقتصاد کشور در حال رونق است.
به گزارش فولاد ایران، تا همین اواخر، قیمت ها در این دو منطقه رو به بالا در حرکت بود.
تحلیل اخیر صندوق بین المللی پول ماهیت خارق العاده موج تورم را روشن می کند. از نظر صندوق بین المللی پول، این امر در مراحل مختلف انجام شد. اول، در طول قرنطینه‌های کووید-19، تقاضا برای کالاها به دلیل فشار بر زنجیره‌های تامین افزایش یافت. سپس، با بازگشایی اقتصادها، تقاضای متوقف شده برای خدمات، فشار قیمت ها را افزایش داد. حمله روسیه به اوکراین نیز مشکلات را تشدید کرد. تا اواسط سال 2022 تورم جهانی سه برابر میانگین قبل از همه‌گیری بود و بسیاری از علل آن در همه کشورها اعمال می‌شد.
با این حال، در زیر پوسته، تفاوت هایی وجود داشت. تورم آمریکا در ابتدا تحت تاثیر شوک های مشابه سایر جاها بود، اما از اواخر سال 2021 بازار کار فشرده به آن کمک کرد. تحقیقات صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که داغ بودن بازار کار آمریکا دو تا سه درصد به نرخ‌های تورم سالانه اضافه کرده است. در اروپا که پس از حمله روسیه به اوکراین بیشتر در معرض قیمت های بالای انرژی بود، بازار کار نرم تر شده است. نتیجه - تورم بالا - یکسان بود، اما بازار کار این دو منطقه متفاوت بود.
اکنون که زنجیره‌های تامین تقریباً به حالت عادی بازگشته‌اند، این تفاوت‌ها آشکارتر می‌شوند. آنها را می توان در بازارهای مالی مشاهده کرد. انتظار تورمی «پنج ساله» معیار مطلوب بانک مرکزی است. قراردادهای آتی نرخ تورم مورد انتظار سرمایه گذاران برای پنج سال دیگر را نشان می دهد. در اواسط سال گذشته، نرخ های اروپا و آمریکا به هم نزدیک شدند. در پس زمینه تورم بالا، فعالان بازار انتظار داشتند که افزایش قیمت سالانه در دو سوی اقیانوس اطلس به 2.5 درصد برسد، اما در طول سال گذشته، نرخ‌ها از آن زمان متفاوت بوده‌اند، به طوری که انتظار می‌رود تورم میان‌مدت آمریکا بیشتر از تورم اروپا باشد.
تورم قیمت مصرف کننده آمریکا در ماه سپتامبر به 2.4 درصد کاهش یافت که بالاتر از پیش بینی های کاهش به 2.3 درصد است. در 14 اکتبر کریستوفر والر، یکی از اعضای کمیته تعیین نرخ فدرال رزرو، داده ها را "ناامید کننده" توصیف کرد. سرمایه گذاران شروع به کاهش انتظارات خود از سرعت کاهش فدرال رزرو کرده اند. در مقابل، تعیین کنندگان نرخ در بانک مرکزی اروپا بیشتر از فقدان تورم نگران هستند تا تداوم آن. در 17 اکتبر بانک مرکزی اروپا برای سومین بار در سال جاری نرخ بهره را کاهش داد. بازارها در حال حاضر انتظار دارند تا پایان ماه مارس سه کاهش دیگر را تجربه کنند. آخرین قرائت نشان می دهد که امروز تورم منطقه یورو 1.7 درصد است.
تورم خیلی کم، نه خیلی زیاد، مشکلی است که بانک مرکزی اروپا با آن آشنا است. تورم در بیشتر دهه قبل از 2021 زیر 2 درصد بود. با تضعیف رشد اروپا، آلمان در رکود و فشارهای قیمتی که به تازگی کمتر به نظر می رسد، برخی از اقتصاددانان اکنون نگران هستند که بانک مرکزی اروپا یک موج تورمی جهانی را با تغییر اساسی در پویایی قیمت های اروپا اشتباه گرفته باشد. در نتیجه نرخ ها را بیش از حد افزایش داد. جدیدترین نظرسنجی از اقتصاددانان حرفه ای توسط بانک مرکزی اروپا حاکی از رشد میان تنها 1.3 درصد منطقه یورو در سال است که کمترین میزان از زمان شروع نظرسنجی است.
در آمریکا، بازار کار همچنان داغ است که کاهش تورم را دشوار می کند. در اروپا تصویر قدیمی رشد کند و فشار ضعیف قیمت‌ها بار دیگر خود را نشان می‌دهد. اقیانوس اطلس 5000 کیلومتر و 0.7 درصد پهنا دارد.
منبع: اکونومیست