پایگاه خبری فولاد ایران- اثبات این موضوع که جو بایدن ادعا می کند، "پرطرفدارترین رئیس جمهور در تاریخ آمریکا" است، سخت است در عین حال که برای "تصویر مجدد و بازسازی یک اقتصاد جدید" تلاش می کند،جراکه این اهداف اساساً ناسازگار هستند و اتحادیه های آمریکا دیگر متناسب با اقتصاد مدرن نیستند.
در واقع، این اتحادیه‌ها از بسیاری جهات مانع از تکامل اقتصاد می‌شوند. اعتصاب انجمن بین المللی Longshoremen's که اخیراً پایان یافته یک نمونه است. کارگران این بارانداز پس از افزایش 61.5 درصدی دستمزد به سر کار بازگشتند، اما به گفته رئیس منطقه بالتیمور، همچنان در حال مذاکره برای "محافظت در برابر اتوماسیون" هستند.
به گزارش فولاد ایران، اتوماسیون بنادر ایالات متحده و حمل و نقل کالا را ارزان تر و کارآمدتر می کند. و به راحتی می توان فهمید که چرا اتحادیه ها با آن مخالفت می کنند: بیشتر کاهش اشتغال در بخش تولید در چند دهه گذشته به دلیل اتوماسیون بوده است.
و این فقط کارگران بارانداز نیستند. درخواست‌های اتحادیه‌های کارگری دلیل بزرگی است که چرا ارتقای زیرساخت‌ها در ایالات متحده زمان‌برتر و گران‌تر از سایر کشورها است.
اتحادیه ها همیشه تمایل داشته اند که اعضای خود به ضرر سایرین سود ببرند. اما حتی اعضای آنها هم این روزها به چنین معامله بزرگی دست پیدا نمی کنند. عضویت اتحادیه در دهه 1950 به اوج خود رسید، یعنی حدود یک سوم نیروی کار. اما در آن زمان اقتصاد بسیار متفاوت بود، فناوری کمتر استاندارد شده بود، بنابراین هر شرکتی به شیوه خود کار می کرد. این اتحادیه ها برای این نوع اقتصاد ساخته شدند. آنها اساساً با فشرده کردن دستمزد کارگران با بهره وری بالا و پایین، امنیت شغلی را فراهم و دستمزد را تعیین می کردند.
اکنون ماهیت کار تغییر کرده است. مشاغل تولیدی کمتر از 10 درصد کارگران را تشکیل می دهند. تغییرات در فناوری به معنای بازدهی بالاتر برای شایستگی است و کارفرمایان بر میزان سخت‌کوشی کار افراد نظارت دارند.
همه این روندها تغییر شغل را آسان تر و اغلب سودمند می کند. این بدان معناست که مدل قدیمی اتحادیه - که حول حفاظت از مشاغل ساخته شده است - برای کارگران ارزش کمتری دارد. شاید به همین دلیل باشد که علیرغم حمایت عمومی از اتحادیه‌ها به طور کلی، تعداد کمی از آمریکایی‌ها واقعاً مایل به پیوستن به اتحادیه هستند و عضویت در اتحادیه کاهش یافته است.
با این حال، همه اتحادیه ها در برابر مدرنیزاسیون مقاومت نکرده اند. کشورهایی مانند فرانسه موفق می شوند پروژه های عمومی را با نیروی کار اتحادیه با قیمت مناسب تکمیل کنند. و در سطح نظری تر، اتحادیه ها هنوز ارزش دارند.
آنها باید امنیت شغلی بیشتر، دستمزد بهتر و صدای قوی تری را برای کارگران فراهم کنند. امنیت بهتر را می‌توان با اصلاح اتحادیه‌ها به‌گونه‌ای به دست آورد که بیشتر شبیه انجمن‌های صنفی باشند. برای مثال، اتحادیه مدرن‌تر نه تنها بیمه درمانی، بلکه بیمه دستمزد در برابر از دست دادن شغل، اخراج موقت یا کاهش ساعات کار را نیز ارائه می‌کند.
چنین چارچوبی با اقتصاد مدرن سازگاری بیشتری دارد و به کارگرانی که نیاز به حفاظت دارند خدمات می‌دهد، در عین حال، از یک اقتصاد در حال تغییر نیز بهره می‌برند.
اعتصاب بندری نشان داد که احیای اتحادیه‌ها به شکل اصلی‌شان چقدر ساده‌لوحانه و معکوس‌کننده خواهد بود و در عین حال انتظار می‌رفت که آنها در یک اقتصاد در حال تغییر قرار بگیرند. اتحادیه ها برای اینکه مرتبط با اقتصاد قرن بیست و یکم باقی بمانند، باید برخی از تفکرات قرن بیستم خود را کنار بگذارند.
منبع: Japan Times