پایگاه خبری فولاد ایران- من هرگز زمان زیادی را صرف فکر کردن به نخود نکرده بودم. یعنی تا زمانی که با داگ کوک، مدیر آزمایشگاه نوآوری نخود در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس آشنا شدم. کوک و تیم تحقیقاتی‌اش سال‌ها در سرتاسر جنوب شرق ترکیه در جستجوی گیاهان نخود وحشی بودند. تیم کوک با استفاده از داده های GPS و اطلاعات چوپانان محلی و روسای دهکده ها، بیش از 2000 گونه نخود را جمع آوری کرد.
برخی از آنها پروتئین بیشتری نسبت به انواعی که ما به خوردن آنها عادت داریم، دارند. برخی در برابر خشکسالی بهتر مقاومت می کنند. برخی از آفات خاص اذیت نمی شوند. و وقتی شروع به پرورش آنها می کنید، تغییرات بی پایان هستند. هدف این است که ژنتیک زیربنایی برخی از مفیدترین ویژگی‌های این سویه‌ها را پیدا کنیم. نتیجه می تواند نخود با انعطاف پذیری بهبود یافته در برابر تغییرات آب و هوایی و آفات، با سطوح مواد مغذی بالاتر باشد.
به گزارش فولاد ایران، از آنجایی که نخود منبع اصلی پروتئین در چندین کشور است که 20 درصد از جمعیت جهان را شامل می شود، پیامدهای اکتشافات کوک برای تغذیه جمعیت رو به رشد ما می تواند بسیار زیاد باشد.
هجوم من به دنیای نخود تنها بخشی از تحقیقات بسیار گسترده تر برای سری جدید اخبار جهانی بود. من در سراسر جهان سفر کرده ام و کشف کرده ام که چگونه کشاورزان، دانشمندان و مهندسان امیدوارند کارایی و پایداری غذای ما را بهبود بخشند.
این چیزی است که اکثر ما که از نزدیک با تولید و توزیع غذا درگیر نیستیم - به ویژه در جهان توسعه یافته - زیاد به آن فکر نمی کنیم. من در بروکلین، نیویورک زندگی می کنم. اگرچه به نظر من خانواده‌ام به غذا اهمیت می‌دهند - ما سعی می‌کنیم تا حد امکان غذای تولید شده محلی بخریم، ضایعات خود را کمپوست کنیم و بیشتر باقیمانده‌هایمان را بخوریم تا ضایعات را کاهش دهیم - مشکلات واقعی که در تغذیه جهان با آن مواجه می‌شویم بر ما تأثیری نمی‌گذارد.
سیستم غذایی بسیار ناپایدار شده است. این منجر به تخریب تدریجی خاک سطحی - ضروری برای رشد محصولات - در بسیاری از نقاط جهان شده است. برخی کارشناسان بر این باورند که با سرعتی که ما داریم طی می کنیم، جهان تا 60 سال آینده دیگر هیچ خاک سطحی قابل استفاده ای نخواهد داشت. امروزه تولید مواد غذایی نیز به پاشیدن مقادیر زیادی آفت کش بر روی محصولات متکی است، حتی اگر 90 درصد از این ترکیبات روی گیاه باقی نماند، می‌توانند به خاک و آبراه‌ها ختم شوند.
آمار مهمی که الهام‌بخش کل مجموعه است این است که تا سال 2050 حدود 10 میلیارد نفر در این سیاره زندگی خواهند کرد. اگر به انجام کارها به روشی که اکنون هستیم ادامه دهیم، نمی توانیم همه آنها را تغذیه کنیم.
اینها اظهارات متحجرانه است. با وجود این، دلایل قوی برای امیدواری و خوش بینی وجود دارد. این به این دلیل است که افرادی مانند کوک هستند که با این مشکلات مقابله می کنند. گام‌هایی که آنها تاکنون برداشته‌اند حیرت‌انگیز است.
مداخلات در هر مرحله از سفر از مزرعه به توزیع می تواند به افزایش کارایی، کاهش ضایعات و به حداقل رساندن تخریب محیطی کمک کند.
محققان در گرجستان از تکنیکی به نام "بردار زنبور عسل" برای مقابله با استفاده بیش از حد از آفت کش ها استفاده می کنند. بردار زنبور یک روش طبیعی برای محافظت از گیاهان در برابر آفات با استفاده از زنبور عسل است. از آنجایی که زنبورها در حال حرکت از گیاهی به گیاه دیگر هنگام گرده افشانی هستند، به عنوان یک سیستم انتقال طبیعی برای رساندن باکتری ها و قارچ های مفید به محصولات گلدار عمل می کنند.
در سطح کل مزرعه، دانشمندان در مینه‌سوتا از تصاویر ماهواره‌ای و پهپادها برای ارائه بازخورد سریع‌تر به کشاورزان در مورد آنچه در مزارعشان می‌گذرد استفاده می‌کنند. پهپادها می توانند مسائلی را شناسایی کنند که برای کشف آنها با پای پیاده هفته ها طول می کشید. از طریق تصاویر ایجاد شده توسط حسگرهای چند طیفی، یک کشاورز می تواند بینش خوبی در مورد سلامت محصولات خود به دست آورد - به آنها کمک می کند تا تعیین کنند کجا آب، کود یا آفت کش اضافه کنند.
و در مقیاس بین المللی، کریستالینا جورجیوا، مدیر عامل بانک جهانی، توضیح می دهد که چگونه این سازمان از کمک های مالی برای کمک به کاهش هدر رفت آب استفاده می کند و به مدیریت پایدار آب در کشورهای در حال توسعه کمک می کند.
هر داستانی جذاب است. در بسیاری از زمینه ها، فناوری ها، مهارت ها و دانش برای رفع این مشکلات آماده و در انتظار هستند.
منبع: BBC