عصر هوشمند: زمانی برای همکاری دولت ها

پایگاه خبری فولاد ایران- تقریباً یک دهه پیش، در سال 2016، زمزمه های اصطلاح انقلاب صنعتی چهارم جاری شد. می توانستیم دنیایی را ببینیم که در آن ادغام واقعیت های فیزیکی، دیجیتالی و بیولوژیکی، صنایع و جوامع را دگرگون می کند. این انقلاب پتانسیل این را دارد که همه جنبه های زندگی ما را به طور اساسی تغییر دهد.
اما اکنون که شاهد شتاب تصاعدی تغییرات تکنولوژیکی هستیم، واضح است که دیگر فقط در گیرودار یک تغییر صنعتی نیستیم. ما در حال ورود به عصر هوشمند هستیم، عصری فراتر از فناوری تنها. این یک انقلاب اجتماعی است، انقلابی که این قدرت را دارد که بشریت را ارتقا بخشد، یا در واقع آن را در هم بشکند.
به گزارش فولاد ایران، عصر هوشمند، که توسط پیشرفت های سریع در هوش مصنوعی AI ، محاسبات کوانتومی و بلاک چین هدایت می شود، در حال تغییر همه چیز است.
این فناوری‌های همگرا، ساختار دنیای ما را تغییر می‌دهند و انطباق سریع و همکاری جهانی را می‌طلبند.
برای اینکه این دگرگونی به جای تقسیم جامعه، آن را توسعه دهد، باید فراتر از پیشرفت های تکنولوژیک باشد تا در واقع پتانسیل انسانی را افزایش دهد. ضروری است که هوش محیطی، اجتماعی و ژئوپلیتیکی را در کنار هوش فناوری توسعه دهیم.
هوش مصنوعی و اتوماسیون در حال حاضر کل صنایع را مختل کرده است. در مراقبت های بهداشتی، سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی به نفع بیماران از انسان ها بهتر عمل می کنند. در تشخیص، هوش مصنوعی به پزشکان کمک می کند تا به تصمیمات دقیق تری برسند، مجموعه داده های وسیعی را برای کشف داروهای جدید و توسعه برنامه های درمانی شخصی بر اساس اطلاعات ژنتیکی انجام دهند.
در کشاورزی، کشاورزان از هوش مصنوعی برای بهینه‌سازی عملکرد محصول استفاده می‌کنند، در حالی که تولیدکنندگان از سیستم‌های هوشمند برای بهبود کارایی زنجیره تامین و کاهش ضایعات استفاده می‌کنند. حتی امور مالی، یکی از محافظه‌کارانه‌ترین صنایع، توسط الگوریتم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی که حرکت‌های بازار را با دقت و سرعت فزاینده پیش‌بینی می‌کنند، بهبود می‌یابد.
اما نقاط منفی و خطرات احتمالی نیز وجود دارد. اتوماسیون قرار است میلیون‌ها کارگر را جابجا کند، و در حالی که فرصت‌های جدیدی را برای کار ایجاد می‌کند.
عصر هوشمند نیز نحوه زندگی ما را متحول می کند. شهرها هوشمندتر می شوند و حسگرها و هوش مصنوعی همه چیز را از جریان ترافیک گرفته تا مصرف انرژی مدیریت می کنند. این شهرهای هوشمند، و خانه‌های هوشمند درون آن‌ها، نه تنها کارآمدتر هستند، بلکه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پایدارتر باشند، انتشار کربن را کاهش دهند و کیفیت زندگی را بهبود بخشند.
با ظهور دنیای متاورس و دنیای مجازی، مرز بین دنیای دیجیتال و فیزیکی به طور فزاینده ای محو می شود. فضاهای مجازی در حال ظهور هستند که در آن افراد می توانند کار کنند، معاشرت کنند و حتی دارایی های دیجیتالی داشته باشند، که شکل های جدیدی از تعامل اقتصادی و اجتماعی را به وجود می آورد. این تغییر به سمت یک واقعیت ترکیبی تر ممکن است عمیقاً بر نحوه تعریف فضای شخصی، دارایی و جامعه تأثیر بگذارد.
با این حال، نیازهای انرژی گسترده این فناوری‌های جدید، به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند استخراج ارزهای دیجیتال و محاسبات هوش مصنوعی، باید با ایجاد راه حل های انرژی تجدید پذیر متعادل شود.
با ظهور عصر هوشمند، ما هم با فرصت‌های بی‌سابقه و هم با خطرات بی‌سابقه‌ای مواجه هستیم. برای گذر از این دوره جدید مسئولانه، ما به تلاش های جهانی هماهنگ در تمام بخش های جامعه نیاز داریم. سیاست سازندگان باید به سرعت برای ایجاد مقرراتی کار کنند که اطمینان حاصل کند که هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و بلاک چین از نظر اخلاقی و به نفع همه استفاده شود. سیستم‌های آموزشی باید تکامل یابند تا نسل‌های آینده را برای دنیای کار آماده کنند که در آن بسیاری از مشاغل سنتی دیگر وجود ندارند و نقش‌های جدیدی در حال ظهور هستند که به مجموعه‌های مهارتی کاملاً متفاوتی نیاز دارند. کسب‌وکارها باید در مدل‌های خود تجدیدنظر کنند و اطمینان حاصل کنند که با پویایی عصر هوشمند سازگار می‌شوند.
برای انجام این کار به خوبی، ما به هوش ژئوپلیتیکی نیاز داریم تا در مناظر در حال تغییر قدرت جهانی حرکت کنیم. هوش مصنوعی در اکتشاف فضا در حال حاضر چالش‌های امنیتی جدید و درگیری‌های احتمالی ایجاد می‌کند. هوش ژئوپلیتیک به معنای درک چگونگی تلاقی فناوری با پویایی قدرت جهانی و تقویت همکاری به جای رقابت است.
به همین دلیل است که در نشست سالانه بعدی مجمع جهانی اقتصاد در داووس، موضوع "همکاری برای عصر هوشمند" را انتخاب کرده ایم.
اگر بخواهیم این انقلاب را به سمت یک نتیجه مثبت سوق دهیم، همکاری جهانی ضروری است. ما باید چارچوب‌های بین‌المللی را برای مدیریت هوش مصنوعی و فناوری‌های نوظهور ایجاد کنیم، استفاده مسئولانه از داده‌ها را ترویج کنیم و اطمینان حاصل کنیم که همه کشورها - صرف نظر از سطح توسعه‌شان - در شکل‌دهی آینده صدایی دارند.

منبع: مجمع جهانی اقتصاد