پایگاه خبری فولاد ایران- از زمانی که حماس حملات متعددی علیه اسرائیل در 7 اکتبر سال گذشته آغاز کرد، خاورمیانه در آستانه تبدیل شدن به یک درگیری منطقه ای و شاید جهانی خارج از کنترل بوده است. شاید هیچ زمانی برای منطقه و کشورهایی که از طریق سیاست، اقتصاد یا قیمت انرژی به آن متصل هستند، خطرناک تر از اکنون به نظر نرسیده باشد. در 30 ژوئیه، در یک حمله هوایی اسرائیل، فواد شکر، یکی از فرماندهان ارشد نظامی حزب الله و مشاور نزدیک رهبر این گروه، حسن نصرالله، کشته شد. در 31 ژوئیه، نیروهای اسرائیلی اسماعیل هنیه، رئیس سیاسی سازمان حماس فلسطین را که برای شرکت در مراسم تحلیف مسعود پزشکیان، رئیس جمهور جدید ایران به ایران آمده بود، ترور کردند. حماس، حزب الله و ایران همگی قول انتقام گرفته اند.
به گزارش فولاد ایران، تاریخچه جنگ ایران علیه اسرائیل در میان همسایگان خاورمیانه ای خود برجسته است. از منظر بخش انرژی، ایران می‌تواند کشتیرانی از طریق تنگه هرمز را که حدود 30 درصد از کل نفت جهان از طریق آن ترانزیت می‌کند، مختل کند. تهدیدهای مشابه در گذشته باعث افزایش شدید قیمت نفت شده است. از سوی دیگر، ایران می‌تواند تحریم‌های قبلی خود را برای تحریم صادرات نفت به متحدان اسرائیل و همچنین خود اسرائیل توسط اعضای اسلامی اوپک گسترش دهد. این دقیقا همان کاری است که عربستان سعودی در سال‌های 1973/74 با کشورهایی که در طول جنگ یوم کیپور با مصر و سوریه از اسرائیل حمایت کردند، انجام شد. با کاهش عرضه جهانی نفت، قیمت به طور چشمگیری افزایش یافت که با کاهش تدریجی تولید نفت توسط اعضای اوپک در طول دوره تشدید شد. قیمت گاز نیز افزایش یافت، زیرا حدود 70 درصد آن از قیمت نفت تشکیل شده است. تا پایان تحریم در مارس 1974، قیمت نفت از حدود 3 دلار آمریکا در هر بشکه به حدود 267 درصد افزایش یافت. این امر به نوبه خود آتش رکود اقتصاد جهانی را به ویژه در کشورهای واردکننده خالص نفت برانگیخت.
هرگونه تحریم قابل توجهی بر صادرات نفت از اعضای اسلامی اوپک به اسرائیل و حامیان اصلی آن احتمالاً منجر به از دست دادن بسیار بزرگ‌تر عرضه جهانی نفت و در نتیجه تأثیر بسیار بیشتری بر قیمت نفت، خواهد داشت. اعضای اسلامی اوپک عبارتند از الجزایر با میانگین تولید نفت خام حدود 1 میلیون بشکه در روز، ایران (3.4 میلیون بشکه در روز)، عراق (4.1 میلیون بشکه در روز)، کویت (2.5 میلیون بشکه در روز)، لیبی (1.2 میلیون بشکه در روز)، عربستان سعودی (1.2 میلیون بشکه در روز)، عربستان (9 میلیون بشکه در روز) و امارات (2.9 میلیون بشکه در روز).
حامی اصلی اسرائیل - ایالات متحده - علاقه دیرینه ای به حفظ قیمت نفت برنت زیر 75 تا 80 دلار در هر بشکه دارد. قیمت های بیش از این به طور قابل توجهی احتمال سقوط اقتصاد به سمت رکود را افزایش می دهد.
چین نیز مانند ایالات متحده تمایل دارد که قیمت نفت در پایین ترین سطح اخیر معامله شود. از سال 2017، این کشور بزرگترین واردکننده ناخالص نفت خام در جهان بوده است. اگرچه از تخفیف‌های قابل‌توجهی بر روی قیمت‌های اصلی نفت که توسط روسیه، ایران و عراق به آن ارائه می‌شود، بهره می‌برد، هرچه قیمت اصلی قبل از اعمال تخفیف کمتر باشد، برای پکن بهتر است.
به گفته یک منبع ارشد امنیت انرژی اتحادیه اروپا، با افزایش قیمت، آسیب اقتصادی به چین - مستقیماً از طریق واردات انرژی خود و به طور غیرمستقیم از طریق آسیب به اقتصاد بازارهای صادراتی کلیدی آن در غرب - به طور خطرناکی افزایش می یابد.
منبع: Oilprice