هفته ای مهم برای بانک های مرکزی

پایگاه خبری فولاد ایران- تصمیمات نرخی که در 48 ساعت گذشته گرفته شده است، مبادلات متنوعی را که بانک های مرکزی در سراسر جهان با آن روبرو هستند، خلاصه می کند. بانک ژاپن، فدرال رزرو ایالات متحده و بانک انگلستان همگی در این هفته با یکدیگر ملاقات کردند و هر کدام سیاست خود را در جهت متفاوتی تغییر دادند.
روز پنجشنبه، بانک انگلستان نرخ بهره را برای اولین بار از سال 2020 تا 25 واحد کاهش داد. هزینه اعتبار از اوت گذشته به 5.25 درصد رسیده بود که بالاترین رقم در 16 سال گذشته است. یک روز قبل، فدرال رزرو نرخ بهره را حفظ کرد اما سیگنال داد که ممکن است با انجام اولین کاهش در ماه سپتامبر به بانک مرکزی اروپا بپیوندد. اوایل روز چهارشنبه، بانک ژاپن نرخ بهره را - برای دومین بار از سال 2007 - به حدود 0.25 درصد افزایش داد. به استثنای ژاپن، چرخه جهانی کاهش نرخ در حال انجام است.
به گزارش فولاد ایران، اکثر بانک‌های مرکزی بزرگ قبلاً اولین کاهش‌های خود را انجام داده‌اند یا در آستانه انجام آن هستند. بانک ژاپن در حال واکنش به ین ضعیف است و نشان می دهد که این کشور ممکن است بالاخره در نبرد طولانی خود با پویایی کاهش تورم پیروز شود. اما در جاهای دیگر، به نظر می رسد که جن تورم جهانی - که توسط همه گیری و جنگ در اوکراین ایجاد شده است - تا حد زیادی مهار شده است.
رشد قیمت سالانه مرکب در اقتصادهای پیشرفته از 7.9 درصد در اکتبر 2022 به حدود 3 درصد اخیراً کاهش یافته است. جی پاول روز چهارشنبه گفت که بانک مرکزی به شواهد بیشتری نیاز دارد مبنی بر اینکه تورم در حال کاهش است. خطر این است که فعالیت اقتصادی ایالات متحده بیش از حد محدود شود.
معیار ترجیحی فدرال رزرو برای نرخ تورم در ماه ژوئن به 2.5 درصد کاهش یافت و فشار قیمت ها در حال کاهش است. بازار کار و رشد دستمزدها در حال کاهش است، اما بیکاری، معوقات کارت اعتباری و مطالبات بیکاری تحت فشار نرخ های بالاتر در حال افزایش است. این امر کالیبره کردن چرخه تسهیل با فعالیت اقتصادی را دشوار می کند، به خصوص که تغییرات نرخ با تاخیر عمل می کند.
تصمیم برای شروع کاهش نرخ بهره در بریتانیا، با هدف افزایش نرخ تورم، منطقی بود. همچنین برای اندرو بیلی، فرماندار BoE، منطقی بود که نسبت به کاهش متوالی، با تورم 5.7 درصدی خدمات هشدار دهد. او با کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، گفت که جلسه بعدی بانک مرکزی منطقه یورو در ماه سپتامبر، حتی پس از اینکه نرخ‌ها را در ژوئیه نگه داشت، همچنان باز است. در واقع، رشد دستمزدها در سمت اروپایی اقیانوس اطلس سریعتر است.
عوامل دیگری نیز این امر را پیچیده می کند. اول اینکه، بانک‌های مرکزی هنوز در حال بحث هستند که چگونه همه‌گیری، ژئوپلیتیک و جمعیت‌شناسی کهنه ممکن است بر سطح خنثی نرخ‌های بهره - یا نقطه‌ای که سیاست نه محرک و نه محدودکننده است - تأثیر گذاشته باشد که سرعت و طول چرخه کاهش را تعیین می‌کند. BoE و Fed نیز با داده های شغلی کلی دست و پنجه نرم می کنند. ثانیاً، تعیین‌کنندگان نرخ باید در مورد اینکه چگونه تفاوت‌ها در سیاست‌های بانک مرکزی ممکن است از طریق نرخ‌های ارز به اقتصاد داخلی بازخورد دهد، توجه کنند.
و در نهایت، خطرات سیاسی وجود دارد. ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ می تواند پیامدهایی برای استقلال فدرال رزرو داشته باشد. با این وجود، مشاغل و خانوارها - که هنوز با سطوح بالای قیمت مواجه هستند - پس از چهار سال افزایش، از نرخ های پایین تر استقبال خواهند کرد. فقط انتظار نداشته باشید که مسیر پایین تر از مسیر صعود قابل پیش بینی باشد.

منبع: فایننشال تایمز