پایگاه خبری فولاد ایران- اروپا چگونه مبالغ هنگفت مورد نیاز برای سرمایه گذاری در انتقال انرژی، زیرساخت های دیجیتال و دفاع را تامین خواهد کرد؟ اروپا با وجود پس انداز 33 تریلیون یورویی، مشکل سازمانی دارد. بازارهای سرمایه آن توسعه نیافته است، در حالی که بخش بانکی آن به اندازه کافی برای رسیدگی به تقاضاهای رو به رشد برای مخارج سرمایه ناکافی است. برای رفع معماهای سرمایه گذاری، بازارهای سرمایه عمیق تری مورد نیاز است.
این نیاز بسیار زیاد است: کمیسیون اروپا تخمین زده است که انتقال سبز به 620 میلیارد یورو اضافی هر سال تا سال 2030 نیاز دارد و 125 میلیارد یورو دیگر برای تحول دیجیتال مورد نیاز است. علاوه بر این، تهاجم ولادیمیر پوتین به اوکراین و دورنمای ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ در ایالات متحده، تقاضا برای هزینه های نظامی بیشتر را تشدید می کند. با این حال، با وجود بازوکاهای متعدد از سوی بانک مرکزی اروپا، رشد وام دادن به شرکت‌های منطقه از سال 2014 کمتر از نصف ایالات متحده بوده است. شکاف در عملکرد اقتصادی بین این دو مدت‌هاست که سیاست‌گذاران اروپایی را آزار می‌دهد و افزایش شکاف این اضطراب را حاد می کند.
ماریو دراگی، نخست‌وزیر سابق ایتالیا و رئیس بانک مرکزی اروپا، پیش از انتشار گزارش آتی خود درباره افزایش رقابت‌پذیری اروپا، گفت: «ما باید پس‌اندازهای خصوصی را در مقیاسی بی‌سابقه و بسیار فراتر از آنچه که سیستم بانکی می‌تواند ارائه دهد، بسیج کنیم».
علیرغم برخی پیشرفت ها، شکاف گسترده ای در سرمایه گذاری خطرپذیر نسبت به تولید ناخالص داخلی بین اروپا و ایالات متحده وجود دارد. شرکت های اروپایی گزینه های بودجه کمتری برای کمک به سرمایه گذاری و رشد دارند. تعداد فزاینده‌ای از فراخوان‌ها برای از بین بردن طرح‌های ناتمام برای اتحادیه بازار سرمایه، به رهبری رئیس بانک مرکزی اروپا، کریستین لاگارد وجود دارد. گزارش‌های سنگین‌وزن اخیر انریکو لتا، نخست‌وزیر سابق ایتالیا و کریستین نویر، رئیس سابق بانک مرکزی فرانسه نیز در این مورد بحث می‌کنند. اما ایده بازار واحد سرمایه در سراسر اروپا برای یک دهه متوقف شده است.
انتخابات اخیر اروپا احتمالاً اوضاع را سخت‌تر می‌کند، بنابراین شاید زمان تغییر تاکتیک فرا رسیده باشد. برای رفع انسدادهای سراسر سیستم، معماران سیاست باید با طراحان مالی، به ویژه از بخش خصوصی، همکاری کنند. احیای اوراق بهادار جای خوبی برای شروع است که بیمه‌گران و صندوق‌های بازنشستگی را قادر می‌سازد تا از رشد اروپا حمایت کنند. اوراق بهادار به بانک ها اجازه می دهد تا دارایی ها را به سرمایه گذاران منتقل کنند و در نتیجه ظرفیت وام دهی خود را آزاد کنند. این امر به ویژه مهم است زیرا بانک ها اکثریت اعتبار را به مشاغل کوچک و متوسط اروپایی می دهند که تقریباً دو سوم مشاغل را تشکیل می دهند.
به گزارش فولاد ایران، اصلاحات در قوانین Solvency II به همراه تغییرات سیستمی در چارچوب بانکی و استانداردهای بازار مالی ضروری است. اکوسیستم سرمایه خطرپذیر باید پرورش یابد، اعتبار خصوصی مهار شود و قوانین دست و پا گیر پایداری برای صندوق ها مجدداً تنظیم شوند. مهمتر از همه، اروپا به بازار مالی انعطاف‌پذیرتر و متنوع‌تری نیاز دارد. اگر طرح‌های اتحادیه بازار سرمایه نتواند این اهداف را ارائه دهد، ممکن است منجر به رشد کمتر شود.
منبع: فایننشال تایمز