پایگاه خبری فولاد ایران- آژانس بین المللی انرژی IEA، در چشم انداز جهانی انرژی خود در سال 2023 گزارش داد: چین دنیای انرژی را تغییر داده است، اما اکنون چین در حال تغییر است. دومین اقتصاد بزرگ جهان بازار خود را اشباع کرده است. پس از سال‌ها و سال‌ها ساخت جاده‌ها، ساختمان‌ها و سایر زیرساخت‌ها با حداکثر سرعت ممکن، بازار وسیع داخلی چین بالاخره تقریباً مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.
اما در حالی که رشد اقتصادی چین رو به افول است، تقاضای انرژی آن همچنان در حال رشد است. پس از دهه‌ها رشد سرسام‌آور، اقتصاد چین در حال کند شدن است، حباب املاک در سراسر کشور در حال ترکیدن است و نرخ بیکاری به طرز چشمگیری بالا است. اما پکن به جای تغییر مسیر، تولید را دوبرابر کرده و بر صادرات تکیه می‌کند تا چرخ دنده‌های بزرگ اقتصادی کشور را در حرکت نگه دارد.
در نتیجه، مصرف سرانه انرژی چین برای اولین بار در تاریخ از اروپا پیشی گرفته است. این امر مدت زیادی است که در راه است، زیرا مصرف انرژی در چین طی دهه های گذشته به سرعت افزایش یافته است. بر اساس ارقام آژانس بین المللی انرژی، مصرف انرژی برای هر نفر در چین در طول دو دهه از سال 2001 تا 2021 به میزان 489 درصد افزایش یافته است.
به گزارش فولاد ایران، در حالی که انتشار گازهای گلخانه‌ای چین نیز در همین بازه زمانی افزایش یافته است، اما به لطف سرمایه‌گذاری بی‌نظیر چین در انرژی‌های تجدیدپذیر، با تقاضای انرژی همگام نشده است. از سال 2000، انتشار دی اکسید کربن چین 244 درصد افزایش یافته است. در واقع، چین در سال گذشته بیش از مجموع ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر اضافه کرد و انرژی های تجدیدپذیر در حال حاضر نیمی از ظرفیت تولید برق نصب شده چین را تشکیل می دهند. با این حال، به دلیل وسعت اقتصاد کشور و مقیاس عظیم بخش‌های صنعتی آن، چین به تنهایی مسئول 31.72 درصد از انتشار جهانی بر اساس آمار آژانس بین‌المللی انرژی است.
بنابراین، هر کاری که چین انجام می دهد، پیامدهای مهمی برای نگرانی های انرژی و آب و هوای کل جهان دارد. مطمئناً، سیاست تولیدی چین، که منجر به تولید بیش از حد بسیاری از کالاها شده است، تهدیدی برای اهداف آب و هوایی جهانی است.
در حالی که درست است که چین تعدادی از کالاها را با هدف افزایش عرضه برای صادرات به جای پاسخگویی به تقاضای موجود برای صادرات بیش از حد تولید می کند، بیشتر تولیداتی که در چین انجام می شود برای پاسخگویی به تقاضای بسیار واقعی خارج از کشور است که برای تداوم رشد اقتصاد جهانی مهم است. و این نیاز به انرژی زیادی دارد و کربن زیادی تولید می کند.
نیک ویث، مدیر اجرایی موسسه انرژی اخیراً به بلومبرگ گفت: ما نباید انرژی و گازهای گلخانه‌ای را که اروپایی‌ها به طور موثر به تولیدکنندگان چینی صادر کرده‌اند نادیده بگیریم. «اگر کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای در اروپا به سادگی تولید کربن را در جاهای دیگر افزایش دهد، سیاست‌های مقابله با تغییرات آب و هوایی جهانی کارساز نیست.»
این امر بر اهمیت نگاه کردن به اهداف و مسیرهای آب و هوایی از منظر جهانی به جای تمرکز بر "موفقیت ها" و "شکست" کشورها و اقتصادهای منفرد تاکید می کند. دستیابی به تعهدات مندرج در توافقنامه پاریس مستلزم همکاری و هماهنگی بی‌سابقه‌ای از سوی اقتصادهای در حال توسعه و توسعه‌یافته است و مستلزم آن است که کشورها بر وسوسه سیاسی برای برون‌سپاری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود به کشورهای فقیرتر برای رسیدن به اهداف انتشار مجزای خود غلبه کنند. در پایان روز، این یک بازی با مجموع صفر است و بدون رویکرد جهانی، همه ضرر می کنند.
منبع: Oilprice