پایگاه خبری فولاد ایران- این هفته، آژانس بین‌المللی انرژی IEA گزارشی منتشر کرد که در آن پیش‌بینی کرد «اوج تقاضای نفت»، به زودی در سال 2029 فرا خواهد رسید.
در چند دهه اخیر، این پیش بینی بارها شنیده شده است. طبق تجربه، هر بار که این پیش بینی ظاهر می شود، نفت در واقع بالاتر می رود.
قطعا این هفته همینطور بوده است. بدیهی است که دلایلی غیر از گزارش آژانس بین‌المللی انرژی برای آن وجود دارد، اما یک دلیل منطقی وجود دارد که چرا پیش‌بینی‌های به ظاهر نزولی در مورد اوج نفت، به‌ویژه زمانی که از منابع معمولاً مطمئن و آگاه مانند آژانس بین‌المللی انرژی می‌آیند، اغلب تأثیری صعودی دارند که می‌تواند برای مدتی پایدار ماند. چنین گزارش‌ها و پیش‌بینی‌هایی در محاسبات تولیدکنندگان و حمل‌کنندگان نفت نقش دارند. این امر می تواند باعث کاهش عرضه در انتظار کاهش شدید تقاضا شود که تا کنون واقعاً محقق نشده است.
به گزارش فولاد ایران، داده‌های اخیر نشان دهنده کاهش قابل توجه قیمت، پس از آوریل 2023 بعد از اعلام کاهش تولید اوپک پلاس است. این پسرفت ناشی از عوامل مختلفی، از جمله نگرانی از رکود جهانی، مسائل مربوط به نرخ بهره بالا، و نگرانی‌های پیرامون سقف بدهی ایالات متحده می‌باشد. گذر این کالا از سقف 130 دلار به ازای هر بشکه در مارس 2022، ناشی از نگرانی‌های عرضه در بحبوحه ژئوپلیتیکی، به پایین‌ترین سطح یک سال اخیر در اواخر سال 2022 نشان دهنده حساسیت آن نسبت به نوسانات چرخه‌ای جهانی است.
انتظار می‌رود قیمت‌ها در امسال نیز در همین محدوده کاهش یابند. روند بازار به تعادل محتاطانه بین محدودیت‌های عرضه ناشی از سیاست‌های تولید اوپک و چشم‌انداز انرژی در حال تحول اشاره دارد.
چشم انداز بلندمدت پس از سال 2025، بازار نفت خام با موضوع نبود اطمینان در ابعاد بزرگتری دست و پنجه نرم می کند. همانگونه که جهان به تدریج به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر و وسایل نقلیه الکتریکی روی می‌آورد، پویایی سنتی بازار نفت احتمالاً تغییر خواهد کرد و به طور بالقوه منجر به ایجاد یک "نُرم جدید" همراه با نوسان قیمت بین 60 تا 100 دلار خواهد شد.
قیمت نفت در این هفته با شروع فصل طوفان، بهبود تقاضا و کاهش ذخایر نفت خام و بنزین ایالات متحده افزایش یافت. افزایش ریسک ژئوپلیتیکی در سراسر جهان نیز به احساسات صعودی افزوده است.
منبع: Oilprice