نظم نوین جهانی پکن

پایگاه خبری فولاد ایران- با گذشت بیش از 30 سال از پایان جنگ سرد، مفسران در تلاش برای توصیف دوره جدیدی از رقابت قدرت های بزرگ هستند، این بار بین چین و غرب به رهبری ایالات متحده. مشکل این است که چیزهای زیادی در مورد این دوره جدید نامشخص است. آیا بیگانگی فزاینده بین غرب و چین توسط آمریکا پیش می رود یا خود چین؟
با وجود تعداد زیادی از شرکت های پیشرو اروپایی که عمیقاً در بازار چین جا افتاده اند، آیا اروپا در خطر گروگان گرفتن اراده پکن است؟ ایالات متحده چگونه باید با مغناطیس چین به بسیاری از کشورهای جنوب جهانی مقابله کند؟
به گزارش فولاد ایران، تصور کلی ایجاد شده این است که این دور از مبارزه ابرقدرت ها، ممکن است نتیجه کمتری نداشته باشد. آن استیونسون یانگ، آمریکایی که حدود 25 سال در چین زندگی کرد و ریاست شورای تجاری ایالات متحده و چین در پکن را در طول سال های طاقت فرسا روابط تجاری بین ایالات متحده و چین در دهه 1990 بر عهده داشت، اکنون شاهد چندین دهه "تعامل" بین چین و غرب به عنوان یک توهم پرهزینه است. او می گوید: «بسیاری از چارچوبی که غرب از طریق آن چین را درک کرده است، در واقع یک بازی سایه بوده است، یک درام در داخل یک لایت باکس در حالی که وقایع واقعی در منطقه تاریک خارج از توهم اتفاق می افتد.» او استدلال می کند که بخش بزرگی از این بازی سایه شامل تلاش های پکن برای متقاعد کردن غرب است که غول ملایمی است که متعهد به "ظهور صلح آمیز" و نتایج "برد-برد" برای شرکت های خارجی و همتایان چینی آنها است. اما این نما اکنون کنار زده شده است.
اردوگاه های بازداشت در سین کیانگ، خیانت به هنگ کنگ، دیپلماسی گروگان گیری، تمرکز شدید بر مسائل امنیت ملی، پنهان کاری شدید پیرامون کووید-19، و مهمتر از همه، ضعف اقتصادی به جهان نشان داده است که تمایل ظاهری چین به سیستم جهانی حکومت موقت و فرصت طلب بود.
دوز دوگانه دیگری از رئالیسم توسط آندریاس فولدا، یک دانشگاهی از دانشگاه ناتینگهام در آلمان و چین جریان دارد. فولدا گام به گام شواهد زیادی را جمع آوری می کند تا مخمصه نگران کننده ای را که بزرگترین اقتصاد اروپا را تضعیف می کند، افشا کند: این که دهه ها برون سپاری تولید به چین و نیازهای انرژی به روسیه، برلین را به طور فزاینده ای وابسته به دولت های مستبد کرده است. او همدستی صدر اعظم متوالی آلمان - هلموت کهل، گرهارد شرودر، آنگلا مرکل و اولاف شولز - را در پکن دنبال می کند. هر یک از این ارقام در درجات مختلف نگرانی‌ها را در مورد حقوق بشر و قاطعیت استراتژیک رو به رشد چین به منظور چاپلوسی رهبران چینی و تعقیب بازار برای شرکت‌های آلمانی کمرنگ کرده‌اند. حماقت این رویکرد در 24 فوریه 2022 فاش شد. تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین - همراه با "مشارکت استراتژیک" پکن با مسکو - تفکر جادویی پشت شعار دیرینه آلمان واندل دورچ هندل (تغییر از طریق تجارت) را آشکار کرد.
فولدا می نویسد، برخی از بزرگ ترین شرکت های آن - از فولکس واگن گرفته تا زیمنس - خود را در دام کشوری می بینند که مشخصه آن «حکومت مردان قوی»، «ناسیونالیسم سمی» و نقض حقوق بشر است. و اکنون، پیشرفت‌های سریع فناوری چین باعث شده است که برخی از این شرکت‌ها برای آینده تجاری خود بجنگند.
ماسترو، کارشناس چین در دانشگاه استنفورد، می نویسد: «پیش از این هرگز یک قدرت در حال رشد و هژمون مستقر تا این حد از نظر اقتصادی در هم تنیده نشده بودند.» چین حداقل 860 میلیارد دلار بدهی عمومی ایالات متحده دارد که نشان دهنده 12 درصد از بدهی خارجی است. حجم تجارت بین ایالات متحده و چین در سال 2022 حدود 690 میلیارد دلار بود.
ایالات متحده همچنین بزرگترین مقصد برای سرمایه گذاری خارجی چین در سال 2022 باقی مانده است. ایالات متحده هرگز با یک رقیب قابل مقایسه روبرو نشده است. در دهه 1980، تولید ناخالص داخلی اتحاد جماهیر شوروی تقریباً نصف تولید ناخالص داخلی ایالات متحده بود، اما چین در سال 2021 به 76 درصد از سطح ایالات متحده رسیده بود. این یکی از دلایلی است که چرا مغناطیس چین، به ویژه در بخش هایی از جهان که ایالات متحده قدرت کمتری دارد، در سطح بین المللی مورد توجه قرار گرفته است. کتاب تأمل برانگیز ماسترو، که گزینه‌های سیاست را از دیدگاه ایالات متحده بررسی می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه چین با موفقیت از شکاف‌های نظم جهانی به رهبری ایالات متحده استفاده کرده است.
با دعوت از کشورهای در حال توسعه برای رای دادن به نامزدهای چینی برای ریاست سازمان‌های بین‌المللی یا انعقاد قراردادهای تجارت آزاد با بسیاری از کشورهای «جنوب جهانی»، پکن در استفاده از نقاط کور آمریکا ماهر بوده است. همچنین قدرت اقتصادی، نظامی و استراتژیک خود را افزایش داده است. ماسترو می نویسد: «سی سال پیش، این ایده که چین می تواند ایالات متحده را از نظر اقتصادی، جهانی و نظامی به چالش بکشد، غیرقابل درک بود. اما در سال 2021، در جلسه ای بین تیم جدید جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و همتایان چینی در آلاسکا، مشخص شد که اوضاع در حال تغییر است.»
از آنجایی که پکن استقبالی را که زمانی از خارجی‌ها انجام می‌داد پس می‌گیرد و سانسور شدیدی را بر متفکران خود اعمال می‌کند، روایتی که ظهور آن را احاطه می‌کند به طور فزاینده‌ای توسط خارجی‌ها نوشته می‌شود. این فقط اعتماد را بیشتر از بین می برد و سوء ظن هایی را ایجاد می کند که جهان قطبی را به پیش می برد.

منبع: فایننشال تایمز