پایگاه خبری فولاد ایران- اگرچه ایالات متحده و چین به طور غیرمستقیم در جنگ های روسیه-اوکراین و اسرائیل-حماس درگیر هستند، درگیری بین دو قدرت پیشرو غربی و شرقی جهان به خودی خود هنوز داغ نشده است. بسیاری از مقامات ارشد هر دو طرف بر این باورند که انجام آن فقط یک مسئله زمان است. با توجه به این، به نظر می رسد گاز طبیعی مایعLNG آماده است تا موضوع دیگر مناقشه این دو قدرت بشود.
به گزارش فولاد ایران، LNG بر خلاف گاز یا نفتی که از طریق خطوط لوله ارسال می شود، به راحتی در بازارهای نقدی در دسترس است و می تواند به سرعت به هر نقطه مورد نیاز منتقل شود. توزیع LNG نیازی به ایجاد سطح وسیعی از خطوط لوله در زمین‌های مختلف و زیرساخت‌های سنگین مرتبط با آن ندارد. در این زمینه، رقابت بین ایالات متحده و متحدانش و چین و شرکای آن برای قراردادهای بلندمدت LNG از قطر شدید خواهد بود.
به گفته شرکت بزرگ نفت و گاز شل، حتی بدون هیچ درگیری عمده جدیدی در چند سال آینده، پیش بینی می شود تقاضای جهانی برای LNG تا سال 2040 بیش از 50 درصد افزایش یابد. قبل از اینکه ایالات متحده در پایان سال گذشته به بزرگترین صادرکننده LNG در جهان تبدیل شود، قطر مدتها این موقعیت را در اختیار داشت و تنها گهگاه مقام اول را به استرالیا واگذار می کرد.
طبق اظهارات اخیر دولت قطر، تا سال 2029 حداقل 40 درصد از کل عرضه LNG جدید در سراسر جهان را به خود اختصاص خواهد داد. این پیش‌بینی‌ها با افزایش عظیم تولید که از گسترش مداوم پروژه‌های میدان شمالی آن حاصل می‌شود، قابل تحقق است.
با این حال، هیچ تضمینی وجود ندارد که امارات قراردادها را به غرب واگذار کند. مدت‌هاست که او مجبور شده بین دو قدرت بزرگ خاورمیانه (عربستان سعودی و ایران) و ابرقدرت‌های حامی اصلی آنها (به ترتیب ایالات متحده تا همین اواخر و چین)، یک اقدام متعادل دیپلماتیک ظریف انجام دهد.
پیش از تهاجم روسیه به اوکراین، چین درگیر انبوهی از فعالیت‌ها برای گسترش منابع و روش‌های تامین گاز خود بود. این در مارس 2021 با امضای یک قرارداد ده ساله خرید بین شرکت نفت و شیمی چین (سینوپک) و پترولیوم قطرQP برای 2 میلیون تن LNG در سال بود. دسامبر 2021، شاهد قرارداد بلندمدت دیگری برای قطر برای تامین ال‌ان‌جی چین بود. قراردادی بین قطر انرژی و شرکت گاز طبیعی گروه انرژی گوانگدونگ برای عرضه یک میلیون تن LNG در سال که از سال 2024 شروع و در سال 2034 به پایان می رسید و احتمال تمدید هم داشت.
این امر به ویژه برای واشنگتن نگران کننده بود، زیرا این به معنای اتحاد بین بزرگترین صادرکننده LNG جهان در آن زمان (قطر) و یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر گاز در جهان (ایران) بود که هر دو از اعضای موسس 11 عضو صادرکننده گاز بودند. این قراردادها همچنین به طور جدایی ناپذیری این منبع عظیم گازی جهانی را با بزرگترین خریدار محصولات انرژی جهان در دو دهه گذشته یا بیشتر - چین - پیوند داد.
در نتیجه، پایان مارس 2022 شاهد اولین دیدار از یک سری از دیدارهای استراتژیک مهم برای واشنگتن و متحدانش با نمایندگان ارشد قطر بود که هدف آن تامین فوری منابع LNG حیاتی برای غرب و همچنین انتقال قاطعیت امارات به داخل ایالات متحده بود.
قطر انرژی 70 درصد از سهام این پروژه را در اختیار دارد و اکسون موبیل ایالات متحده باقی مانده را در اختیار دارد. به دنبال این تحولات، دسامبر 2022 شاهد دو قرارداد خرید و فروش بین قطر انرژی و کونوکو فیلیپس ایالات متحده برای صادرات LNG به آلمان برای حداقل 15 سال از سال 2026 بود.
این واقعیت که این تامین ال‌ان‌جی به آلمان مربوط به یک شرکت بزرگ آمریکایی بود که با شرکت بزرگ انرژی قطر کار می‌کرد، به بازار انرژی - و چین و روسیه - سه نکته کلیدی گفت. اول، از منظر خریداران انرژی در اروپا، واشنگتن به آنها اجازه بازگشت به وضعیتی را نمی داد که در آن قاره - و رهبر مؤثر آن، آلمان - از طریق واردات عظیم گاز و نفت خود، بخش زیادی از دولت روسیه را تحت حمایت مالی قرار می دادند، در عوض، آنها می‌توانستند به ایالات متحده و شبکه آن برای ارائه هر آنچه که لازم است تکیه کنند. دوم، واشنگتن همچنین قرار نبود در حالی که چین تمام منابع انرژی موجود را به هزینه ایالات متحده و متحدانش افزایش می دهد، کنار بیاید. و سوم اینکه نظم جدید بازار جهانی نفت به نقطه اوج رسیده بود، بنابراین زمان آن فرا رسیده بود که یک طرف را انتخاب کنیم.
با وجود این، با توجه به موقعیت جغرافیایی و ژئوپلیتیکی نامطمئن آن، هیچ چیز در مورد قراردادهای جدید LNG قطر قابل پیش بینی نیست، همنطور که نوامبر سال گذشته شاهد انعقاد قرارداد 27 ساله دیگر آن با سینوپک چین به مقدار 3 میلیون تن در هر سال بودیم.
منبع: Oilprice