پایگاه خبری فولاد ایران- چیزی که انسان ها را از حیوانات متمایز می کند این است که ما برای هدایت کنش جمعی تلاش می کنیم. معماری مالی بین‌المللی یکی از روایت‌های اصلی است که تفکر اقتصادی ما را در هشت دهه گذشته شکل داده است. نهادها، قوانین و بازیگران مرکزی آن بر نحوه تعامل مالی اقتصادها، دولت‌ها، شرکت‌ها و افراد تأثیر می‌گذارند.
به گزارش فولاد ایران، این معماری می‌تواند اقتصادها را به مسیر پیشرفت سوق دهد، یا ویران کند. بنابراین، بسیار مهم است که از خود بپرسیم هدف نهایی IFA (The International Fiscal Association)، چیست، ذینفعان آن چه کسانی هستند و در واقع چه کسی داستان آن را روایت می کند.
IFA یا انجمن مالی بین المللی که امروزه به آن تکیه می کنیم، ریشه در قرن گذشته دارد. از جنگ جهانی دوم، زمانی که سازمان ملل متحد، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول تأسیس شدند، پدید آمد. و هدف اصلی آن، پس از یک دوره درگیری جهانی و هرج و مرج اقتصادی، ثبات و نظم مبتنی بر قوانین بود که قابل پیش بینی بودن را تضمین می کرد. IFA نتایج قابل توجهی داشت. به رشد اقتصادی پایدار منجر شد و میلیاردها نفر را از فقر نجات داد. با این حال، طرف دیگر ثبات آن مسیری نسبتا مستقیم به سمت گرم شدن کره زمین، تخریب اکوسیستم ها، افزایش خطر ابتلا به بیماری های همه گیر و نابرابری های ریشه ای بود.
بنابراین زمان آن فرا رسیده است که هدف اصلی IFA را دوباره تعریف کنیم. موفقیت نه تنها شامل اجتناب از خطرات گذشته، بلکه در جلوگیری از خطرات آینده نیز خواهد بود. این به معنای مبادله ثبات با تغییر نیست، بلکه به این معناست که تنها در صورت تغییر، ثبات اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی وجود خواهد داشت.
در اینجا پنج پیشنهاد در این باره وجود دارد. اول، اختلاف بین آنچه کشورهای صنعتی موعظه می کنند و آنچه که در داخل انجام می دهند باید کاهش یابد. پیشرفت واضح در اهداف اقلیمی و تنوع زیستی، آزمون حیاتی اعتبار آنها در دهه آینده خواهد بود. این باید با تعهدات در مورد حداقل مالیات جهانی و مبارزه با جریان های مالی غیرقانونی تقویت شود.
ثانیاً، تأمین مالی پیشتاز برای سرمایه گذاری برای انتقال آب و هوا، اقتصاد خوب و سیاست خوب است. ما باید بودجه عمومی و خصوصی را متناسب با مشکل، نه با استدلال در مورد "ظرفیت پرداخت" خود، مقیاس کنیم.
سوم، ترکیب مناسب تامین مالی دولتی و خصوصی، خارجی و داخلی به زمینه بستگی دارد. اما یک چیز واضح است: بانک های توسعه چندجانبه کارآمدترین وسیله اهرمی برای تزریق عمومی سرمایه هستند.
چهارم، عملکرد مهم است. دسترسی به منابع مالی و حمایت های متحول کننده برای کشورهای فقیرتر باید افزایش یابد، جایی که دولت ها مایلند سهم خود را برای تأثیر واقعی توسعه انجام دهند.
در نهایت، تغییر شکل داستان جمعی IFA تنها در صورتی کار می‌کند که نمایندگی عادلانه و منصفانه تضمین شود. واضح است که ما باید صدای کشورهایی را که کمتر از آنها نمایندگی می کنند - یا مهمتر از آن، جمعیت آنها را تقویت کنیم. این را می توان با افزایش «رای پایه» هر کشور در مؤسسات مالی بین المللی و با تعدیل بیشتر تأثیر نسبی نرخ تولید ناخالص داخلی بالاتر و در عین حال حفظ ثبات مالی ترازنامه آنها به دست آورد. اقدامات دیگر می تواند شامل الزام اکثریت مضاعف (تعداد کشورها و سهم آرا) برای تصمیم گیری هایی مانند انتخاب رئیس بانک جهانی یا مدیر عامل صندوق بین المللی پول باشد.
با این حال، این امر همچنین مستلزم بهبود حکمرانی در داخل کشورها است تا نمایندگی در عمل و همچنین در تئوری به دست آید. داستان به‌روز شده‌ای که باید بگوییم، مربوط به اجماع ثروت جدید است - یک توافق جهانی بین کشورها و شهروندان آنها برای تقویت سلامت بلندمدت کره زمین و در عین حال ایجاد رفاه عادلانه. برای این کار، اگر نمی‌خواهیم وارد هرج و مرج مالی بین‌المللی شویم، تصمیم‌های جسورانه لازم است.
منبع: فایننشال تایمز