پایگاه خبری فولاد ایران- در سومین سال از رکود بی‌سابقه مسکن، به نظر می‌رسد شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، در نهایت نگران شده است، که باعث گمانه زنی‌ها در مورد تسهیل کمی شده و به رشد صعودی در سهام چین در فهرست هنگ‌کنگ دامن می‌زند.
به گزارش فولاد ایران، گزارش اخیر از نشست دفتر سیاسی، که در پایان ماه گذشته منتشر شد، هیجان سرمایه گذاران را توضیح داد. به نظر می رسد که 24 مرد قدرتمند این کشور آماده اتخاذ رویکردی متفاوت برای حل بحران املاک هستند و خواهان اقدامات هماهنگ برای هضم موجودی مسکن موجود هستند.
آخرین باری که دفتر سیاسی به مسائل موجودی املاک اشاره کرد در اواسط سال 2016 بود. یک محرک بزرگ به شکل توسعه مجدد محله های فقیر نشین به وجود آمد، به طوری که بانک خلق چین بیش از 3 تریلیون یوان چین (416 میلیارد دلار) را به عنوان وام آزاد کرد. این ابتکار ملک و بازارهای سهام چین را از رکود خارج کرد. از آنجایی که پکن اخیراً ایده نوسازی روستای شهری را مطرح کرده است، شی اساساً در را به روی دومین بازوکای خود باز می کند.
دو سوال اصلی از جمله بندی مبهم دفتر سیاسی ناشی می شود. اول، چیزی که باعث شد نظر شی، که تا حد زیادی در حین وقوع بحران املاک و مستغلات در حاشیه بوده است، تغییر کند. دوم، بودجه دولتی این بار چقدر خواهد بود؟
یک توضیح احتمالی این است که آشفتگی املاک چین بالاخره برای شرکت‌های دولتی عزیز شی در راه است. در ماه آوریل، فروش قراردادی در دو توسعه‌دهنده بزرگ دولتی چین، 36 درصد نسبت به سال گذشته کاهش یافت. آنها خیلی بهتر از همتایان خصوصی خود عمل نمی کردند.
با وجود گزینه‌های کمتری برای تامین مالی مجدد، برخی از شرکت‌های دولتی شبه شرکت‌های دولتی در حال حاضر دچار مشکلات مالی شده‌اند. شرکت وانکه چین که تحت حمایت دولت است می داند که امسال به فرشته سقوط کرده تبدیل خواهد شد. رتبه های اعتباری آن به قلمرو ناخواسته کاهش یافت. گروه UBS تخمین می زند که وانکه به 28 میلیارد یوان در فروش قراردادی ماهانه نیاز دارد تا بتواند بر اساس جریان نقدی آزاد به توافق برسد. این توسعه دهنده هنوز به این سطح در سال جاری نرسیده است.
وضعیت اسفبار وانکه مقدمه ای است برای آنچه ممکن است در آینده رخ دهد. شرکت های دولتی شروع به مشکلاتی مشابه با همتایان خصوصی خود کرده اند. اگر بازار نزولی فعلی ادامه یابد، ممکن است آنها نیز مضطرب شوند.
مسلماً، مؤسسات دولتی ممکن است هرگز نکول نکنند. آنها همیشه می توانند با استقراض از بانک های خواهر خود، بازپرداخت مالی خود را انجام دهند. با این حال، این امر پرهزینه خواهد بود. به دلیل مدل غالب پیش فروش، پول حاصل از فروش قراردادی - نه وام های بانکی - بزرگترین منبع تامین مالی برای همه سازندگان است. هر چه شی بیشتر منتظر بماند، بسته نجات او باید بزرگتر باشد.
در خصوص اینکه دولت چگونه مازاد عرضه را کاهش خواهد داد، چند مدل پیشنهاد شده است. برای مثال، با بازسازی روستاهای شهری، دولت‌های محلی می‌توانند خانه‌های قدیمی تر را از خانوارها خریداری کنند، که ممکن است پس از آن از درآمد حاصله به شکل کوپن برای خرید املاک جدیدتر و بزرگتر استفاده کنند. از طرف دیگر، دولت مرکزی می‌تواند یک پلت فرم ملی برای خرید پروژه‌های ناتمام از توسعه‌دهندگان ایجاد کند.
هر مدلی که پکن در نهایت اتخاذ کند، شک است که کمک های زیادی نصیب سازندگان خصوصی شود. بخش املاک و مستغلات چین اساساً تغییر کرده است. این صنعت دیگر به صدها توسعه دهنده نیاز ندارد. اکثر آنها مجبور به انحلال و خروج خواهند شد و تعداد کمی از بازماندگان به احتمال زیاد شرکت های دولتی خواهند بود زیرا دسترسی بهتری به تامین مالی مجدد دارند و بنابراین فضای بیشتری برای عبور از طوفان دارند.
بدون شک، کمک های مالی دولتی برای خرید خانه های ناخواسته خبر خوبی خواهد بود. قیمت خانه می تواند تثبیت شود، که طبقه متوسط چین را خوشحال می کند. سازندگان دولتی راحت تر نفس می کشند. اما شک نکنید شی به توسعه دهندگان خصوصی کمک نمی کند، زیرا پول نقد آنها احتمالاً قبل از بازگشت پایدار مسکن تمام می شود.
منبع: Japan Times