پایگاه خبری فولاد ایران- گمانه زنی های اخیر در مورد کاهش قابل توجه ارزش یوان که هنوز مدیریت دقیقی دارد، با توجه به اینکه چین دارای مازاد تجاری بزرگ تولیدی و مازاد تراز پرداخت ها در حدود 2 درصد تولید ناخالص داخلی است، بسیار خیالی به نظر می رسد. با این حال، مازاد ژاپن بیشتر است و این مانع از افت شدید ین نشده است. چین نیز می تواند از این روند پیروی کند. دلار قوی تا حدودی دلیل آن است، اما در چین، داستان اصلی کاهش مداوم نرخ بهره به سمت صفر، شرایط اقتصادی و مالی داخلی و یک معمای سیاست است.
لازم به ذکر است که کاهش تصادفی ارزش یوان ناشی از سیاست، در صورت وقوع، پیامدهای اقتصادی و سیاسی گسترده ای خواهد داشت. از زاویه داخلی، با توجه به موقعیت قوی تجارت خارجی چین، هیچ موردی برای کمک به صادرات وجود ندارد. همچنین زمانی که به تغییرات قابل توجهی در سیاست های توزیعی و درآمدی برای تقویت تقاضای مصرف کننده داخلی نیاز است، ممانعت بیشتر از واردات و مصرف اشتباه است. دولت باید حمایت مالی هدفمند درآمد و مصرف را برای خانوارها اعلام کند که با برداشتن حمایت از شرکت‌ها و نهادهای دولتی تامین می‌شود و در نتیجه انگیزه‌های خروج سرمایه از کشور را حداقل به طور موقت خنثی کند. اما این شامل یک چهره سیاسی بعید است.
اگر چنین حمایت مالی محدود شود و تسهیلات پولی حاکم شود، یوان ضعیف تر، عدم تعادل مالی عمیق چین و تمایل آن را به تولید بیش از حد و صادرات تشدید خواهد کرد. این به نوبه خود اصطکاک تجاری موجود در بخش های جدید مانند وسایل نقلیه الکتریکی و تجهیزات تغییرات آب و هوا و بخش های قدیمی تر مانند فولاد، فلزات و کشتی سازی را تشدید می کند.
سیاست کاهش ارزش پول بدون شک واکنش‌های خصمانه‌ای را از سوی ایالات متحده - به‌ویژه در دوره دیگر دولت دونالد ترامپ - و اتحادیه اروپا در پی خواهد داشت. دولت چین همچنین از پیامدهای مخرب شوک کاهش ارزش پول استقبال نخواهد کرد. خاطرات هرج و مرج مالی سال 2015 که در آن تعدیل نادرست یوان باعث ایجاد فشار قابل توجه ارز و فرار سرمایه شد، هنوز تازه است.
به گزارش فولاد ایران، رهبران چین قصد دارند سیاست پولی را تسهیل کنند، الزامات ذخایر بانکی و نرخ بهره را کاهش دهند - همانطور که پس از نشست دفتر سیاسی در پایان ماه گذشته به وضوح بیان کردند. از زمان شروع آخرین چرخه تسهیل در سال 2022، نرخ بهره حدود 0.7 تا 0.8 واحد درصد کاهش یافته است و نرخ استقراض پنج ساله به 3.95 درصد کاهش یافته است. با این حال، تورم بیشتر کاهش یافته است. نرخ واقعی استقراض برای شرکت‌ها و خانوارها پس از تعدیل تورم، از کمی بالاتر از صفر به 3 تا 5 درصد رسیده است و محدودیت‌های شرکت‌های خصوصی و اقتصاد را تشدید کرده است.
جریان سرمایه چین یک میخ نرم و استقلال پولی را انتخاب کرده است. در طول چند ماه گذشته، دولت به سمت سخت تر شدن این فشار حرکت کرده و بانک‌های دولتی را ملزم به مداخله برای حمایت از یوان نزدیک به 7.25 تا 7.3 در برابر دلار کرده است. در هفته‌ها و ماه‌های آینده، باید انتظار کاهش نرخ‌های بهره را در اقتصادی داشته باشیم که با کاهش تقاضای مصرف‌کننده داخلی همچنان در آستانه کاهش تورم قرار دارد. شرایط مالی ضعیف، کاهش بیشتر قیمت برخی از دارایی‌ها و بازده سرمایه‌گذاری ضعیف احتمالاً علی‌رغم کنترل‌ها، خروج سرمایه ثبت‌نشده را تشدید می‌کند. در مواجهه با هر دو، یوان احتمالا ضعیف تر می شود. اگر رشد نقدینگی در سیستم مالی به حدی گسترش یابد که ظرفیت عملی ذخایر ارزی برای حفظ یک ارز نسبتاً ثابت و تامین مالی جریان خروجی سرمایه بزرگتر را از بین ببرد، این نتیجه بیشتر محتمل‌تر می‌شود. بین سال‌های 2014 تا 2017، دارایی‌های سیستم مالی چین از چهار به 11 برابر ذخایر افزایش یافته است. در سال 2023، 65 تریلیون دلار، 20 برابر بزرگتر بودند. این نمی تواند بدون محدودیت ادامه یابد، و در نهایت، با پیروی از قانون استین، یوان ضعیف ترین حلقه خواهد بود.
منبع: فایننشال تایمز