پایگاه خبری فولاد ایران - دلار به طور فزاینده ای هولناک به نظر می رسد. از آنجایی که رشد آمریکا قوی باقی مانده است و سرمایه گذاران شرط بندی هایی مبنی بر کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو کاهش داده اند، پول به بازارهای این کشور سرازیر شده و ارزش دلار آمریکا افزایش یافته است.
به گزارش فولاد ایران، دلار در سال جاری 4 درصد افزایش یافته است. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری و دموکرات ها و جمهوری خواهان مصمم به ترویج تولیدات آمریکایی، جهان در آستانه یک دوره دشوار جدید از ژئوپلیتیک با دلار قوی است.
این وضعیت با این واقعیت که قدرت این ارز منعکس کننده ضعف در جاهای دیگر است، دشوارتر می شود. تا پایان سال 2023، اقتصاد آمریکا 8 درصد بیشتر از پایان سال 2019 بود، ولی اقتصادهای بریتانیا، فرانسه، آلمان و ژاپن هر کدام کمتر از 2 درصد در مدت مشابه رشد کردند. ین در برابر دلار به پایین ترین حد در 34 سال اخیر رسیده است. یورو از 1.10 دلار در ابتدای سال به 1.07 دلار کاهش یافته است.
اگر دونالد ترامپ در نوامبر پیروز شود، صحنه برای دعوا آماده می شود. دلار قوی قیمت صادرات آمریکا را افزایش می‌دهد و قیمت واردات را کاهش می‌دهد این امر کسری تجاری دائمی این کشور را افزایش می‌دهد که برای چندین دهه مشکل آقای ترامپ بود.
در جاهای دیگر، دلار قدرتمند برای صادرکنندگانی که هزینه‌هایشان به ارزهای دیگر است، خوب است. اما نرخ‌های بهره بالای آمریکا و دلار قوی، تورم وارداتی ایجاد می‌کند که اکنون با قیمت نسبتاً بالای نفت تشدید شده است. علاوه بر این، شرکت هایی که به دلار وام گرفته اند، با بازپرداخت بالاتری روبرو هستند. در 18 آوریل کریستالینا جورجیوا، رئیس صندوق بین المللی پول، در مورد تأثیر این تحولات بر ثبات مالی جهانی هشدار داد.
بسیاری از کشورها ذخایر ارزی زیادی دارند که می توانند برای تقویت ارزهای خود بفروشند: ژاپن 1.3 تریلیون دلار، هند 643 میلیارد دلار و کره جنوبی 419 میلیارد دلار. با این حال هرگونه تسکین موقتی خواهد بود.
گزینه دیگر، هماهنگی بین المللی برای توقف صعود دلار است. آغاز این امر در 16 آوریل به نمایش گذاشته شد، زمانی که وزرای دارایی آمریکا، ژاپن و کره جنوبی نسبت به افت ین ابراز نگرانی کردند و برنده شدند. این ممکن است مقدمه ای برای مداخله بیشتر - در قالب فروش مشترک ذخایر ارزی - برای جلوگیری از تضعیف بیشتر دو ارز آسیایی باشد.
اما به همان اندازه که این کشورها ممکن است بخواهند در یک صحنه باشند، اقتصاد به طور اجتناب ناپذیری آنها را از هم جدا می کند. به هر حال، ضعف ین و وون ناشی از شکاف در نرخ بهره بین آمریکا و سایر کشورها است. اوراق قرضه دولتی دو ساله کره جنوبی بازدهی حدود 3.5 درصد و ژاپن فقط 0.3 درصد را ارائه می دهند، در حالی که اوراق خزانه داری آمریکا که در همان زمان سررسید می شوند، 5 درصد را ارائه می دهند. اگر نرخ های بهره در آمریکا به طور قابل توجهی بالاتر بماند، سرمایه گذارانی که به دنبال بازده هستند با یک انتخاب ساده روبرو می شوند و تصمیمات آنها دلار را تقویت می کند.
سپس کشورهایی وجود دارند که احتمال همکاری آمریکا با آنها کمتر است. بر اساس گزارش بانک گلدمن ساکس، چین در ماه مارس شاهد خروج 39 میلیارد دلاری ارز خارجی بوده است، زیرا سرمایه گذاران از اقتصاد در حال رکود این کشور فرار کرده اند. این امر با سرعت بیشتری از اواسط مارس، از زمانی که دلار از 7.18 یوان به 7.25 افزایش یافت، صورت گرفته است. بانک آمریکا انتظار دارد تا سپتامبر، زمانی که کمپین انتخاباتی آمریکا در جریان است، این رقم به 7.45 برسد. این یوان را در ضعیف‌ترین سطح خود از سال 2007 قرار می‌دهد و به جدیدترین صادرات دولت چین کمک می‌کند. خودروهای برقی ارزان چینی ممکن است حتی ارزان تر شوند و خشم سیاستمداران آمریکایی را برانگیزند.
به این ترتیب، خطر تعرفه‌ها و تحریم‌های بیشتر و شاید حتی بازگشت چین به فهرست دستکاری‌کنندگان ارز آمریکا را افزایش می‌دهد. تا زمانی که اقتصاد آمریکا عملکرد خوبی داشته باشد، دلار احتمالا قوی باقی خواهد ماند. و تا زمانی که سیاستمداران آمریکایی این موضوع را دلیلی برای نگرانی بدانند، تنش های تجاری افزایش خواهد یافت.
منبع: اکونومیست