پایگاه خبری فولاد ایران- سال ها پیش، یک تبلیغ تلویزیونی در آشپزخانه یک خانه خانوادگی پخش شد. همه چیز خوب بود تا اینکه فر ناپدید شد، سپس یخچال و کتری. سپس کارد و چنگال از روی میز ناپدید شد و پایه های میز استیل همراه آنها بود. همه چیز فلزی یکی یکی برداشته شد تا اینکه آشپزخانه خراب شد. این گونه بود که ارزش محصولات معدنی به مخاطبان منتقل شد.
به گزارش فولاد ایران، امروزه اهمیت بسیاری از محصولات معدنی کمتر آشکار است. مس موجود در سیم ها که از زمین به بالای توربین بادی می رود، لیتیوم در باتری خودروی الکتریکی و سیلیکون در صفحات خورشیدی. این به اصطلاح «کانی‌های حیاتی» به‌عنوان عنصر ضروری برای انتقال انرژی شناخته می‌شوند، اما نحوه صحبت ما درباره آن مواد معدنی و استخراج آنها باید تکامل یابد.
در حالی که بدون شک شرکت های معدنی کمک های ارزشمندی به جامعه می کنند، شناخت مسائل گذشته و کنونی آنها بسیار مهم است.
این یک فرصت عالی و یک چالش عمیق در زمینه انتقال انرژی است. اکنون، بیش از هر زمان دیگری، صنعت معدن باید رویکردی متحول کننده در ارتباطات را در پیش بگیرد. باید فعالانه به دنبال ارتباط با جامعه با نشان دادن این باشد که چگونه زنجیره ارزش آن برای فلزات و مواد معدنی انتقال انرژی را امکان پذیر می کند. در صورت عدم انجام این کار، بقای این بخش در کربن زدایی به خطر می افتد.
واقعیت این است که ما نمی توانیم بدون معدن زندگی کنیم. همه چیز روی این سیاره یا رشد کرده یا استخراج شده است. تأکید بر این واقعیت، مشارکت های حیاتی صنعت را برجسته می کند و بر مسئولیت مشترک همه سهامداران - صنعت، دولت و جامعه - برای رسیدگی مشترک به نگرانی ها و اطمینان از اقدامات پایدار تأکید می کند.
این رویکرد کل نگر ضرورت یک ذهنیت متحول کننده در بخش معدن را تقویت می کند و زمینه را برای یک رابطه مثبت تر و متقابل سودمندتر با جامعه گسترده تر فراهم می کند.
اذعان به نقش محوری صنعت معدن در انتقال انرژی برای اطمینان از تغییر یکپارچه و مؤثر به سمت شیوه‌های پایدار بسیار مهم است. بخش معدن مواد خام ضروری ضروری برای تولید فناوری های انرژی تجدیدپذیر، وسایل نقلیه الکتریکی و سیستم های ذخیره انرژی را فراهم می کند.
عدم درک اهمیت این صنعت می تواند منجر به کمبود منابع حیاتی شود و مانع توسعه و استقرار زیرساخت های انرژی پاک شود. علاوه بر این، نادیده گرفتن اهمیت شیوه‌های معدنکاری پایدار ممکن است تأثیر زیست‌محیطی معدن را افزایش دهد و با اهداف آینده انرژی سبزتر مقابله کند. پذیرفتن نقش یک صنعت معدنی مسئول یک ضرورت اقتصادی و یک ضرورت استراتژیک برای تضمین یک زنجیره تامین پایدار و مسئولانه برای موادی است که زیربنای گذار ما به یک چشم‌انداز انرژی پاک‌تر و پایدارتر است.
فوریت برای تکامل صنعت معدن در ارتباطات و تعامل به این معنی است که باید شکاف بین شیوه های خود و انتظارات اجتماعی را، به ویژه در بحبوحه انتقال فشار انرژی، پر کند. با پرداختن فعالانه به نگرانی‌ها و تقویت ارتباطات معنی‌دار با ذینفعان، شرکت‌های معدن می‌توانند نقشی حیاتی در شکل‌دهی به یک پایداری داشته باشند.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد