پایگاه خبری فولاد ایران- حمل و نقل در آمریکا در حال گذراندن یک لحظه بحرانی است. از مشکلات کمپانی بوئینگ تا فروریختن پل فرانسیس اسکات کی در بالتیمور، تا اینکه ایالات متحده دیگر حتی نمی‌تواند کشتی‌های تجاری خود را بسازد. به این فهرست مشکلات، مشکلات بلندمدتی مانند فقدان سفر با قطار زمینی خوب، جاده‌های نامناسب و کاهش ایمنی و قابلیت اطمینان سیستم‌های حمل و نقل شهری پس از همه‌گیری، اضافه می‌شود. اخیراً، این حس وجود دارد که انقلاب خودروهای الکتریکی متوقف شده است، زیرا تسلا سقوط می کند، چین به سود خود می رسد و دونالد ترامپ تهدید می کند که در صورت رئیس جمهور شدن مجدد، کل انتقال انرژی پاک را قطع خواهد کرد.
این داستان ها اغلب در سبدهای جداگانه قرار می گیرند. اما مانند بسیاری از امور در سیستم های پیچیده مانند حمل و نقل و لجستیک، آنها در واقع اغلب به طور غیرمستقیم به هم متصل هستند.
به عنوان مثال، در حادثه کشتی کانتینری که منجر به فروریختن پل بالتیمور شد، به راحتی می توانید استدلال کنید که این بخشی از یک داستان بزرگتر در مورد زیرساخت های قدیمی و رو به زوال آمریکا است. تأثیر اقتصادی مستقیم هفتگی بسته شدن بندر بالتیمور حدود 1.7 میلیارد دلار است و تأثیر غیرمستقیم تغییر زنجیره تأمین ممکن است بسیار بیشتر باشد. در حال حاضر، این نگرانی‌ها را در مورد تورم اضافی که می‌تواند ناشی از فاجعه باشد، ایجاد کرده است.
به گزارش فولاد ایران، در چند دهه گذشته حمل و نقل کالا از طریق آب در ایالات متحده بسیار محدود شده است. آمریکا حتی برای انتقال گاز طبیعی مایع خود بین بنادر داخلی محدودیت هایی دارد، زیرا تانکرهای حمل در داخل تولید نمی شود. برخی می گویند که ایالات متحده به سادگی باید به متحدانی مانند ژاپن و کره جنوبی که به نظر بسیاری بهترین کشتی های جهان را می سازند، اجازه دسترسی آسان تر به بازار ایالات متحده را بدهد. اما این امر مستلزم قوانین روشنی در مسیر «افزایش دوستی» است، که هنوز به نتیجه نرسیده است. مخالفت اخیر دولت بایدن علیه تلاش نیپون استیل برای خرید فولاد ایالات متحده، این را به وضوح نشان می دهد.
اکنون یارانه های آمریکایی برای خودروهای برقی وجود دارد، اما این یارانه ها به نقاط انسداد زنجیره تامین گسترده تر (مانند دسترسی به مواد معدنی حیاتی مورد نیاز برای باتری های سبز) نمی پردازند. آنها همچنین به مشکل مداوم دامپینگ چین و نحوه شراکت با متحدان برای عقب نشینی از آن نمی پردازند. به طور خلاصه، یک رویکرد کاملاً منسجم برای مقابله با یک چالش سیستمی بسیار پیچیده وجود ندارد. آنچه که ایالات متحده در عوض دارد در برخی موارد بدترین هر دو جهان است - تمرکز بیش از حد در صنایع کلیدی به نام امنیت، همراه با تمام خطرات فشارهای کوتاه مدت بازار مالی که بر منافع ملی خاصی تسلط دارد.
تمرکز و مالیه سازی در صنعت هواپیمایی نه تنها منجر به مسائل ایمنی شده است، بلکه برای مالیات دهندگان آمریکایی هزینه زیادی را نیز به همراه داشته است و به جای ثبات یا امنیت، آسیب پذیری اقتصادی ایجاد کرده است. به همین ترتیب، عدم درک تمام اهرم های سیاست داخلی و خارجی که باید برای انجام انتقال انرژی پاک کشیده شوند. نکته اینجاست که این بحران‌های حمل‌ونقلی به ظاهر متفاوت به مسائل بزرگ‌تری در حاکمیت شرکتی، تجارت و امنیت ملی اشاره می‌کنند. سیگنال های بزرگی در تمام نویزها وجود دارد. سیاست گذاران و رهبران کسب و کار باید با دقت به آنچه به ما می گویند گوش دهند.
منبع: فایننشال تایمز