پایگاه خبری فولاد ایران- مرگ الکسی ناوالنی، رهبر اصلی اپوزیسیون روسیه، در 16 فوریه به خودی خود برای اروپا یک شوک بود. اما برای رهبرانی که در کنفرانس امنیتی مونیخ، گردهمایی سالانه بزرگان دفاع و امنیت گرد هم آمده بودند، مرگ آقای ناوالنی تنها یکی از چندین تحول شوم برای این قاره بود. در 17 فوریه ارتش اوکراین که به دلیل عدم تصویب لایحه کمک های تکمیلی توسط کنگره گرسنه از مهمات آمریکایی بود، مجبور به عقب نشینی از شهر شرقی آودیوکا شد. این اولین پیروزی نظامی ولادیمیر پوتین را در تقریبا یک سال گذشته به ارمغان آورد.
شبح بازگشت آقای ترامپ به قدرت در انتخابات ریاست‌جمهوری نوامبر سایه تاریک‌تر را بر مونیخ انداخت. یک هفته قبل از آن، آقای ترامپ به یکی از متحدانش گفته بود که اگر از اهداف ناتو در هزینه‌های ناتو کوتاهی کنند، از آنها دفاع نمی‌کند.
به گزارش فولاد ایران، تلاقی تسلیح مجدد روسیه، وخامت موقعیت اوکراین و بازگشت احتمالی آقای ترامپ به کاخ سفید، اروپا را به خطرناک ترین مقطع خود در دهه های اخیر رسانده است. دولت‌ها و ارتش‌های اروپایی به این فکر می‌کنند که آیا بدون متحد 80 ساله خود می توانند از این بحران عبور کنند. مسئله فقط این نیست که آیا آمریکا اوکراین را رها خواهد کرد یا خیر، بلکه این است که آیا ممکن است اروپا را نیز رها کند.
اروپا برای پر کردن فضای باقی مانده از غیبت آمریکا مستلزم آن است که خیلی بیشتر از صرف افزایش هزینه های دفاعی انجام دهد. باید ماهیت قدرت نظامی، نقش بازدارندگی هسته ای در امنیت اروپا و پیامدهای سیاسی گسترده سازمان و ساختار نظامی را مورد بازنگری قرار دهد. شکست اوکراین ضربه روانی به غرب وارد می‌کند و در عین حال باعث جسارت آقای پوتین می‌شود.
شاید سخت ترین توانایی اروپا برای جایگزینی آن چیزی باشد که همه امیدوارند هرگز مورد نیاز نباشد. آمریکا متعهد به استفاده از سلاح های هسته ای خود برای دفاع از متحدان اروپایی است. این سلاح ها به عنوان تضمین نهایی در برابر تهاجم روسیه عمل کرده اند. با این حال، رئیس‌جمهوری آمریکا که از ریسک کردن سربازان آمریکایی برای دفاع از یک متحد اروپایی خودداری می‌کند، احتمالاً شهرهای آمریکا را در تبادل هسته‌ای به خطر نمی‌اندازد.
شاید این امکان وجود دارد که شوک به امنیت اروپا کمتر از آن چیزی باشد که از آن می‌ترسد. شاید آمریکا بسته کمکی را تصویب کند. شاید، حتی اگر آقای ترامپ پیروز شود، آمریکا را در ناتو نگه دارد و ادعا کند که اکثریت اعضای آن و همه آنهایی که در جبهه شرقی هستند، بیشتر به حمایت نیاز دارند.
برخی از مقامات اروپایی حتی تصور می کنند که آقای ترامپ که به سلاح های هسته ای علاقه دارد، ممکن است اقدامات شدیدی مانند برآورده کردن درخواست لهستان برای گنجاندن در ترتیبات اشتراک هسته ای انجام دهد. به هر حال، در حال حاضر، هنوز بحث های زیادی در مورد اینکه اروپا تا چه اندازه باید در برابر رها شدن از آمریکا از خود محافظت کند، وجود دارد.
منبع: اکونومیست