پایگاه خبری فولاد ایران- از آنجایی که کشورها تلاش می کنند ردپای کربن خود را کاهش دهند و تنش های ژئوپلیتیکی تشدید می شود، دولت ها باید نقش مهمی در تقویت صنایع نوپا و زنجیره های تامین منطقه ای ایفا کنند. در حالی که این تغییر ممکن است ریسک تدارکات را افزایش دهد، همچنین مستلزم تعادل مدیریت ریسک بین دولت ها و صنعت برای ایجاد زنجیره تامین موثر است. برای پیشرفت در صنعت انرژی که همیشه در حال تغییر است، ریستاد انرژی قویاً توصیه می کند که شرکت ها وظایف تدارکاتی را در سازمان شرکتی خود در اولویت قرار دهند - و دولت ها هوش تجاری و بازار صنعتی خود را افزایش دهند.
به گزارش فولاد ایران، تدارکات نقش حیاتی در راهبرد زنجیره تامین دارد و در عین حال مقرون به صرفه بودن و پایداری را در اولویت قرار می دهد. این فرآیند به تحقیقات بازار دقیق، مذاکرات ماهرانه و نظارت مستمر برای بهینه سازی کارایی و به حداقل رساندن هزینه ها نیاز دارد. یک استراتژی تدارکاتی برنامه ریزی شده می تواند تفاوت بزرگی برای شرکت های انرژی ایجاد کند که سعی در کاهش هزینه ها، کاهش ردپای کربن و ارتقای پایداری دارند.
خطرات مرتبط با منابع کم کربن به طور قابل توجهی کمتر از اکتشاف و استخراج نفت و گاز است. در حالی که عدم اطمینان زیادی در تولید مورد انتظار نفت و گاز وجود دارد، اما خطر اصلی برای منابع کم کربن است. برخلاف استخراج سوخت‌های فسیلی، پروژه‌های تجدیدپذیر نزدیک‌تر به مصرف‌کنندگان نهایی توسعه می‌یابند و ریسک سیاسی و قرار گرفتن در معرض اختلالات ژئوپلیتیکی را کاهش می‌دهند.
با این حال، ژئوپلیتیک هنوز نقش مهمی در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر بازی می‌کند، زیرا زنجیره‌های تامین کربن پایین به شدت تحت سلطه چند کشور هستند. همه‌گیری کووید-19 و درگیری‌های مداوم منجر به افزایش هزینه‌ها به دلیل قرنطینه‌ها و مسائل مربوط به منابع شد و باعث شد هزینه‌های فناوری تجدیدپذیر 50 تا 100 درصد افزایش یابد. در نتیجه، پروژه ها از بودجه خود فراتر رفته و دچار تاخیر، لغو و مشکلات مالی شده اند. تنگناهای زنجیره تامین نیز یک دردسر بزرگ برای توسعه دهندگان بوده است. فقدان ظرفیت زنجیره تامین باعث مشکلاتی در مورد تجهیزات الکتریکی ولتاژ بالا، شرکت های ساخت و ساز ماهر اتصال به شبکه، کشتی های نصب بادی، تراشه های داده و مواد معدنی حیاتی شده است. در نتیجه، بسیاری از توسعه دهندگان در معرض خطر عدم دریافت به موقع تحویل های ضروری هستند.
زنجیره‌های تامین تجهیزات و خدمات نفت و گاز نسبتاً پراکنده و از نظر جغرافیایی متنوع هستند و تامین‌کنندگانی از اروپا، ایالات متحده، روسیه، خاورمیانه و سرزمین چین دارند. با این حال، زنجیره تامین انرژی های تجدیدپذیر به شدت متمرکز و تحت سلطه چند تامین کننده و با تمرکز واضح در چین و تعداد انگشت شماری از کشورهای دیگر برای استخراج مواد معدنی است. این باعث می‌شود انرژی‌های تجدیدپذیر نسبت به نفت و گاز آسیب‌پذیرتر باشند، زیرا گزینه‌های تامین‌کننده کمتر و اتکای بیشتری به کشورها یا مناطق خاص وجود دارد. این بدان معناست که افسران تدارکات در انرژی های تجدیدپذیر نیاز بیشتری به اعمال مدیریت ریسک دقیق دارند.
دولت‌ها در این چشم‌انداز در حال تغییر نقش دارند و باید درک عمیقی از بخش‌ها و زنجیره‌های تامینی که تنظیم می‌کنند، و همچنین خطرات و چالش‌هایی که این بخش‌ها با آنها مواجه هستند، داشته باشند. با انجام این کار، دولت‌ها می‌توانند راهنمایی‌ها و حمایت‌های ارزشمندی را برای شرکت‌ها ارائه کنند و به آنها کمک کنند تا در این پویایی‌های در حال تغییر حرکت کنند و در بازار جهانی موفق شوند.
منبع: Oilprice