پایگاه خبری فولاد ایران- به گفته رئیس بازرگانی سازمان ملل، کشورهای ثروتمند از گذار سبز به عنوان بهانه ای برای تقویت اقتصاد خود به قیمت اقتصادهای در حال توسعه استفاده می کنند و از قوانین منسوخ سازمان تجارت جهانی سوء استفاده می کنند.
ربکا گرینسپن، دبیرکل کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد در مصاحبه ای با فایننشال تایمز گفت: «کشورهای توسعه یافته فضای مالی بیشتری برای یارانه دادن در زمینه های محیط زیست دارند.» او گفت که سیستم تجارت بین المللی که به کشورهایی مانند کره جنوبی و کاستاریکا اجازه پیشرفت داده بود، دیگر برای فقیرترین افراد کار نمی کند.
به گزارش فولاد ایران، تجارت و سرمایه گذاری دو ستون برای کشورهای در حال توسعه بوده است تا واقعاً مسیر رشد پویا را طی کنند. و اکنون برای رشد پویا و پایدار به همان اندازه مهم خواهد بود. اما آنها اکنون با دو مشکل بزرگ روبرو هستند که به دلیل سرعت سریع تغییرات تکنولوژیکی و موانع جدید در کشورهای ثروتمند از بازار خارج شده اند.
گرینسپن گفت: «مشکل دیگر این است که سیاست صنعتی، به ویژه در توسعه یافته ترین کشورها بازگشته است و این می تواند بر توانایی کشورهای در حال توسعه برای رقابت تأثیر بگذارد.»
ایالات متحده قانون شاخص کاهش تورم را با 369 میلیارد دلار یارانه و معافیت های مالیاتی برای کالاهای تولید داخل مانند خودروهای برقی به تصویب رسانده است. اتحادیه اروپا با افزایش یارانه ها و سیاست هایی برای تحریک تولید تراشه های سیلیکونی، مواد معدنی حیاتی و فناوری سبز واکنش نشان داده است.
کشورهای در حال توسعه بسیاری از این سیاست ها را حمایتی می دانند. آنها فضای مالی برای رفتن به مسیر یارانه ها را ندارند، بنابراین باید مسیر محدودیت های تجاری یا حتی عوارض یا مالیات را طی کنند. گرینسپن به اتحادیه اروپا به دلیل کشاندن اندونزی به سازمان تجارت جهانی به دلیل محدودیت های آن در صادرات نیکل و الزام به فرآوری سنگ معدن اعتراض کرد. او گفت جاکارتا می‌خواهد با تولید محصولاتی از نیکل، زنجیره ارزش را بالا ببرد. وی گفت که توافقنامه اقدامات سرمایه گذاری مرتبط با تجارت باید اصلاح شود.
اتحادیه اروپا در حال بررسی اقدامات اجرایی مانند تعرفه بر کالاهای اندونزیایی است. این یک "سیستم آشفته" را ایجاد می کند که در آن کشورهای ثروتمندتر و بزرگتر قدرت بیشتری دارند.
او همچنین قوانین سبز جدید اتحادیه اروپا را که واردات از زمین های جنگل زدایی شده را ممنوع می کند، بسیار تنبیهی خواند. او گفت که مالیات بروکسل بر واردات فولاد، سیمان و سایر محصولات کربن فشرده، مکانیسم تعدیل مرز کربن، نیز ناعادلانه بود، زیرا براساس آن کشورهای در حال توسعه همان قیمت کربن را به کشورهای اتحادیه اروپا پرداخت می کردند. (بر اساس توافقنامه پاریس در سال 2015 برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، کشورهایی که در طول تاریخ انتشار گازهای گلخانه ای بیشتری داشتند، توافق کردند که بار بیشتری از هزینه ها را نسبت به کشورهای در حال توسعه متحمل شوند.) گرینزپن گفت: «کل موضوع مسئولیت مشترک به حاشیه رانده شده است.»
منبع: فایننشال تایمز