پایگاه خبری فولاد ایران- عموماً پذیرفته شده است که چین در 15 سال گذشته دو بار به کمک اقتصاد جهانی آمده است. در سال‌های 09-2008، محرک‌های آن مکمل محرک سایر اقتصادهای بزرگ برای جلوگیری از فروپاشی فعالیت‌های ناشی از بحران مالی جهانی بود. چند سال بعد، کاهش مالی در سراسر غرب و یک بحران مالی جدید در منطقه یورو را جبران کرد. آلمان، به ویژه، به دلیل تقاضای قوی چین، از بقیه کشورهای اروپای غربی بهتر عمل کرد. اکنون، یک دهه پس از آن، به نظر می رسد اقتصاد چین تمام شده است.
اما اقتصاد چین هنوز نمرده است. در حالی که روند نزولی در مورد چین رایج شده است، برخی نسبتاً به بهبود آن خوش بین هستند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی رشد اقتصادی خود در سال 2023 را برای این کشور به 5.4 درصد افزایش داده است.
مهم‌تر از آن، سیاست‌گذاران چینی هستند، به عنوان کسانی که واقعاً می‌توانند کاری در مورد آن انجام دهند. همه موافقند که تقاضای داخلی خصوصی، به ویژه تقاضای مصرف کننده، باید سهم بیشتری از اقتصاد چین را تشکیل دهد. دلیل آن این است که رشد صادرات محور دیگر با بقیه جهان سازگار نخواهد بود.
نه تنها درآمد، بلکه ثروت در چین به شدت نابرابر توزیع شده است. بنابراین، اگر توزیع مجدد درآمد با توجه به نابرابری‌های کنونی ثروت نتواند هزینه‌های داخلی را افزایش دهد (زیرا افراد فقیر می‌خواهند پس‌انداز کنند)، می‌توان آن را با توزیع مجدد ثروت تکمیل کرد.
یکی از انواع ساده توزیع مجدد ثروت این است که با استفاده از یارانه های دولتی برای ساخت مسکن بهتر برای مردم فقیر، صنعت مسکن مشکل دار را تحت کنترل درآورد. دولت می تواند به نفع مردم فقیر هزینه کند. این هیچ تناقضی با نیاز به بازسازی بدهی عمومی ندارد. هزینه های مالی مستقیم می تواند از طریق مالیات تامین شود.
این یک استراتژی توزیع مجدد از طریق افزایش قابل توجه هزینه های خدمات عمومی برای فقرا خواهد بود. البته همین امر در مورد سرمایه گذاری عمومی مستقیم (یا حداقل سرمایه گذاری مستقیم با بودجه دولتی) صادق است. در حالی که اکثر ناظران فکر می کنند نرخ سرمایه گذاری چین بسیار بالاست، مطمئناً هسته اصلی مشکل تخصیص نادرست سرمایه است، یعنی سرمایه گذاری روی چیزهای غیرمولد.
به گزارش فولاد ایران، دولت چین قادر نیست یا نمی‌خواهد بیشتر منابع ملی خود را به نفع مستقیم فقیرترین شهروندانش سوق دهد. رهبران چین به فقرا اهمیت نمی دهند. بنابراین، هر دو باید تغییر کنند. پس نتیجه این است که احیای موج اقتصادی چین بر ایجاد یک دولت رفاه متکی است: اقتصاد چین با ویژگی های اروپایی.
منبع: فایننشال تایمز